به گزارش ایرنا، محرم كه می شود و عاشورا كه می رسد، انگار آب شرم دارد جریان یابد، اشك راهش را در میان نی نی چشم ها بر روی گونه پیدا كرده، صدای نوحه خوانی و مداحی دل ها را تا بین الحرمین و تل زینبه روانه می كند.
امروز كه سری بر نیزه بلند است و زینت دوش نبی (ص) در میان خاك برای احیای جدش در خون خویش گلگون می شود، دست های سقا ناجوانمردانه قلم می شود.
بی دینی و نامردمی گلوی نازك شش ماهه را پاره می كند، صدای شیون زنان و دختركان كه اسیر حرامیان شده اند، گوش فلك را كر می كند، واقعه ای عظما و ماتمی سنگین به خاندان عصمت وارد آمد كه تا دنیا دنیا است جوشش خون به ناحق ریخته شان و سوختن خیمه های سبزشان دل هر آزاده ای را به درد می آورد.
امروز در رثای حسین زهرا(س) و خاندان محترمش آسمان می گرید، نفس ها بشماره می افتد از این داغ بزرگ از این بی رحمی و بی دینی و نامردمی... مگر می شود میهمان را بخوانی و ناجوانمردانه دوره اش بكنی و خونش را بریزی؟
بیقرار هر شب در پس دسته جات سینه زنی گام بر می داری و بر سینه می زنی، حضور این همه را در آیین عزاداری می بینی، دلت می لرزد، حتما تو هم دعوت شده ای به این مراسم، حتما تو هم لیاقت یافته ای برای عزادار بودن سرور شهیدان، در نوای یا حسین(ع) یا حسین(ع) می مانی بر عشق و علاقه این همه ارادتمند و عاشق...
به راستی این حسین كیست كه عالم همه دیوانه اوست؟ این چه شمعی است كه جان ها پروانه وار بر گردا گرد او واله و شیدایند و در عزایش محزون؟
روز عاشورا كه می شود، بیقرار تر از هر روز راهی خیابان بدنبال دسته جات سینه زنی روانه می شوی، انگار عزیزی از دست داده، در میان جمع غریبی و محزون، دستت به نشانه عزا بر سینه كوفته می شود و فریاد یا حسین یا حسین سر می دهی و دلت پر می كشد تا كنار ضریح شش گوشه، آب را با اكراه می نگری، شرم داری از آشامیدنش و شربت های نذری را به تبرك سر می كشی.
در جمع عزادارن بدنبال مرحمی برای دل داغدیده ات در سوگ عزیز زهرا(س) از خود بی خود می شوی و اشك بر چشمانت جاری می شود تا كمی سبك شوی و تمسك می جویی به عصمت و معصومیت و خون به ناحق ریخته بچه ها و برادرش...
دوباره عاشورا و غمی دیگر، دوباره فرصتی برای عرض ارادت، دوباره مهیا می شوی برای عزادار بودن، دوباره دلت از همه یزیدان زمان سیاه می شود و می گیرد...
گر چه تنها عاشورا یك روز است اما به اندازه همه تاریخ در خود درس آموز و عبرت انگیز، برادری، عشق خواهر و برادر، دلبستگی پدر و فرزند، وابستگی مادر و طفل شیر خواره و همه تعلقات دنیوی نتوانست كه این روز را نام آور نكند.
واقعه عظمای كربلا در روز عاشورا برای همه تاریخ درس آموز و عبرت انگیز است، درس زندگی و آزادگی و آزاد مرد بودن و ترجیح مرگ بر ذلت زیستن را در همین یك روز عاشورا می آموزی...
عبرت آموزترین روز تاریخ همین روز عاشورا است كه مردمانی نامرد، مقتدای خویش را و در دانه پیام آور وحی را به مسلخ می كشند، این روز و حوادث آن بر دوش تاریخ از گذشته تاكنون و تا آینده سنگینی خواهد كرد و نام آوران این روز پیام آوران مردانگی و شهادت، صبر و ایمان و آزادگی بودند و ارمغان و دستاورد این روز پیام رسانی زینب كبری (س) بود كه نگذاشت كربلا در كربلا بماند.
تا قیامت برپا نشود، و دنیا دنیا باقی باشد، عاشورا روز حزن و اندوه مسلمین خواهد بود و عزاداران در سوگ عزیز زهرا (س) بر سر و سینه می زنند و نوحه خوانی می كنند.
السلام علیك یا أباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائك علیكم منی جمیعا سلام الله أبدا مابقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتكم.
السلام علی الحسین و علي علی بن الحسین و علي أولاد الحسین و علي أصحاب الحسین.
خبرنگار: ناهید ابراهیمی**انتشار دهنده: مجید سلیمانی
7177/9002
ایلام - ایرنا - باز هم شور و شین عزاداران در كوچه پس كوچه ها و روز عاشورا، باز هم نوحه و عزا و ماتم و اندوه عزیز زهرا(س)، آسمان غمگین و در و دیوار شهر ماتم زده است، سر هر كوچه پرچم سیاهی به نشانه علم عزا برپاست و چشم ها و دل های زیادی مملو از عشق حسین(ع) در این روز ملتمس دعا است.
