بانوی جنگلبان:حرفه ام رابا پزشكی هم عوض نمی كنم/عشق به جنگل باید نهادینه شود

كژال كریمی دارای مدرك كارشناسی ارشد رشته جنگل شناسی و اكولوژی جنگل است و در سال 1394 در آزمون استخدامی منابع طبیعی و آبخیزداری استان كردستان استخدام شد.
وی هم اكنون كارشناس یك طرح توسعه و غنی سازی جنگل به مساحت 70 هكتار در روستای احمدآباد شهرستان سروآباد است.
این بانوی جنگلبان هر روز صبح مانند تمام كارمندان ادارات مختلف این شهرستان در محل كارش حاضر می شود اما ادامه كار وی از سایر كارمندان متفاوت بوده و با پوشیدن لباس و كفش مخصوص به داخل جنگل می رود.
وی قسمتی از مسیر را با خودرو اداره منابع طبیعی طی كرده و سپس در ادامه پایش خود بر روند اجرای طرح كه با همكاری جوامع محلی در حال انجام است نظارت می كنند.
گشت زنی در دامن جنگل، برخورد با متخلفان و تخریب كنندگان جنگل، اطفای حریق و برگزاری كلاس های آموزشی و ترویجی برای جوامع محلی بخش هایی دیگر از فعالیت های روزانه این جنگلبان است.
كژال كریمی روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: زندگی و كار در دامن جنگل های زاگرس برای من از هر شغل دیگری در جهان خوشایندتر بوده و حاضر نیستم این شغل را با هیچ شغل دیگری حتی پزشكی هم عوض كنم.
وی اضافه كرد: از قدیم این تفكر در جامعه ما وجود داشت كه جنگلبانی تنها مختص مردان است اما من توانستم این تاپو را بشكنم و قدم در راهی گذاشتم كه به آن علاقه مند بودم.
او كه متولد روستای 'گواز' یكی از روستاهای جنگلی شهرستان مرزی سروآباد است گفت: زندگی در جنگل و خدمت به آن از دوران كودكی در من نهادینه شده و به همین خاطر در این رشته ادامه تحصیل دادم و حالا هم از زندگی و كارم در جنگل بسیار راضی هستم.
وی اظهار كرد: عشق و علاقه ام به كار باعث شده كه با همكاران دیگرم در یك فضای رقابتی فعالیت كنم و جنسیتم هیچگاه باعث نشده كه در این زمینه ضعفی از خودم نشان دهم.
كریمی گفت: به هر درخت و بوته جنگل با چشم تقدس نگاه می كنم و آنها را از اعضای خانواده خودم می دانم و هرگاه آتش سوزی در جنگل گزارش می شود با تمام وجود برای كمك به خاموش كردن آن تلاش می كنم.
این كارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: سبز شدن دوباره درختان، مبارزه با آفت های مختلف و كمك به احیای جنگل بسیار لذت بخش است.

**بهترین راه برای مقابله با تخریب كنندگان آموزش است
كارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد گفت: سالهاست كه محیط بانان و جنگلبانان با تشكیل پرونده های تخریب، متخلفان را به مراجع قضایی معرفی می كنند اما تخریب ها همچنان ادامه دارد.
كژال كریمی گفت: پرداخت جریمه های نقدی متخلفان نمی تواند كمكی به احیای جنگل ها و مراتع تخریب شده كند و این افراد باید با فراگرفتن آموزش های مختلف به انجام جرایم جایگزین از جمله كاشت نهال و مراقبت از محكوم شوند.
وی اظهار كرد: برای مقابله با این پدیده كه به سرعت جنگل ها را تهدید می كند باید راهكارهای جدیدی ارائه شود و كارگاه های آموزشی برای جوامع محلی برگزار شود.
وی اضافه كرد: دانش آموزان به عنوان آینده سازان جامعه مهمترین جامعه هدف این آموزش ها هستند و می توانند فرهنگ جنگل دوستی را با خود به خانواده ها ببرند.
كریمی گفت: جوامع محلی و تشكل های مردم نهاد می توانند بازوهای توانمند منابع طبیعی برای كمك به حفظ و احیای عرصه های جنگلی و مراتع باشند.
كارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: مردم باید در كارگاه های آموزشی با فواید جنگل آشنا شوند و حفظ جنگل و بهره برداری اقتصادی از جنگل در بین آنها نهادینه شود.

** آفت پروانه جوانه خوار بلوط (Tortrix viridana L) جنگل های سروآباد را تهدید می كند
كارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد گفت: مبارزه آفت پروانه جوانه خوار بلوط باید در سطح گسترده تری انجام شود و این آفت به شدت جنگل های بلوط را تهدید می كند.
كریمی افزود: هر ساله این مبارزه در سطح محدودی به سه شكل سمپاشی، تله فرمونی و سرشاخه زنی درختان آفت زده انجام می شود.
كریمی اظهار كرد: عدم مبارزه اصولی و همگانی با آفت جوانه خوار بلوط در سال های گذشته از یك سو و مساعد بودن آب و هوای منطقه در سال های اخیر موجب افزایش این آفت شده است.
وی اضافه كرد: آفت پروانه جوانه خوار بلوط آفتی بسیار مخرب است كه موجب كاهش رویش چوب، زوال جنگل، تغییر در زادآوری و توالی شده و یا حتی باعث مرگ و میر درختان می شود.
او گفت: شرایط اقلیمی، مخاطرات زیست محیطی از جمله ریزگردها، جنگل تراشی و عدم چاره جویی برای درمان این آفت از عواملی است كه روز به روز سطح بیستری از این جنگلها را در معرض آسیب این بیماری مهلك قرار می دهد.
كریمی افزود: لاروهای پروانه جوانه خوار بلوط در اوایل فصل بهار، وارد جوانه های تازه بلوط شده و تغذیه خود را شروع می كنند و در همین حال لاروهای سن آخر نیز تغذیه خود را با خوردن برگهای باز شده، كامل می كنند كه ادامه این روند درختان را در اواخر بهار عاری از برگ می كند.
كارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: از بین رفتن برگهای درخت در فصل رویش باعث می شود تا درخت ابزار و وسیله تولید را از دست داده، میزان فتوسنتز تقلیل یافته و در نتیجه از میزان رویش قطری و ارتفاع آن كاسته شود كه ادامه این وضعیت در چند سال متوالی می تواند به كاهش تولید چوب منتهی شده و جنگل را به سمت نابودی سوق دهد.
وی اضافه كرد: در برخی از استان ها از جمله آذربایجان غربی مبارزه آفت پروانه جوانه خوار بلوط به صورت سمپاشی هوایی انجام می شود و تاحدود زیادی توانسته كه این آفت را كنترل كند.

از مساحت 2 میلیون و 937 هزار هكتار استان كردستان، بیش از 374 هزار هكتار آن را جنگل تشكیل می دهد كه از این مقدار نیز 70 هزار هكتار آن در شهرستان مرزی سروآباد قرار دارد.
جنگل های این استان كه جز جنگل های زاگرس شمالی هستند در طول بیش از 50 هزار سال گذشته تشكیل شده و به لحاظ حفاظت از منابع آب و خاك، تولید محصولات فرعی، ذخایر ژنتیكی، مصارف درمانی، قابلیت های اكوتوریستی و ارزش های زیست محیطی دارای اهمیت منحصر بفردی هستند.
3020/1904
**خبرنگار :عبدالله رحمانی/ ** انتشار دهنده: مسعود احمدی