بنا به روايت تاريخ ، آرسن در روزهاي جنگ دوم جهاني كه تيفوس به جان مردم رشت افتاده بود و خيلي ها توان خريد دارو نداشتند، به داد بيماران نيازمند مي رسيد.
آرسن ميناسيان در مدرسه ارمني هاي انوشيروان رشت درس خواند و پس از گرفتن ديپلم به شهر قزوين رفت و در داروخانه اي مشغول به كار شد و با علاقه به يادگيري داروسازي پرداخت، پس از چند سال به شهر رشت بازگشت و به عنوان داروساز تجربي شروع به فعاليت كرد.
**گشايش نخستين داروخانه شبانه روزي ايران
آرسن ابتدا به ساخت و فروش دارو به داروخانه داران همت گماشت اما پس از چندي تصميم گرفت كه به عرضه بي واسطه داروها به بيماران بپردازد تا بهاي دارو براي مردم ارزان تر تمام شود و اين گونه بود كه داروخانه اي شبانه روزي به نام كارون را در رشت بنا نهاد؛ داروخانه اي كه همچون نامش براي مردم منشأ خير و بركت بود.
نقل است كه پدران و مادران تنگدست به انتظار دارو مقابل داروخانه او صف مي بستند و او نه تنها داروي مورد نيازشان را تامين مي كرد بلكه در حد امكان از كمك مالي نيز دريغ نمي كرد.
اما ياري رساني آرسن تنها به تهيه و تامين دارو به بيماران محدود نمي شد؛ نقل است كه او هرجا كه حادثه طبيعي همچون سيل و آتش سوزي پيش مي آمد، داوطلب كمك مي شد و در كنار نيك مرداني همچون خود به كمك مي شتافت .
آرسن به مرور امين و محبوب مردم شد و بسياري از نيكوكاران او را به عنوان معتمد واسط كمك هايشان انتخاب كردند و اينگونه بود كه توان ياري رساني اش افزون شد.
اين مسيحي نيك انديش و انسان دوست، براي باورهاي ديني مسلمانان حرمت خاصي قائل بود و در آيين هاي مذهبي همشهريانش شركت مي كرد؛ نقل است كه هنگام ورود او به مسجد مردم به احترامش بر مي خاستند و صلوات مي فرستادند.
**تاسيس نخستين خانه سالمندان و معلولين كشور
نزديكي آرسن به مردم و آشنايي اش با نيازها و مسائل و مشكلاتشان، او را بر آن داشت كه به كمك خيرانديشان شهر، مركزي براي نگهداري از معلولان و سالمندان تاسيس كند. اين گونه شد كه با ياري نيكوكاراني همچون محمدرضا حكيم‌زاده لاهيجي، آيت الله ضيابري، حاج رضا عظيم زاده، دكتر محمدعلي چيني چيان و حاج آقا استقامت در سليمانداراب بالا رشت و نزديك آرامگاه ميرزا كوچك اقدام به ساخت مركز نگهداري سالمندان و معلولين كرد.
شيفتگي او براي كمك به همنوعانش چنان بود كه داروخانه را واگذار و بخش اعظم درآمدش را صرف خانه سالمندان كرد و خود يك سره در آنجا به خدمت پرداخت. آرسن چنان خود را وقف امدادرساني به درماندگان كرده بود كه از سلامت خود غافل و دچار تنگي نفس شد و سرانجام در چهاردهمين روز از فروردين ماه سال 1356 بعد از سال ها تلاش در راه انسانيت و نوعدوستي، چشمان پر عطوفتش را به روي دنيا بست.
كتابي در مورد زندگي اين نيكوكار ارمني با عنوان سايه مسيح به كوشش ايساك يونانسيان منتشر شده است. آرسن كه از مردم لقب مسيح گيلان يا سايه مسيح گرفته بود، هيچگاه شيفته نام و جاه نشد و در تمام دوران زندگي اش، صبورانه كوشيد تا از آلام مردم بكاهد.
به هر حال حدود 40 سال از روزي كه آرسن ميناسيان داروساز انسان دوست ارمني در شهر رشت به خدمت و كمك به مردم مشغول بود، گذشته اما كريسمس و عيد ميلاد مسيح در گيلان يادآور خاطرات موسيو آرسن است.
آرسن ميناسيان حالا ديگر سال هاست كه بين مردم شهر رشت نيست اما همواره براي مردم، نماد محبت و انسانيت است .
6030/1042 / خبرنگار:گيتي بابايي ** انتشار دهنده: فاطمه نوري جهانگرد
رشت- ايرنا- مسيح گيلان لقبي است كه مردم به 'آرسن ميناسيان' داده بودند، نيك مردي كه داروخانه شبانه روزي كارون را در مركز شهر رشت بنا نهاد و ملجأ دردمندان شد.