به گزارش ایرنا، این قطعنامه با 76 رای موافق، 55 رای مخالف و 68 رای ممتنع به تصویب رسید. آمریكا و رژیم صهیونیستی كه هر دو به عنوان ناقضان جدی حقوق بشر در جامعه جهانی شناخته شده اند، به این قطعنامه رای مثبت دادند.
به دنبال صدور این قطعنامه، معاون نماینده ایران در سازمان ملل تاكید كرد كه ادعاهای مطرح شده در این قطعنامه بی پایه و اساس بوده اند.
این قطعنامه در حالی صادر شده است كه شورای امنیت همچنان چشم خود را به روی نقض گسترده جهانی حقوق بشر توسط آمریكا و هم پیمانانش بسته است. چنین رویكردی مدتهاست كه به اصول اولیه سازمان ملل خدشه وارد كرده و نشان داده است اكثر قطعنامه های صادر شده توسط شورای امنیت، جانبدارانه و تحت فشار قدرتهای غربی تصویب شده اند.
آنچه مسلم است، سیاستهای غیرمنصفانه شورای امنیت در قبال ایران است. مشخص نیست كه شورای امنیت چه زمانی اقدامات آمریكا و هم پیمانانش از جمله رژیم صهیونیستی را به دلیل جنایاتشان در كشورهای مختلف محكوم خواهد كرد؟ این سوال مطرح است كه آیا اصلا شورای امنیت قصد دارد نقض حقوق بشر توسط آمریكا و هم پیمانانش را بررسی كند و یاهمچنان تحت فشار قدرتهای غربی قطعنامه های غیرعادلانه تصویب می كند؟ چرا شورای امنیت سازمان ملل اقدامی در جهت احقاق حق فلسطینی ها در برابر جنایات مكرر رژیم صهیونیستی انجام نمی دهد؟ مستندات بین المللی حاكی از آن است كه آمریكا و هم پیمانانش فقط در راستای اهداف و منافع خود حقوق بشر را مطرح می كنند و به هیچ وجه به رعایت اصول حقوق بشر اعتقادی ندارند.
كشورهای غربی به ویژه آمریكا و انگلیس بارها به بهانه حمایت از دموكراسی و حقوق بشر در امور داخلی سایر كشورها مداخله كرده و توسط رسانه های خود علیه برخی كشورها تبلیغات دروغین به راه انداخته اند، اما بررسی وضعیت حقوق بشر در این كشورها نشان می‌دهد كه واشنگتن و كشورهای متحدش نقش موثری در نقض حقوق بشر در جهان داشته‌اند. این در حالی است كه سازمانهای حقوق بشری شناخته شده در جهان از جمله عفو بین الملل، نگرانی جدی خود را از نقض حقوق بشر توسط آمریكا و انگلیس اعلام كرده‌اند.
حقوق بشر از جمله مفاهیم مهم در عرصه بین المللی است كه جایگاه ویژه‌ای در جهان داشته است. در دهه های اخیر قدرتهای غربی همچنان در حال استفاده از مسئله حقوق بشر به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف خود در جهان هستند. بارها اثبات شده است كه آمریكا و هم پیمانانش نه تنها صلاحیت صحبت از رعایت حقوق بشر را ندارند بلكه باید به دلیل نقض آشكار حقوق بشر در سازمانهای معتبر جهانی محاكمه شوند.
از جمله موادی كه شورای امنیت هیچگاه نخواسته به آن توجه كند، نقض حقوق بشر توسط آمریكا در داخل و عرصه بین الملل است. دولتهای آمریكایی با رویه سیاسی خود، عامل نقض حقوق بشر بوده اند و این در حالی است كه به نظر می رسد هیچ سازمان بین المللی توان محاكمه آمریكا به دلیل نقض حقوق بشر را نداشته است.
در داخل آمریكا موارد زیادی از نقض حقوق بشر را می توان نام برد كه هر كدام به صورت نظام‌مند بوده اند. شكنجه های گسترده زندانیان در زندان های آمریكا، خشونت فزاینده پلیس آمریكا علیه اقلیت ها به ویژه سیاه‌پوستان در این كشور كه منجر به تظاهرات گسترده در این كشور نیز شده بود، وجود زندان گوانتانامو كه زیرپا گذاشتن حقوق اولیه انسانی به صورت گسترده در آن گزارش شده است، جاسوسی ها از حریم خصوصی شهروندان به بهانه مبارزه با تروریسم از جمله موارد بیشمار نقض حقوق بشر در آمریكا بوده است.
در عرصه بین الملل نیز آمریكا ، فرانسه و دیگر هم پیمانانش در حالی ادعای حفاظت از حقوق بشر می كنند كه با حمایت از رژیم های سركوبگری همچون رژیم آل خلیفه و برخی كشورهای عرب مداخله گر در امور دیگر كشورها نشان داده اند كه همچنان مسئله حقوق بشر را به عنوان دستاویزی برای رسیدن به اهدافشان در خاورمیانه استفا ده می‌كنندو معلوم نیست چرا این كشورها نسبت به كشتار مردم بی دفاع در بحرین و سركوب معترضان در عربستان اعتراض نمی كنند؟
غرب به هدایت آمریكا از جایگاه قدرتمند جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه و عرصه بین الملل آگاه است و به همین دلیل تلاش می كند با ابزارهای مختلف از طریق سازمان های بین المللی اتهامات دروغ و بی پایه و اساسی را علیه ایران مطرح كند تا شاید بتواند این منزلت ایران را تحت الشعاع تبلیغات غیرواقعی خود قرار دهد.
در واقع در دهه های اخیر اعمال فشار قدرتهای جهان بر شورای امنیت سازمان ملل در موضوعات مختلف، سبب شده است تا درخواست ها برای اعمال اصلاحات در شورای امنیت و تجدیدنظر در رویكردهای این شورا از گوشه و كنار جهان به گوش رسد.
از: اطهر اینانلو
اروپام**9234**1599
تهران-ایرنا- كمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در حالی عصر پنجشنبه قطعنامه ای پیرامون نقض حقوق بشر در مورد ایران صادر كرد كه حامیان این قطعنامه خود سابقه گسترده ای در نقض حقوق بشر دارند و این امر سیاستهای دوگانه شورای امنیت را در این زمینه دوباره آشكار می سازد.
