به گزارش روز دوشنبه گروه علمي ايرنا از خبرگزاري يونايتدپرس، محققان دانشگاه كاليفرنيا سن فرانسيسكو كه اين مطالعه را انجام دادند، درمان موفق عوارض جانبي جراحت نخاعي با استفاده از سلول هاي بنيادي را يك گام مهم رو به جلو توصيف مي كنند و مي گويند: اين دستاورد نشان مي دهد كه با اين روش مي توان دو مورد از بدترين عوارض جانبي جراحت نخاعي را تصحيح كرد.
گرچه تحقيقات زيادي صرف راه رفتن دوباره بيماران مبتلا به جراحت نخاعي شده است اما محققان براساس نظرسنجي ها و مطالعات مي گويند كه بيماران مبتلا به جراحت نخاعي نبود كنترل مثانه و دردهاي نوروپاتيك را بدترين بخش زندگي پس از آسيب مي دانند.
دكتر 'آرنولد كريجستين' استاد بيولوژي تكاملي و سلول بنيادي در دانشگاه كاليفرنيا سن فرانسيسكو در يك بيانيه مطبوعاتي اين دستاورد را گام بسيار مهمي توصيف كرد و افزود: اين دستاورد نشان دهنده تاثير سلول درماني انساني بر دردهاي نوروپاتيك و اختلال مثانه در يك الگوي حيواني جراحت نخاعي است.
در جراحت هاي نخاعي، دردهاي مزمن و نبود كنترل مثانه به واسطه التهاب بلافاصله بعد از جراحت ايجاد مي شود كه به آسيب بيشتر مدارهاي عصبي در نخاع منجر مي شود و باعث از دست دادن كنترل درد و ساير احساسات مي شود.
محققان در اين مطالعه كه در مجله Cell Stem Cell منتشر شد، سلول هاي بنيادي جنيني انسان را كه در آزمايشگاه پرورش داده بودند، به يك نوع از پيش سازه هاي سلول هاي عصبي به نام medial ganglionic eminence متمايز كردند و آنها را دو هفته بعد از جراحت نخاعي به موش ها پيوند زدند.
سلول هاي عصبي medial ganglionic eminence در نخاع احساسات و ساير روندها را كنترل مي كنند.
شش ماه بعد اين سلول هاي بنيادي به نرون هاي بالغ تكامل يافتند كه اتصالات سيناپسي مناسب در موش هايي كه اين پيوندها را دريافت كرده بودند، سبب مي شدند.
موش هايي كه اين پيوندها را دريافت نكرده بودند، همچنان به لمس و تحريك دردناك حساس بودند اما موش هايي كه اين پيوندها را دريافت كرده بودند علائم كمتري از دردهاي عصبي داشتند و عملكرد مثانه آنها بهبود يافته بود.
علمي**2038**2017
خبرنگار: درنا محمديان**انتشاردهنده: زهره محتشمي پور
براي اطلاع از اخبار متنوع علمي و فناوري، با كانال علمي ايرنا در تلگرام همراه شويد:
irnaelm@
https://telegram.me/irnaelm
تهران-ايرنا- محققان در مطالعه اي روي موش هاي مبتلا به جراحت هاي نخاعي متوجه شدند كه بعد از دريافت چند تزريق از سلول هاي بنيادي انساني، كنترل مثانه اين موش ها افزايش و دردهاي نوروپاتيك در آنها كاهش يافت.