به گزارش ایرنا، «ولادیمیر سولنتسف» رییس شركت طراحی موشكی «انرگیا» از جمله «سایوز» امروز (سه شنبه) در یك نشست خبری در مسكو گفت: پروازهای اولیه با سامانه جدید از سال 2021 آغاز خواهد شد.
وی پرواز عملیاتی سایوز برای پهلوگیری در كنار ایستگاه فضایی بین المللی را سال 2023 اعلام كرد و گفت: آخرین سنجش های ایمنی فناوری و تجهیزات فوق پیشرفته سال 2025 در پرواز بدون سرنشین به سوی ماه انجام خواهد شد و پس از اطمینان از موفقیت نهایی سال 2029 اعزام با 4 فضا نورد صورت خواهد گرفت كه برنامه نهایی آن فرود آنان در سطح ماه و فعالیت چهار روزه است.
روسیه كه اكنون پیشگام ارسال موشك های فضا پیما در جهان است و ماهواره های كشورهای مختلف را در مدارهای تعیین شده قرار می دهد، طرح بلندپروازانه جایگزینی یك سفینه 20 تنی با سایوز و باری خودكار پروگروس را در دست طراحی و اجرا دارد.
براساس برنامه آژانس فدرال فضایی روسیه (كوسموس) و طرح شركت فضایی و موشك سازی انرگیا، طراحی این سفینه كه از سال 2009 آغاز شده است، امسال پایان می یابد و بررسی نهایی به منظور اطمینان از آغاز مراحل ساخت انجام شده است.
براساس جدول برنامه تولید، این سفینه با وزن 20 تن هنگام برخاستن و با توان حمل 4 سرنشین، سال 2021 نخستین پرواز آزمایشی خود را بدون سرنشین انجام خواهد داد و در صورتی كه گروه طراحی و بهره بردار آن را موفقیت آمیز اعلام كند، سال 2024 پرواز آزمایشی آن با سرنشین، عملیاتی خواهد شد.
اصلی ترین نوآوری طراحان روسیه در ساخت این سفینه، طراحی توالت فضایی است كه جایگزین پوشك برای فضانوردان خواهد شد. موشك پرتاب كننده این سفینه نیز «آنگارا آ5» اعلام شده است.
براساس برنامه شركت موشك سازی انرگیا، نخستین پرواز اصلی این سفینه سال 2030 انجام خواهد گرفت كه مقصد آن كره ماه با 4 سرنشین است.
این سفینه كه قرار است برای انتخاب نام آن فراخوان داده شود، با فضای كابین 17 متر مكعب در دو مدل پرواز به ماه و مدار نزدیك زمین، دو منظوره و قابل استفاده های مكرر به عنوان منتقل كننده فضانورد و انتقال دهنده محموله ها خواهد بود.
مدل مخصوص پرواز به ماه با حداكثر وزن 14 تن و 400 كیلو تا 365 روز امكان قرار داشتن در مدار دارد و نوع مدار نزدیك زمین نیز با حداكثر 20 تن می تواند 180 روز در مدار بماند.
قرار است میدان های پرواز و فرود این سفینه كه 4 متر و 40 سانت قطر و 6 متر و 10 سانت طول دارد، در منطقه وستوچنی در جنوب روسیه ساخته شود و میزان دقت هر دو مدل هنگام فرود 5 كیلومتر نسبت به منطقه محاسبه شده است.
روسیه با ساخت این سفینه كه هنوز هزینه آن اعلام نشده و با استفاده از مزیت هزینه های كمتر پرتاب نسبت به پرتاب های قبلی در آمریكا كه اكنون متوقف شده است، می تواند برتری فضایی خود را در جهان حفظ كند.
روسیه كه اكنون تمامی پروازهای رفت و برگشت به ایستگاه فضایی بین المللی را انجام می دهد، همیشه تلاش كرده است پیشگامی خود را در این عرصه حفظ كند.
سازمان فضایی آمریكا (ناسا) هم با همكاری آژانس فضایی اروپا توسعه فضاپیمای سرنشین دار اوریون را در دستور كار دارد كه براساس گزارش های اعلام شده، توان انتقال 4 فضانورد به ایستگاه فضایی، ماه و سیاره های نزدیك زمین را خواهد داشت.
اروپام**391**1516**1485**1010
مسكو- ایرنا- روسیه با اجرای توسعه برنامه های فضایی خود و همچنین ارتقای سامانه های موشكی فضا پیما، اعلام كرد كه قرار است فضا نوردان این كشور در سال 2029 در ماه فرود آیند.
