به گزارش روز سه شنبه گروه علمي ايرنا از ساينس ديلي،اساسا دستگاه هاي پزشكي قابل تزريق و قابل كاشت نه تنها بايد كوچك باشند و عملكرد الكتريكي داشته باشند، بلكه بايد مانند بافت هاي بدن نرم هم باشند.
اكنون دانشمندان دو آزمايشگاه UChicago ماده اي ساخته اند كه هر سه ويژگي ياد شده را دارد.
'بازهي تيان' استاديار شيمي كه اين تحقيق نتيجه همكاري محققان آزمايشگاه وي با محققان آزمايشگاه عصب شناسي 'فرانسيسكو بزانيلا' است، گفت: بيشتر مواد سنتي كه براي ايمپلنت استفاده مي شوند، بسيار محكم و حجيم هستند به ويژه اگر كاربرد تحريك الكتريكي داشته باشند.
اما ماده جديد نرم و بسيار باريك است-- قظر ذرات اين ماده تنها چند ميكرومتر (بسيار كمتر از پهناي يك تار موي انسان) است كه به راحتي در يك حلال نمكي متفرق مي شوند و بنابراين مي توان آنها را تزريق كرد.
از سوي ديگر بعد از چند ماه اين ذرات بطور طبيعي در بدن از بين مي رود بنابراين براي خروج آنها از بدن به هيچ عمل جراحي نياز نخواهد بود.
هر ذره از دو نوع سيليكون ساخته مي شود كه با هم يك ساختار مملو از سوراخ هاي نانو مقياس مانند يك اسفنج كوچك را مي سازند.
از طرف ديگر، اين ماده همچون يك اسفنج نرم است به طوري كه صد تا هزار برابر نرم تر از سيليكون كريستالي است كه در ترانزيستورها و سلول هاي خورشيدي استفاده مي شوند.
نيمي از اين ماده متشكل از يك ابزار الكتريكي است كه همزمان با تزريق يكي از اين ذرات سيليكوني به يك سلول كشت شده و يا نهايتا به بدن انسان، خود به خود ايجاد مي شود.
اين ذره به يك سلول مي چسبد و با غشاي پلاسماي سلول ارتباط ايجاد مي كند. اين دو عنصر با يكديگر -- غشاي سلولي بعلاوه ذره-- واحدي را تشكيل مي دهند كه زماني كه نور به ذره سيليكوني مي تابد، جريان توليد مي كند.
محققان مي گويند با استفاده از اين ماده ديگر نيازي به تزريق كل دستگاه نيست بلكه تنها كافي است كه يك مولفه آن را تزريق كرد.
اتصال اين ذره به غشاي سلولي به اندازه كافي جريان توليد مي كند كه براي تحريك سلول و تغيير فعاليت آن استفاده مي شود.
سپس اين ماده بعد از انجام هدف درماني خود بطور طبيعي از بين مي رود و درصورت نياز به درمان ديگر، مي توان تزريق ديگري انجام داد.
محققان اين ذرات را به نرون هاي كشت داده شده در محيط آزمايشگاه اضافه كردند و روي اين ذرات نور تاباندند. آنها مشاهده كردند كه در اين نرون ها جرياني به وجود آمد كه اين سلول ها را فعال كرد.
محققان مي گويند اقدام بعدي بررسي اتفاقي است كه با استفاده از اين ذرات در حيوانات زنده رخ مي دهد. محققان به ويژه به تحريك اعصاب در سيستم اعصاب محيطي كه به اندام ها متصل است، علاقمندند.
جزئيات اين ماده در شماره 27 ژوئن مجله Nature Materials منتشر شده است.
علمي**2038**2017
تهران-ايرنا- محققان ماده اي ساخته اند كه اساس ابزار قابل تزريقي را تشكيل مي دهد كه با نور فعال مي شود و نهايتا مي توان از آن براي تحريك سلول هاي عصبي و دستكاري رفتار ماهيچه ها و اندام ها استفاده كرد.
