منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی در مرز ایران و تركمنستان ذخیره گاه زیستكره می شود

'محمد درویش' روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی با 18 هزار هكتار وسعت در شهرستان شیروان در استان خراسان شمالی و مرز بین ایران و تركمنستان قرار دارد كه دارای ذخیره گاه غنی و ارزشمند گیاهی و جانوری است.
وی اظهار كرد: سازمان حفاظت محیط زیست در نظر دارد از دیپلماسی محیط زیست برای هم افزایی میان ملل مختلف در منطقه استفاده كند، از این رو در تلاش است منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی به پارك صلح و ذخیره گاه زیستكره تبدیل شود.
درویش ادامه داد: در كنگره بین المللی پارك ها كه در سال 2014 در استرالیا برگزار شد، ایران به نمایندگان كشور تركمنستان پیشنهاد داد تا منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی به پارك صلح و ذخیره گاه زیستكره تبدیل شود كه مورد موافقت آنها قرار گرفت.
وی افزود: اكنون با برگزاری اولین كارگاه آموزشی در این زمینه، در حال فراهم كردن مقدمات اولیه این طرح هستیم كه قرار است با همكاری جوامع محلی و سازمان های مردم نهاد محیط زیستی منطقه انجام شود.
درویش ادامه داد: منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی دارای جذابیت های بوم گردی و محیط زیستی زیادی است و زیستگاه درختان 'ارس' به عنوان یكی از كهن ترین درختان ایران با عمری حدود سه هزار سال است كه پوشش این درختان فرسایش خاك در این منطقه را كاهش می دهد.
مدیر كل دفتر آموزش و مشاركت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: همچنین قوچ اوریال كه یكی از گونه های ارزشمند جانوری است، در منطقه وجود دارد.
وی اظهار كرد: اكنون مقامات محلی استان خراسان شمالی با اجرای این طرح موافق هستند و در حال جمع بندی نقطه نظرات هستیم تا پس از آن بتوانیم با مقامات تركمنستان وارد عمل شده و در قالب امضای تفاهم نامه اقدامات اجرایی را آغاز كنیم.
منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی دارای آب و هوایی عموما كوهستانی، با شیب‌ های تند و دره‌های عمیق و صخره‌های مرتفع است، این منطقه قسمتی از رشته كوه های موسوم به ' كپه داغ' را تشكیل می دهد و از مناظر زیبایی برخوردار است.
این منطقه با توجه به دارا بودن ویژگی ‌های خاص طبیعی از جمله جنگل‌های انبوه درختان ارس و تنوع بسیار زیاد پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالص ترین قوچ اوریال، اولین بار در 27 تیرماه سال 1350 توسط سازمان شكاربانی و نظارت بر صید آن زمان، منطقه حفاظت شده اعلام شد.
علمی 9014**2017