ديرزماني است اين خطّه زرخير و سبزينه پوش را با نام سميرم مي شناسند اما اگر كمي به عقب بازگرديم نام هاي سميراميس، سام آرام، شميران و ...گوياي آن است كه از ديرباز اين منطقه به سردي و كوهستاني بودن شهرت داشته و تفرجگاه شاهزادگان و خوانين و بزرگاني از نواحي گوناگون بوده است.
قريب به يكصد سال پيش «ظل السلطان» وابسته دربار شاه قاجار در دفتر خاطراتش در باره اين وادي خوش نوشته است: «همين كه به اين سميرم رسيديم وضع زمين و خاك تغيير كلي مي كند و هر قدر بخواهيم تعريف آب و هوا و قدرت و نظارت و خوبي چشم انداز آشكار آب و هوايي آنجا را بگويم دقيقا ممكن نيست. جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ در حق اين خطّه از زمين است.»
امروز سال ها و بلكه بيش از يك قرن از آن دوران گذشته و علاوه بر آن شاهزادگان و خوانين امروز هم مسافران و رهگذران بسياري از گوشه و كنار كشور به اين منطقه مي آيند و قطعه اي از بهشت را به نظاره مي نشينند و با خود نواي شاد و مسروري «به به چه هوايي، چه سيبي، چه زميني چه خوش و خرمي و آب گوارايي» سر مي دهند.
در اين شرايط و با وحود استعدادها و پتانسيل هاي فراواني كه در اين جا مجال پرداختن به آن نيست بايد به چند مطلب به اختصار پرداخته شود كه سميرم، سميرم نماند. يا سميرم، سميرم پويا و فعال و پرشور و پرجنب و جوش جلوه كند تا نه كوه ها را عامل بهانه جويي هاي تك بعد انگارانه بدانيم و نه سرما و برف را مامن و مأواي بي تحركي و خستگي و ...بهانه بگيريم.
هرچند پرداختن به مسائلي همچون صنعت، كشاورزي، اشتغال، گردشگري و اين اواخر خشكسالي به نظر تكراري است اما اين نكته حائز اهميت است كه ديدگاه ما در اين درگاه، عبور از چارچوب ها و مواردي است كه به اذعان مسئولان امروز و ديروز بسي تحول و تغيير كرده و تفاوت ها و تمايزهاي زيادي داشته است.
توسعه و ترقي جدي اين ديار نيازمند برنامه اي بلندمدت و اراده اي همگاني از سوي دولت هاست، برنامه اي مدون، كارشناسي شده و خاص اين منطقه و نه تنها در اين دولت، بلكه به گونه اي دورانديش محور و حداقل در مدت زمان دو يا سه برنامه چهار ساله كه طي هر دوره، ميزان اين پيشرفت و ترقي يا پسرفت احتمالي تحليل شده و زواياي پنهان چرايي برخي موانع و مشكلات يا عدم هماهنگي ها مورد به مورد بررسي و موشكافي شود.
-فرهنگ
اين خطه با مساحت پنج هزار و 279 كيلومتر مربع داراي اقوام و قبايل متنوع و مختلفي است كه هر كدام به اقتضاي سنت و آداب و سوم خويش در بسياري مقولات متفاوت هستند، از نوع لباس و گويش و لهجه گرفته تا برپايي مراسمي مثل عزاداري ها و جشن ها و عروسي ها.
در اين پيوند اشاره به پيشينه عميق فرهنگي و تاريخي سميرم و سابقه شهر شدن آن كه به بيش از 60 سال قبل مي رسد، نشانگر توسعه ناهماهنگ و بي برنامه اي است كه با وجود ساليان متمادي اراده غلبه بر فرهنگ يكجانبه گرايي و زُدودن گرد و غبار يكسونگري همچنان به روياي شهروندان سميرمي مي ماند تا تبديل شدن به واقعيت. اين يكسونگري تنها يك قرباني محوري دارد و آن عقب ماندگي و محروميت بيشتر است.
-اقتصاد
تلاش ها و كوشش هاي همه دلسوزان، ارتقاي كل شهرستان در ابعاد مختلف و توسعه اي همه جانبه است. اگر به همين تابستان كنوني يا چند تابستان تاريخ گذشته سال هاي قبل برگرديم و در باره خشكسالي و حواشي آن اندك تاملي داشته باشيم متوجه حقايق تلخي مي شويم كه پرداختن به تك محصول سيب يا خشكي چشمه ها يا مهاجرت سميرمي ها به ديگر شهرها بخشي از همين گذشته نه چندان دور تاريخي است.
اگرچه چند سالي است گردو، بادام، كلزا و گندم نيز هم راستا با سياست هاي كشاورزي دولت براي مقابله با كشت تك محصولي كشت شده اما جوابگوي توسعه اقتصادي و معيشتي اين شهرستان نبوده است.
به عنوان نمونه كاهش چشمگير كشت چغندرقند در سال هاي اخير كه در برهه اي نه به علت نبود يا كاهش منابع آبي بلكه بدليل نخريدن محصول كشاورز از سوي كارخانه ها ، نشانه آن است كه توسعه اقتصادي صرفا با پرداختن به كشاورزي حتي چند محصولي كردن آن دور از ذهن است.
البته خدمات شايان و قابل ملاحظه اي براي مقابله با پديده خشكسالي با همت و تلاش مسئولان صورت مي گيرد ولي بازهم نارضايتي بسياري از زارعان و باغداران كه از نبود آب كافي سخن مي رانند و از عدم تخصيص آب به مزارع گلايه دارند فقط يك مطلب را مي رساند و آن احتمال خشكسالي هاي ديگر و به بن بست رسيدن بخش اقتصادي و نفوذ تركش هاي اجتماعي آن به لايه هاي جامعه اي است ك نقطه قوت و قُوت زندگيشان كشاورزي است و بس.
-گردشگري
اين روزها كلمه گردشگري آنقدر در ميان مردم و مسئولان متداول شده كه اگر فقط و فقط يكبار به سميرم هزار چشمه سفر و از نزديك آب و هوايش را استنشاق كنيد بي گمان جملاتي همچون بَه به چه هوايي يا بَه از اين هوا را بر زبان مي رانيد.
«دكتر رضا پورزاهد» در كتاب'نقطه هاي پاك شده'، از سميرم با نام «سوئيس كوچك» نام مي برد، سوئيس كوچكي كه گفتني ها در باره اش بسيار و وقت ما همچون اندك است.
هرچند همين سوئيس كوچولوي خوش آب و هوا دستخوش همان خشكي است كه ذكرش گذشت و حتي كار به كاهش آب ذخيره سدهايش كشيده تا گردشگري حاشيه يكي از سدهايش با خطر خروج سرمايه گذار هم مواجه باشد اما باز با همان همت ها و برنامه هايي كه ذكرش گذشت، كورسوي اميدي براي بازگشت به هزارچشمگان واقعي باقي است.
*خبرنگار ايرنا در شهرستان سميرم اصفهان
در پهناي نقشه اصفهان و در جنوب اين استان پهناور، نگين سبز و سپيد اين ديار با نام سميرم يا همان سرزمين هزار چشمه ايران زمين قرار گرفته است، سرزميني به استواري دنا كه بلنداي چشم نوازش عرصه تبلور زيبايي و به تصوير كشيدن عيني فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِين است.
