رونمایی از رباعی معین الدین چشتی صوفی و مروج بزرگ زبان فارسی در هند

به گزارش ایرنا، در این مراسم كه سید عباس مختار نقوی وزیر اقلیت های هند، حجت الاسلام مهدی مهدوی پورنماینده ولی فقیه در هندستان ،سفیر جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو و تعدادی از اعضای ستاد بازسازی عتبات و عالیات استان قم حضور داشتند از این تابلو در ورودی اصلی درگاه خواجه معین الدین چشتی در شهر اجمیر شریف رونمایی شد.
بر روی این تابلو كه توسط بنیاد بین المللی غدیر تهیه و در ورودی اصلی آرامگاه خواجه غریب نواز نصب شده، شعر معروف این صوفی بزرگ فارسی زبان كه در شبه قاره بین دوستداران اهل بیت معروف است، نوشته شده است.
وزیر امور اقلیت های هند دراین مراسم با استقبال از گسترش روابط فرهنگی بین ایران و هند اظهار كرد اینگونه اقدامات فرهنگی می تواند گام مناسبی برای توسعه روابط بین دو كشور باشد.
سید مختار عباس نقوی با اشاره به دوستداران اهل بیت(ع) در هند اظهار كرد توجه ویژه به مسائل فرهنگی می تواند زمینه وحدت مسلمانان را فراهم كند.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو نیز در این آئین گفت كه نصب این تابلو می تواند به عنوان نمادی برای گسترش روابط ایران و هند باشد.
غلامرضا انصاری افزود: در آینده تابلویی دیگر از شعر خواجه معین الدین چشتی در خصوص وصف حضرت امیر المومنین با توجه به درخواست علاقه مندان در سمت راست این تابلو نصب می شود.
وی اظهار امیدواری كرد كه روابط دو كشور گسترش یابد.
عضو ستاد بازسازی عتبات عالیات قم گفت این كاشی ها توسط ستاد عتبات عالیات قم تهیه و در ورودی آرامگاه خواجه معین الدین چشتی نصب شده است.
محمد قربانی در گفت وگو با ایرنا افزود:این كاشی ها به ارتفاع دومتر و عرض یك متر و بیست سانیتمتر است.
عضو ستاد عتبات عالیات استان قم با اشاره به استقبال گستره مردم از نصب این كاشی ها اظهار كرد تعدادی از مردم و علاقه مندان اهل بیت (ع )خواستار طراحی كاشی و قرارگرفتن شعری از نظام الدین چشتی در خصوص مقام و منزلت حضرت علی (ع) در سمت راست این تابلو شده اند.
بر روی كاشی های نصب شد بر روی آرامگاه خواجه نظام الدین چشتی رباعی معروف وی 'شاه‌ است‌ حسین‌، پادشاه‌ است‌ حسین‌، دین‌ است‌ حسین‌، دین‌ پناه‌ است‌ حسین‌، سر داد و نداد دست‌ در دست‌ یزید، حقا كه‌ بنای‌ لااله‌ است‌ حسین‌ نوشته شده است .
خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی مشهور به خواجه معین الدین چشتی درسال 633 قمری در اجمیر شریف در ایالت راجستان هند در گذشت.
بعضی او را از اهالی سیستان ،عده‌ای او را از هرات و بعضی از سمرقند دانسته‌اند اما آنچه مسلم است او فارس زبان بود و آثار خود را به زبان فارسی نگاشته است.
وی در سال 588قمری همراه لشكریان سلطان معزالدین محمد غوری (هرات) از ایران و افغانستان به هند رفت و در اجمیر ساكن شد.
وی از مهمترین و موثرترین افرادی بود كه در تاریخ سیاسی و اجتماعی شبه قاره و در گسترش زبان فارسی نقش مهمی ایفا كرد.
معین الدین چشتی نخستین پیر بزرگی بود كه در هند بساط ارشاد گسترد و سلسله جانشینان معین الدین از طریق قطب الدین بختیار اوشی و فرید الدین گنج شكر و نظام الدین اولیا و نصیرالدین چراغ ادامه پیدا كرد و در سراسر هند، پاكستان و بنگلادش كنونی گسترش یافت.
این صوفیان مجالس وعظ و تذكر و خطابه‌های خود را به زبان فارسی ایراد می‌كردند و باعث گسترش زبان فارسی در شبه قاره هند شدند.
كتابهایی مانند 'انیس الارواح'، 'دلیل العارفین'، 'فواید السالكین' و 'اسرارالاولیا' همه به سرسلسله‌ها و بزرگان طریقت چشتیه همچون معین الدین چشتی و قطب الدین بختیار كاكی نسبت داده شده‌ است .
'معین‏الدین' شاگردان زیادی‏ تربیت كرد و آنان هر كدام در منطقه خود مصدر خدمات ارزنده‏ای شدند و قطب‏الدین بختیار كاكی و فریدالدین گنج شكر از شاگردان و تربیت شدگان او هستند كه منشأ آثار و خدمات اسلامی شدند.
خواجه معین‏الدین پس از مدتی فعالیت و تأسیس سازمانهای فرهنگی و مذهبی در شهر اجمیر دیده از جهان فرو بست و مسلمان پس از درگذشت او برایش مقبره مجلل و باشكوهی ساختند كه پس از هشت قرن هنوز پابرجاست و یكی از مزارهای درجه اول مسلمان در هند به شمار می‏رود.
در ایوان و رواق‌ها و داخل مقبره اشعار زیادی به زبان‏ فارسی كه زبان رسمی كشور هند بود دیده می‌شود.
سلاطین و امرا در قرون متمادی بر تربت وی كه زیارتگاه است، گنبد و بارگاه بنا كردند و هرسال مردم و مریدان شیخ از سراسر هند 30 اردیبهشت، به مناسبت سالگرد درگذشت وی، مراسمی برگزار می‌كنند.
او در قرن پنجم و ششم نزد علمای خراسان آموزس دید و دانش‌های عصر خود را فرا گرفت.
آساق**انتشار دهنده:احمدعلی خلیل نژاد