به گزارش ایرنا، جعفر والی شامگاه چهارشنبه درآئین افتتاح نمایش قرار در تماشاخانه ایرانشهر، با اشاره به اینكه تئاتر محلی برای تفریح نیست، اظهاركرد: جوانان علاقمند و عاشق تئاتری ظرایف و لطایف كار را به خوبی درك میكنند.
وی با اظهارخوشحالی ازاینكه بازیگران تئاترشهرستانی علیرغم تلخ بودن واقعیت و برخی مشكلات موجود با نگاهی زیبا نسبت به مسایل اجتماعی هنر خود را عرضه میدارند، افزود: امروز با جوانانی در تئاتر سر و كار داریم كه ظرایف و لطایف هنر تئاتر را درك و به كار گرفتهاند و از طرف خودم و همه دوستانم از این جوانان تشكر میكنم.
این پیشكسوت بازیگری به شرایط تئاتر و حضور موثرجوانان درهنرنمایش سالهای دور اشاره كرد و گفت: امیدوارم جوانان امروز نیز با انگیزه قوی و عشق تئاتر را برای هموطنان خود بازی كنند. در زمان ما جوانان با اشتیاق و انگیزه بالای روی صحنه تئاتر می رفتند و كار میكردند.
به گفته وی، فعالیت تئاتر در سالهای نه چندان دورمشكلات و سختی های خود را داشت و دركل تئاتربرای بازیگر محل تفریح نیست.
وی با اشاره به دریافت جوائز توسط پیشكسوتان دراین مراسم یادآورشد: امسال چند نفر از جوانان دوران گذشته آن موقع جایزه دریافت كردند و این موجب خرسندی و افتخارم بود.
این كارگردان مطرح كشور با انتقاد به اینكه برخی به تئاتر به عنوان فضایی برای تفریح نگاه میكنند، گفت: تئاتر بازتاب دردها و انتقادات و مسایل اجتماعی مردم است؛ باید زمانی كه تماشاگر از سالن بیرون میآید دریافتی باشكوه از بازی و داستان را با خود بیرون ببرد.
جعفر والی در سال 1312 و در روستای ولیان از توابع كرج متولد و فارغ التحصیل بازیگری از دانشكده هنرهای دراماتیك دانشگاه تهران است و بازیگری و كارگردانی تئاتر را از سال 1336 آغاز كرد.
او از سال 1337 به عنوان كارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد و به مدت 10سال در كار دوبله فیلم های سینمایی فعالیت كرد. والی فعالیت در سینمای حرفه ای را از سال 1348 با بازی در فیلم گاو آغاز كرد و تا سال 1366 به تدریس بازیگری در دانشكده هنرهای زیبا اشتغال داشت.
** دور شدن از رسالت تئاتری با سستی بنیان های مالی
كارگردان نمایش قرار با بیان اینكه همواره دراین سالها شكوه داشتم كه تئاتر بنیان هنرهای دراماتیك است و باید در آن بازیگر تربیت، و نسل بعدی سینما و تلویزیون معرفی شود، گفت: سست بودن بنیانهای مالی تئاتر موجب شده از این رسالت دور بمانیم.
مهرداد كوروشنیا افزود: نمایش قرار با گروهی ازهنرمندان جوان تولید شده كه اگر حمایتها نبود نمیتوانستم پای رسالت خود كه همانا تئاتر با حضور جوانان با استعداد و با انگیزه است، عمل كنم و امیدوارم رسانهها كمك كنند پای این حرف بایستیم و این نمایش به دلیل اینكه بازیگر چهره ندارد نادیده گرفته نشود.
وی درباره نمایشنامه قراربیان كرد: به این نمایشنامه دلبستگی دارم؛ چرا كه به شكل اساطیری و نمادین موضوعات اجتماعی معاصر را روایت میكند؛ توجه ویژهای به این نمایشنامه شده چرا كه داستان مانوس و باورپذیری دارد و سعی میكند با نگاهی به بازخوانی افسانههای اساطیری، انتظار پدر برای بازگشت فرزند را روایت كند.
** رجبی معمار: ظرایف هنری نمایش قرار قابل توجه است
مجید رجبی معمار رئیس تماشاخانه ایرانشهر هم در این مراسم با خیرمقدم به خانواده تئاتر افزود: این اثر هم از جنبه هنری و ظرایف لازم قابل توجه بوده، و هم به موضوعی پرداخته كه تماشاخانه ایرانشهر با افتخار پذیرای آن است. امیدواریم در آینده بیش از گذشته میزبان چنین آثار برجسته نمایشی در این تماشاخانه باشیم.
به گزارش روابط عمومی گروه نمایش قرار، حاكی از آن است كه اجرای مراسم افتتاحیه را مسعود فروتن برعهده داشت.
این نمایش كه داستان انتظار و خاطرات پدری برای بازگشت فرزندش از سفری 30 ساله را روایت می كند متكی به روایتهای شرقی و بازخوانی اساطیری در موضوع است و داستان خود را با تكنیك جریان سیال ذهن روایت میكند.
نمایش قرار به نویسندگی و كارگردانی مهرداد كورشنیا، با حضور بازیگران جوانی چون سعید دشتی، رضا رباط - جزی، سارا عباسپور و حمیدرضا معدنكن و همچنین بازیگر خردسال پارسا قره داغی اجرا میشود.
دراین نمایش محمد قدس مجری طرح، آتوسا قاضی طراح لباس، آرش عزیزی موسیقی، لنا طاهری گریم، محمدصادق زرجویان طراح پوستر و بروشور، نبی كورش نیا دستیار كارگردان، حسین ایرجی مدیر برنامهریزی و هماهنگی، مهشید فیض منشی صحنه، حسین معدنی نشین و امید جمشید پور مدیران صحنه، مهدی فیروز زارع ساخت دكور و اجرای صحنه، محمدصادق زرجویان عكاس، الهام یوسفی تبلیغات هستند.
نمایش قرار از 23 آذرماه هر شب ساعت 19:30 در سالن استاد ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه میرود.
فراهنگ**9362**1724
تهران- ایرنا- كارگردان تئاتر، بازیگر و فیلمنامه نویس پیشكسوت با بیان اینكه به همان اندازه كه تئاتر مقدس است باید به تماشاگر آن نیز عزت و احترام گذاشت گفت: در دنیایی زندگی میكنیم كه تئاتر مهجور واقع شده است.