۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ۸:۱۶
کد خبر: 82173489
T T
۰ نفر
توليد مواد ضد حريق بابهره گيري از نانوذرات مغناطيسي

تهران-ايرنا-محققان دانشگاه كاشان با سنتز يك نوع نانوذره مغناطيسي و به‌كارگيري آن در يك ساختار نانوكامپوزيتي موفق شدند پوشش‌هاي ضد آتش توليد كنند. اين پوشش‌ها درمقياس آزمايشگاهي توليد شده‌ ومي‌تواند درصنايعي مانند هوافضا، خودروسازي وتوليد لوازم‌خانگي كاربرد داشته باشد.

به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو رياست جمهوري،اصطلاح ضد آتش به طيف وسيعي از مواد شيميايي اطلاق مي‌شود كه به مواد توليد شده‌اي مانند پلاستيك‌ها، پارچه‌ها و پوشش‌ها اضافه مي‌شود. اين مواد با جلوگيري از انجام يك سري واكنش شيميايي در شعله يا با ايجاد يك پوشش محافظ بر روي سطح، گسترش شعله را مهار مي‌كند.
اين مواد ممكن است با ماده زمينه تركيب شوند يا به ‌صورت شيميايي با آن پيوند برقرار كنند. دسته‌ اول به نام مواد افزودني ضد حريق و دسته‌ دوم مواد ضد حريق انفعالي ناميده مي‌شود. بهره‌گيري از فناوري نانو در توليد اين پوشش‌ها مورد توجه بسياري از محققان قرار گرفته است.
پروفسور مسعود صلواتي نياسري محقق دانشگاه كاشان با اشاره به پركننده‌هاي متداول مورد استفاده جهت بهبود خواص مواد پليمري، و همچنين ذكر اشكالات به وجود آمده ناشي از حضور اين افزودني‌ها، گفت: در گذشته براي دست‌يابي به خواص بهتر، مواد پليمري با تركيبات معدني طبيعي و سنتزي، به‌صورت كامپوزيت در آورده مي‌شدند. پركننده‌هاي متداول از مواد گوناگون و در اشكال مختلف مانند ذرات كربنات كلسيم، الياف شيشه و يا ذرات صفحه‌اي شكل خاك رس تهيه مي‌شوند.
صلواتي نياسري افزود: البته در بيشتر مواقع افزايش پركننده‌ها همراه با اشكالاتي نظير شكنندگي، ترد شدن، افزايش وزن و كدري است. در اين پژوهش از خاصيت مغناطيسي در جهت ايجاد مانع در برابر نفوذ شعله، حرارت و اكسيژن به پليمر سوختني استفاده شده است.
به گفته وي، در اين طرح يك جايگزين غير سمي مؤثر براي ديرسوز كننده‌هاي متداول مانند تركيبات سرطان‌زاي آروماتيك هالوژن دار معرفي شده است.
صلواتي نياسري در خصوص نحوه‌ استفاده از فناوري نانو در اين پژوهش، تصريح كرد: پلي ونيل الكل يك پليمر پركاربرد است كه در بسياري از صنايع مورد استفاده قرار مي‌گيرد. يكي از معايب عمده‌ اين پليمر، مقاومت حرارتي نسبتاً پايين و اشتعال‌پذيري بالاي اين پليمر است. پركننده‌هاي معمولي به دليل عدم پخش مناسب و ايجاد ساختار دوفازي موجب ضعيف شدن خواص مكانيكي اين پليمر مي‌شوند. استفاده از ذرات در ابعاد نانو و ايجاد ساختار نانوكامپوزيتي اين مشكل را مرتفع كرده و سرعت تخريب و تخريب پليمر را در برابر حرارت كاهش مي‌دهد.
عضو هيأت علمي دانشگاه كاشان افزود: در ابتدا نانوذرات مغناطيسي اكسيد آهن با روش رسوب‌گيري شيميايي ساده‌ شيميايي سنتز شدند. اثر عوامل مختلف مانند غلظت و نسبت بر روي مورفولوژي نانوذرات بررسي شد. پس از ساخت و تأييد نانوساختارها با انواع ميكروسكوپ‌هاي الكتروني و آناليزهاي طيف‌سنجي، نانوذرات به بستر پليمري اضافه شدند. در بخشي ديگر، نانوذرات به‌صورت درجا در محلول آبي پلي ونيل الكل بدون نياز به اتمسفر بي‌اثر تهيه شد و آزمون‌هاي مقاومت در برابر آتش و ديرسوز شوندگي انجام گرفت.
اين تحقيقات حاصل تلاش‌هاي پروفسور مسعود صلواتي نياسري- عضو هيأت علمي دانشگاه كاشان- و دكتر داود قنبري- دانش‌آموخته‌ مقطع دكتراي اين دانشگاه-است.
نتايج اين كار در مجله‌ Particuology (جلد 26، سال 2016، صفحات 87 تا 94) به چاپ رسيده است.
علمي(1)**1023**1440
۰ نفر