بازتاب خواسته هاي شهروندان از اعضاي آينده شوراي شهر شيراز در فضاي مجازي

به گزارش خبرنگارايرنا ، در طرح ديدگاه ها و اظهارنظرهايي كه در شبكه هاي مجازي در روزهاي اخير مطرح مي شود ، در بسياري از مواقع شيراز با شهرهاي همسايه در شمال استان فارس و ديگر كلان شهرها مقايسه و روي نيازهايي دست گذاشته مي شود كه در ساير شهرها به عنوان داشته هايي بديهي مطرح است .
كاوش در ديدگاه هاي مطرح شده نشانگر آن است كه كاربران رسالت اعضاي آتي شوراهاي اسلامي در شيراز را دوچندان مي دانند.
مباحثي كه در طرح ديدگاه ها در فضاي مجازي مطرح شده از نامگذاري خيابان ها و معابر شيراز تا توسعه فضاي سبز اين شهر را در بر مي گيرد ، مطالباتي كه شايد سالها نهفته مانده و اكنون در آستانه برگزاري انتخابات مطرح مي شود .
در يكي از مباحثي كه در شبكه هاي مجازي مطرح شده آمده است : به نظر من الان كه تعداد اعضاي شورا نسبت به دوره قبل كمتر شده و به 13 نفر رسيده است ، چيزي كه مهم است اين است كه اعضايي كه انتخاب مي شوند و مردم به آنها راي مي دهند علاوه بر داشتن دانش و تخصص لازم اول از همه بايد شيرازي باشند، البته نه به معناي اينكه متولد شيراز باشند ، اگر باشند چه بهتر ولي به معناي اين است كه براي شيراز دل بسوزانند.
يكي از كاربران نوشته است:‌به نظرمن درسيستم مديريت شهري بايستي افرادي باتخصص هاي مختلف شهري ورود كنند، ملاك انتخاب جناح و فرقه نباشد و تعدادي از يك رشته خاص نباشند همه رشته ها مانند متخصص شهرسازي ، فضاي سبز،طراح شهري ، ترافيك شهري ، بافت شناس شهري و ديگرمتخصصين شهري حضور داشته باشند .
يكي از كاربران نوشته است: مشكل زماني آغاز مي شود كه خود باوري هايمان تبديل به تقليد مي شود ، بعضي مديران شهري الگو از استان هاي ديگر مي گيرند واين كه براي شهر ماهيت تعريف كنند يا گذشته اش را با آنچه معروف بوده تقويت كنند به بوته فراموشي مي گذارند.
در ادامه يكي از كاربران گفته است:شيراز زماني كه به شهر گل و بلبل معروف شد ، صد هزار نفر جمعيت داشت ولي الآن 2 ميليون نفر جمعيت دارد !آيا صدها هزار خودرو و وسيله نقليه رينگ ترافيكي نمي خواهد؟ قبل از احداث تقاطع معلم اگر از آن سمت رد مي شديم چند دقيقه توي ترافيك بوديم؟ فلكه معالي آباد چطور؟ يا چهارراه زندان يا تقاطع دلگشا! بتن ريزي در شيراز كار اشتباهي نبوده ، هرچند كه ايجاد گل و آشيانه بلبل هم در شهر لازم است .
يك كاربر با روايتي از يك كشور نوشته است در اين كشور ساختمان مدرسه ها از ساختمان بانك ها محكم تر ساخته شده است، من به فكر فرو رفتم كه در كشور خودم بهترين ساختمان ها و امكانات براي استانداري ها ، فرمانداري ها،شهرداري ها، بانك ها و... ساخته مي شود و مدرسه كلا فراموش شده و مدارس چند شيفته با چهل دانش آموز و آموزش دانش آموزانمان به روش كنترل اجتماعي بجاي جامعه پذير.
يكي از كاربران از اينكه شيراز به شهر پل ها تبديل شده گلايه كرده و ديگري با بيان اينكه چندان پل مهمي هم نداريم! گفته است : شهرداري فلان شهر بنر نصب كرده كه فقط يك اتوبان شهر بيش از 300 پل دارد.
برخي از كاربران نيز بر لزوم پل سازي در رينگهاي شهر و نه در مركز شهر و مسيرهاي فرعي تاكيد كرده اند و گفته اند : شهردار و مديريت شهري در دهه هاي آينده موفق خواهد بود كه شهر و مردم را به سمت عدم استفاده از وسيله نقليه شخصي تشويق كند وگرنه ساخت پل ، اتوبان و... هيچ كدام درمان نيست فقط مسكني گذرا است ، با اين رشد شهرنشيني هر طرحي باشد ظرف كمتر از ده سال نا كارآمد مي شود.
يك كاربر نوشته است:‌ بايد مسير دو چرخه در طرح ها ديده شود و به كارمندان دولت اگر با دوچرخه رفت و آمد كنند،تشويقي بدهند ، كدام يك از شهرداران كلان شهرها را به ساخت حداقل دومتر مسير دوچرخه سواري در شهر ها برده اند؟ تغيير فرهنگ خيلي سخت تر از ساختن چند پل و اتوبان است .
يكي ا زكاربران با اشاره به سيل اخير آذربايجان گفته است : سيل آذربايجان نشان داد، پل هاي تازه ساخت فرو ريخته اند ، پل تازه ساخت جاده شيراز جهرم هم فروريخت اما پل قديمي هنوز در شيراز پابرجا است . در نهايت به اين موضوع مي رسيم كه شوراي شهر متخصص و متعهد م يتواند در تغيير اين وضعيت موثر باشد.
در ادامه اين مباحث يك كاربر فضاي مجازي گفته است : چند وقت پيش در فرودگاه شيراز نشسته بودم يك گروه از پزشكان رده بالاي ايران هم آنجا بودند كه براي سميناري به شيراز سفر كرده بودند همه داشتند از تغييرات شيراز در اين چند سال حرف مي زدند و تعجب كرده بودند و مي گفتند كه ما بيشتر داشتيم شيرازگردي مي كرديم تا شركت در سمينار!
درادامه اين مبحث آمده است : بافت مركزي شهر احتياج به فرهنگ سازي براي استفاده از وسيله نقليه عمومي دارد و اين تنها راه نجات از ترافيك است . مناطق بيرون از بافت مركزي احتياج به تقاطع هاي بيشتر و اتوبان هاي جديد دارد .
يكي از كاربران نيز دراين مباحث گفته است : شوراهاي شهر به عنوان يك نهاد مردمي مي توانند با بهره‌گيري از آراي صاحب‌نظران و نخبگان فكري در عرصه‌هاي متنوع، امتيازات و تأثيرات اجتماعي مثبتي مانند پركردن خلاء مديريتي، تسريع در جريان كارها و امور مردم، رفع تبعيض، نظارت اجتماعي، آگاهي ‌بخشي عمومي، ارتقاي مشاركت، نيروسازي و رشد استعدادهاي مردمي را محقق كنند.
اين كاربر فضاي مجازي گفته است : به هرحال يك شهردار به عنوان مدير شهري به تنهايي قادر به حل مشكلات و معضلات شهري نيست بلكه نيازمند به همفكري و همكاري شوراهاي شهر كه منتخب مردم هستند را نيز دارد. گزارش از : نيكنام خشنودي ** انتشار دهنده:‌غلامرضا مالك زاده
6113 / 1876