به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی دولت، این قانون در جلسه علنی روز چهارشنبه دهم شهریورماه 1395 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 24 شهریورماه به تأیید شورای نگهبان رسید.
متن این قانون به شرح زیر است:
**قانون موافقتنامه دوجانبه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه
ماده‌واحده ـ موافقتنامه دوجانبه حملونقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه مشتمل بر یك مقدمه و 19 ماده و یك پیوست، به شرح پیوست تصویب و اجازه تسلیم اسناد آن داده می‌شود.
تبصره1ـ كلیه اصلاحات آتی موضوع ماده (14) موافقتنامه باید طبق اصول هفتاد و هفتم (77) و یكصد و بیست و پنجم (125) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردد.
تبصره2ـ حل اختلاف از طریق داوری موضوع ماده (15) این موافقتنامه منوط به رعایت اصل یكصد و سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.
در مقدمه این قانون نیز آمده است: دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه كه عضو كنوانسیون هواپیمایی كشوری بین‌المللی مورخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944میلادی می‌باشند، و از این پس «طرف های متعاهد» نامیده می‌شوند، با تمایل یكسان برای انعقاد موافقتنامه‌ای به‌منظور تأسیس و بهره‌برداری از سرویس‌های هوایی منظم بین و ماورای سرزمین‌های خود به شرح زیر موافقت كردند:
ماده1ـ تعاریف
از نظر این موافقتنامه، جز در صورتی‌كه سیاق عبارت به گونه دیگری اقتضاء نماید:
الف ـ اصطلاح «كنوانسیون« به كنوانسیون هواپیمایی كشوری بین‌المللی كه در تاریخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی در شیكاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق می‌شود، و شامل ضمائم كنوانسیون كه به موجب ماده (90) كنوانسیون مزبور به تصویب رسیده و نیز اصلاحات پیوست یا كنوانسیون به موجب مواد (90) و (94) آن تا حدودی كه موارد مزبور برای طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء شده است، خواهد بود.
ب ـ اصطلاح «مقامات هواپیمایی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «رئیس سازمان هواپیمایی كشوری» و هرشخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق می‌گردد، و در مورد دولت جمهوری زیمبابوه وزیر مسؤول در امور هوانوردی و یا هر شخص یا سازمانی كه مجاز به انجام وظایف فعلی آن مقام باشد، اطلاق می‌شود.
پ ـ اصطلاح »شركت هواپیمایی تعیین‌شده» به یك یا چند شركت هواپیمایی اطلاق می‌شود كه به موجب مفاد ماده (3) این موافقتنامه تعیین شوند و اجازه فعالیت بیابند.
ت ـ اصطلاح «ظرفیت» درمورد هواپیما، به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یك مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» درمورد «سرویس مورد توافق» به حاصل‌ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق می‌شود.
ث ـ اصطلاح «سرزمین» در مورد هر یك از طرفهای متعاهد به مناطق خشكی و آبی كه تحت حاكمیت آن قرار دارد؛ اطلاق و شامل فضای محاذی آنها نیز می‌شود.
ج ـ اصطلاحات «سرویس‌هوایی»، «سرویس هوایی بین‌المللی»، «شركت هواپیمایی» و «توقف به منظورهای غیرحمل‌ونقل» به ترتیب دارای همان معانی است كه در ماده (96) كنوانسیون برای آنها ذكر شده است.
چ ـ اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق می‌شود كه برای حمل مسافر، بار همراه و غیرهمراه پرداخت گردد و شامل شرایطی كه به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال می‌شود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگی‌ها و سایر خدمات جنبی به‌استثنای دستمزدها و شرایط حمل پست، می‌باشد.
ح ـ اصطلاح «جدول مسیر» به جدول پیوست این موافقتنامه و هرگونه اصلاحیه آن كه طبق مفاد ماده (14) موافقتنامه مورد توافق قرار گرفته است اطلاق می‌شود. «جدول مسیر» بخش لاینفك موافقتنامه را تشكیل می‌دهد.
جز در صورتی‌كه سیاق عبارت به گونه دیگری دلالت داشته باشد، كلماتی كه دربردارنده مفهوم مفرد می باشند، مفاهیم جمع را نیز شامل می شوند و برعكس.
بدیهی است عناوین مواد این موافقتنامه به‌هیچ‌وجه معنای هریك از مقررات این موافقتنامه را محدود نمی‌كند یا توسعه نمی‌دهد.
ماده2ـ اعطای حقوق
1ـ هر طرف متعاهد جهت انجام سرویس‌های هوایی بین‌المللی منظم به وسیله شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر حقوق مشخص شده در این موافقتنامه را به شرح زیر به طرف متعاهد دیگر اعطاء می‌نماید:
الف ـ پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر؛
ب ـ توقف درسرزمین مذكور به منظورهای غیرحمل‌ونقل؛
پ ـ توقف در سرزمین مذكور به منظور سوار و پیاده‌‌كردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پست در حملونقل بین‌المللی در نقاط مشخص‌شده برای آن مسیر در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2ـ استفاده از حق آزادی پنجم پروازی منوط به موافقت مقامات صلاحیتدار طرف مقابل می‌باشد.
3ـ هیچ یك از مفاد این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود كه به شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد این حق را اعطاء كند كه در داخل سرزمین طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد یا كرایه نماید.
4ـ در مناطقی كه در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است یا در مناطقی كه تحت تأثیر مخاصمات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته، انجام سرویس‌های موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار مربوطه خواهد بود.
ماده3ـ تعیین و اجازه
1ـ هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه كتبی به طرف متعاهد دیگر یك یا چند شركت هواپیمایی را برای انجام سرویس‌های مورد توافق در مسیرهای مشخص‌شده تعیین، و هر شركت هواپیمایی تعیین‌شده را حذف كند یا تغییر دهد.
2ـ پس از دریافت اعلامیه مذكور مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4) این ماده اجازه مقتضی را بدون تأخیر به شركت هواپیمایی تعیین‌شده مزبور اعطاء كنند.
3ـ مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد می‌توانند از شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر بخواهند كه آنان را مجاب سازد كه شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را كه معمولاً به موجب مفاد كنوانسیون توسط آن مقامات در مورد بهره‌برداری از سرویس‌های هوایی بین‌المللی اعمال می‌گردد، دارا می‌باشد.
4ـ هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد كه مجاب نشده باشد كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمایی مربوط در اختیار طرف متعاهد تعیین‌كننده شركت(های) هواپیمایی یا اتباع آن طرف متعاهد است از اعطای اجازه بهره‌برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد یا هر شرطی را كه برای اعمال حقوق مذكور در ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شركت هواپیمایی تعیین‌شده لازم بداند، وضع نماید.
5 ـ شركت هواپیمایی تعیین‌شده می‌تواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بندهای (1) و (2) این ماده، بهره‌برداری از سرویس‌های مورد توافق را آغاز كند.
ماده4ـ تعلیق و لغو
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند در موارد مشروح زیر مجوز بهره‌برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را در مورد شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را كه برای استفاده از این حقوق لازم می‌داند وضع كند:
الف ـ چنانچه قانع نشود كه مالكیت عمده و كنترل مؤثر شركت هواپیمایی مذكور در اختیار طرف متعاهد تعیین‌كننده شركت هواپیمایی یا اتباع طرف متعاهد مزبور می‌باشد؛ یا
ب ـ چنانچه شركت هواپیمایی مذكور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی كه این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نكند؛ یا
پ ـ چنانچه شركت هواپیمایی مذكور در انجام عملیات بهره‌برداری از شرایط مقرر به موجب این موافقتنامه تخطّی كند.
2ـ اعمال حق لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذكور در بند (1) این ماده جز در مواردی كه برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات، فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت. این مشورت بین مقامات هواپیمایی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده5 ـ شمول قوانین و مقررات
1ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهایی كه به امر هوانوردی بین‌المللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهره‌برداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام كه برفراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهد می‌باشند، در مورد هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
2ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد كه ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافران، خدمه، بار یا پست از سرزمین آن می‌باشد از قبیل تشریفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمركی و بهداشتی در مورد مسافران، خدمه، بار یا محمولات پستی هواپیمای شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر مادام كه در سرزمین مذكور باشند اعمال خواهد شد.
3ـ هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخه‌ای از قوانین و مقررات مذكور در این ماده را در اختیار آن قرار خواهد داد.
4ـ شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد حق دارد دفتر نمایندگی خود را در سرزمین طرف متعاهد دیگر دایر نماید و یا اینكه برای خود عامل كل یا عامل فروش كل تعیین كند. نصب عامل كل یا عامل فروش كل بر اساس قوانین و مقررات مربوط حاكم هر طرف متعاهد صورت خواهد گرفت.
5 ـ انتقال درآمدهای حاصله توسط شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی جاری در هر دو كشور صورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد بیشترین تلاش خود را برای تسهیل انتقال درآمدهای حاصله مزبور پس از كسر هزینه‌ها به‌عمل خواهند آورد.
ماده6 ـ معافیت از حقوق گمركی، سود بازرگانی و سایر عوارض
1ـ هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهدی كه سرویس‌های بین‌المللی را انجام می‌دهد و مواد سوختی، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار موجود در هواپیماهای شركت هواپیمایی یك طرف متعاهد كه مجاز به استفاده از مسیرها و سرویس‌های موضوع این موافقتنامه می‌باشند به هنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذكور زمانی مورد استفاده قرار گیرد یا به مصرف برسد كه هواپیماهای مزبور برفراز آن سرزمین در پرواز باشند.
2ـ سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار كه توسط یك طرف متعاهد یا اتباع آن به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً به‌منظور استفاده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی معاف خواهد بود.
3ـ سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسایل یدكی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار كه بار هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده یك طرف متعاهد می‌شود و در سرویس‌های بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمركی و سود بازرگانی، مالیات‌ها و هزینه‌های بازرسی و سایر عوارض و هزینه‌های مشابه ملی و محلی، معاف خواهد بود.
4ـ تجهیزات هوابرد مورد نیاز جاری، و همچنین مواد و كالاهای نگاهداری‌شده در هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامات گمركی دیگر طرف متعاهد در آن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان آنها را تا زمانی كه طبق مقررات گمركی مجدداً صادر می‌شوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامات نامبرده قرار داد.
5 ـ مسافران، اثاثیه مسافران و باری كه از سرزمین یك طرف متعاهد در گذر (ترانزیت) مستقیم قرار دارند و از حریمی كه در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی‌شوند، فقط مشمول یك كنترل ساده خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تا زمانی كه در گذر (ترانزیت) مستقیم است از حقوق گمركی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
6 ـ اسناد رسمی حاوی آرم رسمی شركت هواپیمایی مانند برچسب چمدان، بلیط هواپیما، بارنامه، كارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی كه به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر وارد می‌شود، از كلیه حقوق گمركی و سود بازرگانی و یا مالیات‌ها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده7ـ تسهیلات و هزینه‌های فرودگاهی
1ـ هریك از طرفهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههایی را جهت استفاده شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر در مسیرهای مشخص‌شده تعیین خواهد كرد، و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را كه برای بهره‌برداری سرویس‌های مورد توافق لازم است در اختیار شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
2ـ هریك از طرفهای متعاهد می‌تواند در قبال استفاده هواپیماهای شركت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن هزینه‌های عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آنكه میزان این هزینه‌ها از آنچه شركتهای حمل و نقل هوایی كه در سرویس‌های مشابه بین‌المللی تردد می‌كنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی می‌پردازند، تجاوز نكند.
ماده 8 ـ مقررات ظرفیت و تصویب برنامه‌های پرواز
1ـ شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویس‌های مورد توافق در مسیرهای مشخص‌شده از فرصتهای متساوی بهره‌مند باشند.
2ـ در انجام سرویس‌های مورد توافق، شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد، منافع شركت هواپیمایی طرف دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غیرحق در سرویس‌های طرف دیگردر تمام یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
3ـ هدف اصلی از برقراری سرویس‌های مورد توافق توسط شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت كافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندی‌های جاری و پیش‌بینی‌شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین‌كننده شركت هواپیمایی و سرزمین طرف متعاهد دیگر می‌باشد.
4ـ شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد همچنین می‌تواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندی‌های حملونقل بین سرزمین‌های كشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
5 ـ ظرفیتی كه عرضه می‌شود شامل تعداد سرویس‌ها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرفهای متعاهد در سرویس‌های مورد توافق، از سوی مقامهای هواپیمایی مورد توافق قرار خواهد گرفت.
6 ـ شركت هواپیمایی تعیین‌شده هر طرف متعاهد، حداكثر سی روز قبل از شروع سرویس‌ها در مسیرهای مشخص‌شده، برنامه‌های پرواز را برای تصویب به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص می‌توان این محدوده زمانی را با تصویب مقامات نامبرده تغییر داد.
ماده 9ـ شناسایی گواهینامه‌ها و پروانه‌ها
گواهینامه‌های قابلیت پرواز و گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی كه توسط یك طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهره‌برداری از مسیرها و سرویس‌های موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معتبر شناخته خواهد شد، مشروط بر اینكه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهایی باشد كه به‌موجب كنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد كه در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از به‌رسمیت شناختن گواهینامه‌های صلاحیت و پروانه‌هایی كه برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته‌‌شده خودداری نماید.
ماده 10ـ نرخهای حمل ونقل هوایی
1ـ هر طرف متعاهد به هر شركت هواپیمایی تعیین‌شده اجازه می‌دهد بر اساس ملاحظات بازرگانی بازار برای خدمات هوایی نرخ تعیین كند. هیچ یك از طرفهای متعاهد، شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده خود را ملزم نمی‌نماید كه با شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده دیگر در مورد نرخهایی كه آنها اعمال یا اعمال آنها را برای خدمات مشمول این ترتیبات پیشنهاد می كنند، مشورت نمایند.
2ـ هر طرف متعاهد می‌تواند از شركت یا شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده خود اعلام یا ثبت هرگونه نرخ مقررشده را بخواهد. هیچ‌یك از طرفهای متعاهد خواهان اعلام یا ثبت نرخهایی نخواهد شد كه شركت یا شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر قرار است اعمال نمایند. این نرخها به قوت خود باقی می‌ماند مگر آنكه متعاقباً به موجب بندهای (3) و (4) زیر تصویب نشوند.
3ـ مداخله طرفهای متعاهد به موارد ذیل محدود می‌شود:
الف) حمایت از مصرف‌كنندگان در مقابل نرخهای گزاف به علت سوءاستفاده از قدرت بازار
ب) پیشگیری از نرخهایی كه اعمال آنها رفتار ضدرقابتی تلقی می‌شوند كه قطعاً، احتمالاً یا صراحتاً تأثیر بازدارنده، محدودكننده یا منحرف‌كننده رقابت و یا حذف یك رقیب از مسیر را دارند.
4ـ هر طرف متعاهد می‌تواند بطور یكجانبه نرخهای ثبت‌شده یا اعمال‌شده توسط شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده خود را قبول ننماید. در هر حال چنین مداخله‌ای تنها در صورتی انجام خواهد شد كه به نظر مقام هواپیمایی آن طرف متعاهد نرخ اعمال‌شده یا پیشنهادی، مشمول هر یك از معیارهای مقرر در بند (3) فوق الذكر باشد.
5 ـ هیچ‌یك از طرفهای متعاهد نباید به‌طور یكجانبه جهت پیشگیری از اجرائی شدن یا تداوم نرخ اعمال‌شده یا پیشنهادی برای اعمال توسط یك شركت هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اقدام نماید. چنانچه یك طرف متعاهد معتقد باشد كه هرگونه نرخی از این قبیل با ملاحظات مندرج در بند (3) فوق الذكر ناهماهنگ است، می‌تواند درخواست مشاوره نماید و طرف متعاهد دیگر را از دلایل نارضایتی خود مطلع سازد. این مشاوره‌ها باید پس از دریافت درخواست حداكثر ظرف مدت چهارده روز انجام شود. بدون توافق دو جانبه نرخ، قابل اعمال یا همچنان معتبر خواهد بود.
ماده11ـ امنیت هوانوردی
1ـ طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را كه به موجب حقوق بین‌الملل در قبال یكدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمایی كشوری در برابر اعمال مداخله‌گرایانه غیرقانونی دارند، مورد تأكید قرار می دهند. طرفهای متعاهد بدون تحدید كلیت حقوق و تعهداتی كه به موجب حقوق بین‌الملل به‌عهده دارند، به‌ویژه طبق مفاد كنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتكابی دیگر در هواپیما، امضاءشده در توكیو به تاریخ 1342/6/23 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، كنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما، امضاءشده در لاهه به تاریخ 1349/9/25 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و كنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی كشوری، امضاءشده در مونترال به تاریخ 1350/7/1 هجری‌شمسی مطابق با 23 سپتامبر1971میلادی عمل خواهندكرد.
2ـ طرفهای متعاهد حسب تقاضا، كلیه مساعدت‌های لازم را به یكدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیماهای كشوری و سایر اعمال غیرقانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافران و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمایی كشوری ارائه خواهند كرد.
3ـ طرفهای متعاهد باید در روابط دوجانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری كه به عنوان ضمائم كنوانسیون هواپیمایی كشوری بین‌المللی شناخته شده‌اند تا حدودی كه مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفها قابل اجراء است عمل نمایند. طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیماهایی كه محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی كار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد كه مطابق مقررات امنیتی هوانوردی مزبور عمل كنند.
4ـ هر طرف متعاهد می‌تواند از متصدیان هواپیماها بخواهد كه مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوق را كه طرف متعاهد دیگر برای ورود به سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر كرده است، رعایت كنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل كند كه در سرزمین خود اقدامات كافی برای حفاظت از لوازم همراه مسافر، اثاثیه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوارشدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به‌نحو مؤثر انجام می‌شود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را كه طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات معقول امنیتی ویژه جهت مقابله با تهدیدی خاص به‌عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
5 ـ هرگاه هواپیمای كشوری به‌طور غیرقانونی تصرف شود و یا اعمال غیرقانونی دیگری علیه امنیت این هواپیما، مسافران و خدمه آن، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد، و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیگر به‌منظور ختم سریع و بی‌خطر حادثه و یا خنثی كردن تهدید مزبور به یكدیگر یاری رسانند.
ماده12ـ ایمنی هوانوردی
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان در رابطه با استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما و بهره برداری از هواپیما كه طرف متعاهد دیگر به‌كار گرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره‌ای ظرف مدت سی روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2ـ در صورتی‌كه پس ازمشاوره مزبور یك طرف متعاهد ملاحظه كند كه طرف متعاهد دیگر استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مذكور در بند (1) را كه درآن زمان به موجب كنوانسیون وضع شده، به‌طور مؤثر به كار نمی‌گیرد یا اجراء نمی‌كند، طرف متعاهد دیگر را از یافته‌های مزبور و اقداماتی كه برای تطبیق با استانداردهای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری ضروری به نظر می‌رسد آگاه خواهد كرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را در فرصت زمانی توافق‌شده اعمال خواهد نمود.
3ـ به موجب ماده (16) كنوانسیون توافق می‌شود، هر نوع هواپیمایی كه توسط شركت هواپیمایی تعیین‌شده یك طرف متعاهد یا از طرف آن، در سرویس‌هایی از مبدأ سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعكس مورد بهره‌برداری قرار گیرد، می‌تواند مادامی كه در سرزمین طرف متعاهد دیگر مشمول بازرسی نماینده مجاز طرف متعاهد دیگر قرار گیرد، مشروط به اینكه این امر، منجر به تأخیر بدون دلیل در بهره برداری از هواپیما نگردد. علی‌رغم تعهدات مندرج در ماده (33) كنوانسیون هدف از این بازرسی تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط،گواهینامه خدمه و تطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع‌شده در آن زمان به موجب كنوانسیون می‌باشد.
4ـ در صورتی كه اقدام فوری برای حصول اطمینان از ایمنی بهره‌برداری شركت هواپیمایی تعیین‌شده ضرورت داشته باشد، هر طرف متعاهد حق تغییر یا تعلیق فوری مجوز بهره‌برداری شركت یا شركتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر را برای خود محفوظ می‌دارد.
5 ـ هراقدامی ازسوی یك طرف متعاهد طبق بند(4) فوق با از بین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
6 ـ با توجه به بند (2) فوق اگر مشخص شود كه یك طرف متعاهد در وضعیت عدم تطابق با استانداردهای سازمان بین المللی هواپیمایی كشوری قرار دارد، پس از گذشت فرصت زمانی مورد توافق، مراتب باید به اطلاع دبیر كل سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری برسد. مقام اخیرالذكر باید از تصمیم رضایت بخش بعدی در خصوص وضعیت نیز مطلع گردد.
ماده13ـ تسلیم آمار
مقامات هواپیمایی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حملونقل انجام‌‌شده در سرویس‌های مورد توافق توسط شركت هواپیمایی تعیین‌شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را كه معمولاً توسط شركت هواپیمایی تعیین‌شده برای مقامات ملی هوانوردی خود تهیه و به آنها ارائه می‌گردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هرگونه اطلاعات اضافی آماری حملونقل مورد درخواست مقامات هواپیمایی یك طرف متعاهد از مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاكره و توافق متقابل طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده14ـ مشاوره، تغییر و اصلاح
1ـ هر طرف متعاهد یا مقامات هواپیمایی آن می‌توانند در هر زمان از طرف متعاهد دیگر یا مقامات هواپیمایی آن تقاضای مشاوره كنند.
2ـ مشاوره مورد تقاضای یك طرف متعاهد یا مقامات هواپیمایی آنها ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
3ـ هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (19) این موافقتنامه، به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
4ـ علی‌رغم مفاد بند (3) اصلاحات جدول مسیر پیوست این موافقتنامه می‌تواند، بطور مستقیم بین مقامات هواپیمایی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد. این اصلاحات پس از تأیید از طریق مبادله یادداشت دیپلماتیك لازم‌الاجراء خواهد گردید.
ماده15ـ حل اختلافات
1ـ هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست(های) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند كرد كه اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل نمایند.
2ـ هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاكره حل و فصل كنند، می‌توانند با توافق موضوع را جهت كسب نظر مشورتی به هر شخص یا هیأتی مثل سازمان بین المللی هواپیمایی كشوری ارجاع كنند.
3ـ چنانچه طرفهای متعاهد به موجب بندهای (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه نرسند هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیه‌ای برای طرف متعاهد دیگر موضوع را به هیأت داوری سه نفره ارجاع نماید.
4ـ هریك از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری، نسبت به معرفی یك داور اقدام می‌كند. داور سوم كه ریاست هیأت داوری را به عهده خواهد داشت و از این پس سرداور نامیده خواهدشد ظرف مدت شصت روز از آخرین انتخاب توسط همان دو داور منتخب، انتخاب خواهد شد. چنانچه هر یك از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نكند، و یا داوران منتخب ظرف مدت مذكور، در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند، هر یك از طرفهای متعاهد می‌تواند از رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری بخواهد كه حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید. سرداور باید در هر صورت تابعیت كشوری را دارا باشد كه در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد.
5 ـ در مواردی كه سرداور باید توسط رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری تعیین شود چنانچه رئیس شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، انتصاب توسط معاون رئیس انجام خواهد شد، و چنانچه معاون رئیس نیز از انجام وظیفه مذكور معذور یا تبعه یكی از طرفهای متعاهد باشد، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا كه تابعیت هیچ‌یك از طرفهای متعاهد را نداشته باشد، انجام خواهد شد.
6 ـ هیأت داوری با توجه به سایر مواردی كه طرفهای متعاهد توافق نموده‌اند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود.
7ـ تصمیمات هیأت داوری برای طرفهای متعاهد لازم‌الاتباع است.
8 ـ مخارج داوری، شامل هزینه‌ها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید. هرگونه مخارجی كه توسط شورای سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری در رابطه با نصب سرداور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند (4) این ماده به‌وجود آید به عنوان بخشی از هزینه‌های داوری محسوب خواهد گردید.
ماده16ـ فسخ
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه طی اطلاعیه كتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این اطلاعیه همزمان به آگاهی سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری نیز خواهد رسید.
2ـ در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ‌شده تلقی خواهدشد، مگر آن كه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد مسترد شود. هرگاه طرف متعاهد دیگر دریافت اطلاعیه فسخ را اعلام نكند، اطلاعیه مزبور چهارده روز پس از وصول آن توسط سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری دریافت‌شده تلقی خواهد شد.
ماده17ـ مطابقت با كنوانسیون‌ها یا موافقتنامه‌های چندجانبه
چنانچه كنوانسیون یا موافقتنامه چندجانبه حملونقل هوایی در مورد هر دو طرف متعاهد لازم‌الاجراء گردد، این موافقتنامه و پیوست(های) آن باید به نحوی اصلاح شود كه مفاد آن با مقررات كنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده18ـ ثبت
این موافقتنامه و پیوست(های) آن و هرگونه اصلاحیه آن نزد سازمان بین‌المللی هواپیمایی كشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده19ـ لازم‌الاجراء شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر اینكه الزامات قانون اساسی خود را برای لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه به‌عمل آورده، به مورد اجراء گذارده خواهد شد.
با تأیید مفاد این موافقتنامه، نمایندگان تام‌الاختیار امضاءكننده زیر كه از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می‌باشند این موافقتنامه را در یك مقدمه و نوزده ماده و یك پیوست امضاء نمودند.
این موافقتنامه در تهران در تاریخ 1391/7/25 هجری شمسی برابر با 16 اكتبر 2012 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی كه تمامی متون دارای اعتبار یكسان می‌باشند، تنظیم گردید.
سیام ** 9314**1336 دریافت كننده: داود توسلی**انتشاردهنده: مهرنوش خانزائی
رییس جمهوری قانون موافقتنامه دوجانبه حمل و نقل هوایی بین ایران و زیمبابوه را ابلاغ كرد
۲۸ مهر ۱۳۹۵، ۱۳:۰۸
کد خبر:
82272723
تهران - ایرنا- رییس جمهوری قانون موافقتنامه دوجانبه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه را برای اجرا به وزارت راه و شهرسازی ابلاغ كرد.
