دولت ضعیف وفساد گسترده بزرگترین مانع برقراری صلح در افغانستان است

كابل - ایرنا - یك پژوهش تازه در افغانستان نشان می دهد كه از نگاه مردم، «دولت ضعیف و فساد گسترده» بزرگترین مانع دستیابی به صلح در این كشور است و موجودیت طالبان، قوم گرایی، فقر و بی سوادی، زورمندان محلی و مافیای مواد مخدر و حضور نیروهای خارجی در رده های بعدی موانع برقراری صلح قرار دارند.

به گزارش ایرنا، پژوهش عمیق و بی سابقه مركز مطالعات راهبردی افغانستان از 15استان كشور باعنوان «نگرش و برداشت مردم ازگفت وگوهای صلح دولت با طالبان» نشان می دهد كه 33.8 درصد پاسخگویان گفته اند كه دولت ضعیف وفسادگسترده بزرگترین مانع صلح است وطالبان با 19.7درصد، قوم گرایی با 11.4درصد، فقر وبی سوادی با 11.2درصد، زورمندان محلی ومافیای مخدر با 8.2 درصد و حضور نیروهای خارجی با 6.1 درصد عامل برقرار نشدن صلح و ثبات در كشور هستند.
حجم نمونه دراین نظرسنجی را یك هزارو 540 نفر از استان های غزنی، بادغیس، جوزجان، هلمند، غور،زابل، بدخشان، ننگرهار ، پكتیا، قندوز، بامیان، قندهار، هرات، بلخ و كابل تشكیل می دهند كه كابل با 400 نفر بیشترین و دو استان بادغیس و بامیان با 50 نفر كمترین پاسخگویان را به خود اختصاص داده اند.
بر اساس این تحقیق 31.7 درصد پاسخ دهندگان بااین موضوع كه «مقامات دولت در باره صلح با طالبان وحدت نظر ندارند»كاملا موافق بوده اند و39 درصد موافق، 14 درصد آنان نیز مخالف این جمله بوده اند و 8.6 درصد دیگر كاملا مخالف آن بوده اند.
این پژوهش نشان می دهد كه از دید مردم، «پاكستان و كشورهای منطقه» با 48.2 درصد بیشترین بهره را از جنگ و درگیری در افغانستان می برند و آمریكا و كشورهای غربی با 19.7 درصد، دولتمردان فاسد با 16.8 درصد، مافیای مواد مخدر با 6.6درصد وسران قومی و جهادی با 3.1 درصد به ترتیب رده های بعدی را برای سود جستن از جنگ درافغانستان به خود اختصاص داده اند.
22درصد پاسخ دهندگان به پژوهشگران مركزمطالعات راهبردی افغانستان گفته اندكه بهترین راه برقراری صلح درافغانستان نابودی طالبان است و 21.7درصد گزینه«مذاكره با طالبان»15.2 درصد گزینه «همكاری با كشورهای منطقه برای پیشبرد گفت و گوهای صلح»، 14.3 درصد گزینه «مذاكره مستقیم با پاكستان» و 7.7 درصد گزینه «خروج نیروهای نظامی خارجی از افغانستان» را انتخاب كرده اند.
پاسخ دهندگان دراین پژوهش اولین دلیل ناكامی گفت وگوهای صلح دولت با طالبان را«دخالت كشورهای منطقه وهمسایه» دانسته اند و 33.6درصد آنان به همین گزینه رای داده اند و 30.8 درصد به «ضعف دولت افغانستان»، 13.9 درصد به «دخالت امریكا و كشورهای غربی» و 6.6 درصد به «مذاكره با افراد بدون صلاحیت طالبان» رای داده اند.
پرسش شوندگان شهری و روستایی در این تحقیق در مقابل این پرسش كه «تاثیر صلح دولت با طالبان بر وضعیت زنان چه خواهد بود» 67.1 درصد جمعیت شهری و 55.8 درصد جمعیت مناطق روستایی پاسخ داده اند كه «وضعیت زنان بدتر می شود» و 11.4درصد جمعیت مناطق روستایی و 9.8 درصد جمعیت شهری نیز گفته اند كه «وضعیت زنان بهتر می شود.»
مركز مطالعات راهبردی افغانستان میزان حمایت مردم از گفت و گوهای صلح را در این پژوهش مورد پرسش قرار داده است. 34.1 درصد پاسخگویان گزینه «خیلی زیاد» و 27.3 درصد گزینه زیاد را انتخاب كرده اند و 16.6 درصد نیز گفته اند كه مخالف مذاكره با طالبان هستند.
براساس این پژوهش 63.3 درصد مردم افغانستان واژه های «دشمن»، «تروریست» و «مزدور» را برای معرفی طالبان مناسب می دانند و تنها 1.8 درصد پاسخ دهندگان نام «مجاهد» را برای آنان مناسب دانسته اند و 28.4 درصد جمعیت پاسخ دهنده دلیل اصلی جنگ طالبان را تامین منافع پاكستان اعلام كرده اند.
33.3درصد پاسخ دهندگان با سهیم شدن طالبان در قدرت كاملا مخالفت كرده اند و 21.7 درصد دیگر آنان مخالف و در مقابل 25.8 درصد موافق و 14.9 درصد كاملا موافق سهیم كردن طالبان در قدرت سیاسی افغانستان هستند.
دراین تحقیق میانگین نمره پاسخگویان به تاثیرگذاری كشورهای مختلف در موفقیت گفت و گوهای صلح آمده است وآمریكا و متحدان غربی، پاكستان، عربستان، چین، ایران، روسیه، قطر، هند و تركیه به ترتیب با 3.73، 3.54،3.37، 2.93، 2.92، 2.85، 2.8، 2.72 و 2.64 رده های اول تا نهم را كسب كرده اند.
«حسین علی كریمی» یكی از پژوهشگران مركز مطالعات راهبردی افغانستان در آئین رونمایی از این پژوهش گفت كه برخی از كشورهای منطقه و جهان، منافعی را در افغانستان برای خود تعریف كرده اند و به خود حق می دهند تا نگران این منافع باشند و دولت افغانستان باید تلاش كند كه این حساسیت ها را شناسایی كند و آنها را با منافع مردم این كشور همسو كند.
اساق*1610*1590