به گزارش گروه علمی ایرنا از تلگراف، دانشمندان از مدت ها قبل می دانند كه حیوانات از اصوات و آواها برای اعلام خطر و یا جفت یابی استفاده می كنند، اما تاكنون نمی دانستند كه هوش پرندگان به حدی است كه می توانند دقیقا مشابه روش انسان ها، اصوات را تركیب و معانی جدیدی ایجاد كنند.
مطالعه روی گونه ای پرنده ژاپنی به نام گریت تیت Great Tit نشان می دهد كه پرندگان با درهم آمیختن اصوات و یا به اصطلاح توییت های خود، پیام های جدیدی را تولید و ارسال می كنند.
تیت ها كه به خاطر آواسازی و آوازهای تاثیرگذارشان شناخته شده اند، هنگام جفت یابی و یا یافتن غذا از یك نوع صدا برای دعوت از همنوعان به 'بیا اینجا' استفاده می كنند. این نوع پرنده از صدای دیگری برای انتقال معنی 'مراقب خطر باش' و برحذر داشتن همنوع خود از پرندگان بزرگ شكاری استفاده می كند. اما همین پرنده تركیب دو صدای یاد شده را برای بیان این كه 'بیا اینجا و مراقب خطر باش' به كار می برد.
پژوهشگران در مطالعه ای كه انجام دادند، به طور مصنوعی دو صدای یاد شده را جابجا كردند و همین امر موجب شد كه پرنده از درك معنای آن عاجز بماند.
دكتر دیوید ویتكرافت از بخش اكولوژی و ژنتیك دانشگاه آپسولا گفت: این مطالعه نشان می دهد كه علم تركیب منحصر به انسان ها نیست و به طور مستقل در پرندگان نیز ایجاد شده است. درك چرایی ایجاد چنین قابلیتی در تیت ها می تواند اطلاعاتی درباره ایجاد و تكامل آن در انسان ها ارائه كند.
براساس این گزارش، زبان یكی از مهمترین ویژگی های معرف انسان ها است و به ما امكان می دهد كه مفاهیم نامحدودی را از مجموعه محدود واژگان ایجاد كنیم. ویژگی زبان با رشد و توسعه سایر رفتارهای انسانی همچون هنر و فناوری هم ارتباط دارد.
قدرت زبان در گرو تركیب اصوات بی معنی و تولید لغاتی است كه به نوبه خود تركیب می شوند و جملات را می سازند.
تحقیق روی سیستم های ارتباطی نخستی سانان primates غیر از انسان وهمچنین پرندگان، نشان می دهد كه توانایی تركیب مولفه های آوایی بی معنی بارها متحول و كامل تر شده است، اما تكامل توانایی تركیب تاكنون منحصر به زبان انسان ها تلقی می شد.
به گفته دانشمندان، نتیجه این تحقیق كه در مجله Nature Communications منتشر شد، به درك بهتر فاكتورهای بنیادین در تحول توانایی تركیب منجر می شود. از آنجا كه تیت ها صداهای مختلف را تركیب می كنند، می توانند معانی تازه ای را با واژگان محدود خود خلق كنند و همین امر به انها امكان می دهد كه واكنش های رفتاری متفاوتی را موجب شوند و تعاملات اجتماعی پیشرفته ای را هماهنگ كنند.
دانشگاه دورهام نیز پارسال تحقیقی انجام داد كه نشان می دهد گیبون ها (نوعی میمون درازدست) زبانی محرمانه دارند كه شامل اصواتی خاص در ارتباط با عقاب ها و پلنگ ها است. این میمون ها كه در تایلند هستند، در واكنش به رویدادهای خاص و یا مشاهده پرنده های شكاری، 450 صدای 'هو' متمایز از یكدیگر دارند.
آنها حتی توانسته اند كاری كنند كه صداهایشان فروتر از برد شنیداری پرندگان شكارچی شود تا بتوانند بدون جلب توجه آنها، یكدیگر را از وجود خطر آگاه كنند.
علاوه بر این، اصوات شبه زمزمه این میمون ها در اشاره به انواع مختلف یك گونه پرنده، متمایز از یكدیگر است، هر چند ممكن است به لحاظ فیزیكی كاملا شبیه به یكدیگر به نظر آیند.
علمی**9259**2017
تهران- ایرنا-محققان دریافتند كه پرندگان همچون انسان ها ساختار زبانی دارند و با تركیب اصوات و ایجاد معانی جدید، جملات پیچیده می سازند.
