زيارت بارگاه ملكوتي امام حسن عسكري (ع) در سالروز ميلاد آن حضرت

در ابتداي جاده بغداد به سامرا آنچه كه بيش از همه جلب توجه مي كرد وجود تعداد بسيار پست هاي بازرسي بود كه در زبان عراقي به آنها 'سيطره' گفته مي شود؛اين سيطره ها در نزديكي شهرهاي بغداد ، التاجي ، الدجيل ، بلد و سامرا و همچنين مناطق پر خطر كه در گذشته در آنها درگيري هاي نظامي روي داده در فاصله اي نزديك به هم قرار دارند.
من بر فراز شهر 'التاجي' واقع در 20 كيلومتري بغداد بالوني را در ارتفاع بسيار بالا مشاهده كردم كه گفته مي شود، آمريكا در دوران اشغال عراق اين بالون مجهز به دوربين هاي بسيار پيشرفته را جهت شناسايي منطقه و تحركات نظامي مخالفان خود نصب كرد كه نمونه آن را بر فراز پايتخت عراق نيز مي توان مشاهده كرد.
پس از التاجي به شهر 'الدجيل' واقع در 60 كيلومتري شمال بغداد رسيديم ، مردم اين شهر شيعه هستند و در دوران حاكميت صدام در اين شهر به جان او سوء قصد شده ؛ صدام پس از اين حادثه دستور اعدام 143 نفر از اهالي اين شهر را صادر كرد كه در ميان آنان نوجوانان كمتر از 13 سال وجود داشتند؛ عشيره بني تميم در الدجيل صبح هاي جمعه با راه اندازي ايستگاه هاي صلواتي با صبحانه از مسافران زائر سامرا پذيرايي مي كند.
پس از الدجيل به شهر 'بلد' واقع در 50 كيلومتري جنوب سامرا رسيديم ؛ در اين شهر مزار اباجعفر محمد بن علي الهادي (ع) مشهور به سبع الدُجَيل يعني شيرمرد دجيل قرار دارد ؛ او فرزند بزرگ امام هادي (ع) است كه به دليل برخورداري از جايگاه والاي روحي و اخلاقي شيعيان و غير شيعيان گمان مي‌كردند امامت بعد از امام هادي (ع) به وي خواهد رسيد ولي مرگ او در زمان حيات پدرش اين گمان را برطرف كرد.
ما در طول مسير شاهد ويرانه هاي به جا مانده از جرم و جنايت تروريست ها در درگيري آنها با ارتش و نيروهاي داوطلب مردمي عراق بوديم ؛ پرچم اين كشور و پرچم هايي با نمادهاي شيعي كه بر روي برخي از آنها عبارت يا حسين درج شده و همچنين تصاوير شهداي نبرد با تروريسم و تصاوير آيت الله سيستاني و آيت الله سيد محمد صادق صدر به همراه فرزندش مقتدا صدر و شهيد آيت الله سيد محمد باقر صدر به وفور در امتداد جاده به ويژه در پست هاي بازرسي مشاهده مي شود. در ايست هاي بازرسي صداي سرودهاي حماسي به گوش مي رسد. سيطره ها در ميان ديوارهاي بتوني محافظ در دو سوي جاده جهت در امان ماندن از حملات احتمالي تروريست ها قرار گرفته اند.
ما در جاده بغداد به سامرا به ندرت اتوبوس مشاهده كرديم، زيرا مسافران و زائران سامرا همانند ساير نقاط عراق معمولا با تاكسي و يا ميني بوس جابجا شده و به مقصد خود مي رسند . فقط دو اتوبوس مشاهده كرديم كه يكي از آنها حامل زائران پاكستاني و ديگري زائران ايراني بود.
ما در طول جاده به وفور شاهد خودروهايي بوديم كه حامل كمك هاي مردمي براي نيروهاي در حال نبرد با تروريست ها در موصل و ديگر نقاط عراق بودند. همچنين در طول مسير تابلوهايي به چشم مي خورد كه بر روي آنها آيات و احاديثي در فضيلت جهاد و شهادت نوشته شده است.
وجود مزرعه هاي صيفي جات و نخلستان ها و باغ هاي انگور و انار و پرتغال در دو سوي جاده از بغداد تا سامرا از زمين بسيار حاصلخيز اين منطقه حكايت مي كند. رودخانه دجله و يا رودهاي انشعاب يافته از آن در نقاط مختلف اين جاده هر از چند گاهي خودنمايي مي كردند. متاسفانه حضور تروريست ها و ناامني به وجود آمده توسط آنها بر تمامي اقشار مختلف جامعه عراق و بخش هاي آن از جمله بخش كشاورزي و كشاورزان تاثير منفي گذاشته است كه مي توان تاثير ويرانگر آن را در جاده بغداد سامرا به وضوح مشاهده كرد. بسياري از درختان نخل به حال خود رها شده و آن گونه كه بايد و شايد از سوي كشاورزان مورد رسيدگي قرار نگرفته اند.
پس از شهر بلد به مقصد اصلي خود يعني شهر سامرا رسيديم . سامرا در 120 كيلومتري شمال بغداد در كرانه شرقي رود دجله در ميان راه بغداد تكريت واقع شده است. تكريت مركز استان صلاح الدين است. اين استان از شمال به استان هاي اربيل و كركوك، از شمال غرب به نينوا ، از شمال شرق به سليمانيه ، از شرق به استان دياله، از غرب به استان الانبار و از جنوب به بغداد محدود مي ‌شود.
حرم عسكريين (ع) در مركز سامرا قرار دارد كه از سه صحن تشكيل يافته است. امام هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع ) پس از شهادت در منزلشان به خاك سپرده شدند؛ امام زمان (عج ) در اين خانه به دنيا آمد؛ مرقد عسكريين (ع) از سه صحن تشكيل شده است . علاوه بر نرجس خاتون (س) همسر امام عسكري (ع) و مادر گرامي امام عصر (عج) و حكيمه خاتون خواهر امام هادي (ع) كه مرقدشان در كنار آن دو امام همام (ع) قرار گرفته، شماري از سادات علوي و علماي شيعه نيز در اين حرم به خاك سپرده شده اند.
در حرم مطهر و نوراني امامين عسكريين (ع) بوي غربت و مظلوميت به مشام مي رسد. متاسفانه سامرا در گذشته خاستگاه مناسبي براي تروريست هاي تكفيري بود. داعش كه ادامه دهنده راه خلفاي بني اميه و بني عباس و خوارج است، با ناامن كردن منطقه غربت و مظلوميت اين دو امام همام را دوچندان كرده است و بطور قابل توجهي از شمار زائران سامرا كاسته است. تروريست هاي تكفيري ثابت كردند كه سركرده هاي جبهه ظلم و ستم و تاريكي از پيشوايان حق و حقيقت حتي پس از مرگ نيز همانند حيات شان بيم و هراس دارند.
تروريست هاي تكفيري تا كنون در دو نوبت اولين بار در سوم اسفند 1384 با كارگذاري 200 كيلوگرم تي ان تي و دومين بار با بمب گذاري حرم مطهر را منفجر كردند كه در نوبت دوم دو گلدسته حرم كاملا منهدم شدند؛ ستاد بازسازي عتبات عاليات ايران در سال 1389 شمسي بازسازي حرم عسكريين را آغاز كرد و در سال 1394 شمسي به پايان رساند؛ البته طرح توسعه حرم همچنان ادامه دارد و ساخت مسجد بزرگي در محل سرداب در زير زمين در حال پشت سر گذاشتن مراحل پاياني خود است.
داعش در 16خرداد 1393 بار ديگر به منظور تخريب حرم امام هادي (ع) و امام عسكري (ع) به سامرا حمله كرد اما اين حمله با مقاومت مردم، مدافعان حرم و نيروهاي امنيتي عراق خنثي شد.
در ابتداي خياباني كه منتهي به حرم مي شود، ايستگاه هاي صلواتي با چاي و غذاي نذري از زائران پذيرايي مي كنند و همچنين دو صندوق سيار به همراه متصدي براي جمع آوري كمك هاي نقدي مردم براي پشتيباني از نيروهاي در حال نبرد با تروريسم قرار داده شده است.
علاوه بر آن در بدو ورود به شهر سامرا و همچنين خيابان منتهي به حرم حضور شمار بسيار نيروهاي ارتش و الحشد الشعبي جهت محافظت از جان مردم در مقابل حملات احتمالي تروريست ها بطور چشمگيري خودنمايي مي كند.
درون حرم امامين عسكريين (ع) بسيار ساده و آرامش بخش است و انسان به جز عتبات عاليات در كمتر نقطه اي از جهان مي تواند چنين آرامشي و احساس روحي معنوي لذت بخشي را تجربه كند و به همين دليل وقتي چشم زائر به ضريح مقدس آن دو امام همام مي افتد، به راحتي خواسته ها و نيازها و رازدل خود را بر زبان جاري كرده و سرشك اشك از چشمانش جاري مي شود. دل كندن زائران از زيارت امام علي هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع) پس از قرار گرفتن در چنين جو نوراني روحاني با صفايي كار بسيار سخت و دشواري است.
ما پس از انجام زيارت قصد داشتيم تا از مسجد جامع تاريخي سامرا متعلق به دوره عباسي با مناره حلقوي و حلزوني شكل آن ديدن كنيم اما يكي از نظاميان عراقي به دليل ناامن بودن منطقه ما را از انجام اين كار بازداشت و به همين دليل به ناچار راه بازگشت به بغداد را در پيش گرفتيم .
خاورم 1*1487*1770*1579
گزارش از : قاسم غضبانپور* انتشار دهنده : مرضيه فاتحي عليشاه