به گزارش روز سه شنبه گروه فرهنگي ايرنا از اداره كل روابط عمومي و امور بين‌الملل كانون، عليرضا نوروزي در پنجاه و پنجمين نشست از مجموعه نشست‌هاي ترويج خواندن با موضوع آشنايي با كتاب‌درماني در ترويج خواندن، با اشاره به سه عضو ارتباطي چشم، گوش و زبان هر كدام از چهار مهارت شنيدن، گفتن، خواندن و نوشتن را مبنايي براي كتاب درمان توصيف كرد.
وي اظهار داشت: در شنيدار درماني، گفتار درماني، نوشتار درماني و خواندن درماني (كتاب درماني) روش‌هاي مختلفي مثل قصه خواندن، فيلم ديدن، شنيدن موسيقي و يا تلاوت قرآن براي حل مسايل روحي و رواني و يا تسهيل تحمل آن‌ها استفاده مي‌شود.
اين عضو كميسيون علم‌سنجي دانشگاه تهران با توصيف كتاب‌درماني به‌عنوان تعاملي فعال بين شخصيت مخاطب (خواننده) و متن اثر (اطلاعات) هدف از آن را ارتقا و بهبود وضعيت سلامتي روحي، رواني و جسمي فرد (عموما به عنوان درمان مكمل) خواند.
نوروزي از مشاوره با كتاب، روان‌شناسي با كتاب، كتابخانه درماني و مطالعه هدايت‌شده به عنوان روش‌هايي براي درمان استرس و اضطراب، ترس از تاريكي، روان رنجوري، شب ادراري، پرخاش‌گري، پذيرش جدايي و مرگ نام برد.
وي يادآورشد: كانون پرورش فكري مي‌تواند با استفاده از متخصصان رشته‌هاي مرتبط ، فهرستي از كتاب‌هاي مناسب براي بهبود مشكلات شناختي و اختلالات روحي و رواني كودكان تهيه كند و در اختيار كتابخانه‌ها و والدين بگذارد.
عضو هيات علمي دانشگاه تهران ادامه داد: كتاب‌درماني روشي كم‌هزينه است كه در خانه، مدرسه، بيمارستان، مراكز اجتماعي و مددكاري و كتابخانه قابل اجرا است. با اين حال در اين روش بايد به مسايل مختلفي چون آشنايي و مطالعه رواني درمان‌گر و كتاب‌دار، تناسب بين منابع برگزيده با مشكلات درمان‌جو، تناسب اين منابع با توانايي درك و خواندن در درمان جو، نيازها و شرايط جسمي و رواني درمان‌جو و پيشينه و تخصص نويسنده كتاب توجه كرد.
نوروزي با مقايسه كتاب درماني با روان‌شناسي معكوس عنوان كرد: كتاب درماني ممكن است براي همه مناسب نباشد يا نتيجه يكسان ندهد اما در هر حال كتاب درمان گر بايد با شخصيت درمان جو و مشكلش آشنا باشد و در عين حال به پيام ديني، مذهبي فرهنگي و نژادي موجود در اثر هم توجه كند.
سهيلا خوئيني كارشناس ارشد علوم ارتباطات نيز در اين نشست به ارايه تاريخچه‌اي از كتاب‌درماني پرداخت و آن را هم‌قدمت با كتاب و خواندن توصيف كرد.
به گفته اين محقق، كتاب‌درماني به طور خاص در سال 1970 ميلادي براي كودكان و نوجوانان در كتاب‌خانه‌هاي آمريكا اجرا شد و تا به امروز اين بحث مدام در حال گسترش و تخصصي شدن است.
اين كارشناس كتابخانه كارآفريني، كتاب‌درماني را استفاده از مواد خواندني برگزيده به عنوان مكمل درمان در پزشكي و روان‌شناسي باليني و يا براي راهنمايي در حل مشكلات فردي توصيف كرد.
خوئيني با اشاره به شرايط دنياي امروز كه امكانات و رفاه مادي در آن به اوج رسيده، ولي اختلالات و ناهنجاري رواني در حال افزايش است، استفاده از كتاب‌درماني را براي بهبود اين شرايط روشي سودمند و كم‌هزينه و ضروري در كنار درمان روان‌پزشكي و دارويي خواند.
به گفته اين كارشناس در اين روش از كتاب‌هاي تخيلي و آموزشي استفاده مي‌شود و انتخاب كتاب بايد متناسب با سن فرد، علاقه‌مندي‌هاي او، واقع‌گرا بودن و تحريك خلاقيت، بازتاب درست مشكلات درمان‌جو، كيفيت ادبي و تخليه درست هيجانات درمان‌جو انجام شود.
خوئيني توضيح داد: كتاب‌درمان‌گر بايد داراي ويژگي‌هاي برجسته شخصيتي، ملاحظات اخلاقي و علم و دانش باشد تا بتواند به درمان‌جو كه يا مشكلات احساسي و رفتاري دارد، يا در بيمارستان بستري است و يا از افراد عادي و طبيعي ولي در معرض خطر است كمك كند.
فراهنگ**1883**1027**دريافت كننده: مريم جلوداران**انتشار دهنده: محمدجواد دهقاني
تهران-ايرنا- عضو هيات علمي دانشگاه تهران با بيان اينكه كتاب درماني بايد جدي گرفته شود، گفت: اين موضوع تنها به كتاب خواندن محدود نيست، بلكه هر شكلي از دريافت اطلاعات را كه به فرد در مواجهه با مشكلات كمك كند شامل مي‌شود.
