به گزارش گروه علمي ايرنا از پايگاه اينترنتي ديلي ميل، اين مطالعه نشان مي دهد، مغز كودكاني كه بيش از شش ماه به دور از مراقبت هاي مستقيم پدر و مادر خود به سر مي برند، با يك روند آهسته تر بالغ مي شوند كه اين موضوع تاثير مضري بر بهره هوشي آنها دارد.
محققان چيني در اين مطالعه متوجه شدند كه حجم ماده خاكستري در مغز اين كودكان بيشتر است.از آنجاييكه حجم بيشتر ماده خاكستري مي تواند بازتاب كننده بلوغ ناكافي مغز باشد، اين ارتباط منفي ميان حجم ماده خاكستري و امتيازات بهره هوشي نشان مي دهد كه تكامل مغز در كودكاني كه تحت نظر پدر و مادرشان بزرگ نمي شوند، به تاخير مي افتد.
محققان دانشگاه شيچوان در چين اين مطالعه را بر روي كودكان هفت تا 13 ساله اي انجام دادند كه پدر و مادرشان مجبوربودند در جستجوي مشاغل بهتر كودكان خود را نزد بستگانشان بگذارند.
محققان چيني در اين مطالعه ساختار مغز را در اين كودكان را مورد بررسي قرار دادند.
پيش از اين مطالعاتي كه انجام شده بودند از اين فرضيه حمايت مي كردند كه نظارت والدين اثر مستقيمي بر تكامل مغز فرزندان دارد اما اولويت اين مطالعات بيشتر بر كودكان بي سرپرست قرار داشت.
محققان در اين مطالعه تصاوير ام.آر.آي ساختار مغز 38 كودك هفت تا 13ساله را كه نزد بستگانشان زندگي مي كردند را با 30 دختر و پسري كه با والدينشان زندگي مي كردند ، مقايسه كردند.
محققان حجم ماده خاكستري مغز اين دو گروه را مقايسه كردند و بهره هوشي هر كودك را اندازه گرفتند و متوجه شدند حجم ماده خاكستري در مناطق متعدد مغز به ويژه در مدار عاطفي مغز كودكاني كه در نزد بستگانشان زندگي مي كردند بيشتر از كودكاني بود كه با پدر و مادر خود زندگي مي كردند.
اين مطالعه نشان داد كه حجم بيشتر در منطقه اي از مغز كه با رمزگذاري و بازيابي حافظه مرتبط است ارتباط منفي با امتياز بهره هوشي كودكان دارد.يافته هاي اين مطالعه در نشست سالانه انجمن راديولوژي آمريكاي شمالي ارائه مي شود.
علمي**2038**1440
تهران-ايرنا- نتيجه يك مطالعه نشان مي دهد، كودكاني كه در حين رشد براي دوره هاي طولاني به دور از والدينشان زندگي مي كنند نسبت به كودكاني كه با پدر و مادر خود زندگي مي كنند، بهره هوشي كمتري دارند.
