محرم در بادرود قدیم از جمله مراسم های عزاداری بی ریا و احساسی كشور برشمرده می شد، دسته های عزاداران «برنی» و «حسینی» با شور تمام و خالصانه در اول محرم، عزاداری را شروع می كردند.
تمام عزاداری بادرود در دو دسته عزاداری خلاصه می شد كه یكی در مدرسه بالا (حسینیه اعظم) و دیگری در مدرسه پایین (حسینیه مركز شهر) برپا می شد.
برنی ها سنگ شیر می زدند، سنگ شیر دو قطعه كوچك چوبی زیبا بود كه با نوحه های هشت و 16 تركی به صورت سه ضرب و بسیار منظم به هم می زدند و به دور مشعل (مشعله) كه آتشدان بزرگی بود چرخیده و «حسین حسین» می گفتند.
حسینی ها هم به سینه زنی بدون ریا و تشریفات دهل و صوت و شیپورهای امروزی می پرداختند، اوج احساسات زمانی بود كه این دو دسته به هم می رسیدند و از نای جان فریاد «حسین حسین» آن ها به عرش می رسید.
این مراسم از شب هفتم محرم تا روز عاشورا به اوج خود می رسید، صبح عاشورا در میدان مركزی بادرود تعزیه امام حسین (ع) برپا می شد، حسین خان رحیمی، مرحوم حاج رضایت، مرحوم امیدی، سید طباطبایی، شاه حسین قصابی، مرحوم نایینی و مرحوم دهقان زاده از تعزیه خوانان آن دوره بودند.
پس از اجرای تعزیه نخل بزرگ را كه در پیشاپیش «شده» علم و كتل بزرگ بود حركت می كرد و در قسمت عقب نخل تمثیل امام شهید بر روی تخته چوبی و سپس تمثیل ذوالجناح (اسب امام) نیز در حركت بود.
نحوه چینش این نمایش بقدری زیبا و تكان دهنده بود كه دل هر بیننده ای را به درد می آورد. نخل بزرگ و دسته های عزادار به آرامگاه درگذشتگان می رفتند و پس از طلب مغفرت برای اهل قبور به صرف ناهار ظهر عاشورا در تكایا مراسم عاشورا خاتمه می یافت.
امروزه مراسم عزاداری محرم در بادرود با كمی تفاوت نسبت به گذشته برگزار می شود.
اول محرم هیات های عزاداری كه تعدادشان به 12 هیات می رسد مراسم را در قالب زنجیر زنی در مسجدها و تكیه های خود آغاز می كنند، شب هفتم محرم هیات ها بصورت منظم و بازهم در قالب زنجیر زنی به عزاداری در مسیر خیابان ها از محل تكیه خود تا حسینیه اعظم، مركز شهر و پای نخل می روند.
شب عاشورا نخل كوچك حسینیه مركز شهر، حسینیه اعظم و مسجد خرم از حسینیه خارج شده و در عصر تاسوعا مراسم خاصی در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) همراه با نخل گردانی آغاز می شود.
در این روز توزیع نان مخصوص محلی این منطقه بنام «كوكله زردو» توزیع می شود، تاسوعا را در بادرود «روج عباسعلی» می گویند.
در این روز برخی از هیات ها به آستان مقدس آقاعلی عباس(ع) می روند و در صبح عاشورا نخل بزرگ پیشاپیش همه هیات ها از حسینیه پای نخل به حركت در می آید در حالی كه دو نخل كوچك در عقب آن و تمثیل ذوالجناح آن را مشایعت می كند.
نخل سه دور به دور میدان امام حسین (ع) می چرخد و سپس راهی گلزار شهدای شهر شده و پس از طلب مغفرت اهل قبور به میدان معلم حركت و در آن جا نماز ظهر عاشورا را برپا می كنند و مردم برای تناول غذای نذری عاشورا راهی هیات محل خود می شوند.
از اول محرم تا عاشورا در حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) و حسینیه اعظم مراسم تعزیه خوانی برپاست، در مراسم شام غریبان سوگنامه حضرت رقیه(س) توسط هیات حضرت آقاعلی عباس مسجد امام صادق (ع) در حسینیه مركز شهر اجرا می شود و نیز حركت نمادین كاروان اسیران از حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) تا پای نخل و اعظم به حركت در می آید.
7408/7430** یادداشت: رحمت الله كاملی بادی * انتشار دهنده: محمد جهانگیریان
محرم در بادرود با شور و عشق دلدادگان اباعبدالله الحسین(ع) و با حضور كم نظیر مردمان این دیار كویری برگزار می شود.
