سایه طلاق و اعتیاد والدین بر سر دختران فراری/خانه های امن برای قربانیان خشونت افزایش می یابد

تهران - ایرنا - فرار دختران از خانه ، آمارش هر چقدر كم یا زیاد هم كه باشد ، باید آن را جزو یكی از آسیب های جدی جامعه در نظر داشت؛ آسیبی كه برخی خانواده ها به ویژه خانواده های آشفته را تهدید می كند.

دختر كه از خانه فرار می كند، فرق ندارد كه زمانش چقدر باشد یك ساعت ، یك روز یا یك سال؛ انگ دختر فراری متوجه او می شود و از همه بدتر آسیب های بسیار جدی تر از نابسامانی مشكلات خانوادگی او را تهدید می كند.
از این رو ، فرار دختران از خانه همواره مورد توجه آسیب شناسان، جامعه شناسان، روانشناسان ، مددكاران اجتماعی و مسئولان ذیربط قرار گرفته است.
از همه بدتر این است كه دختر فراری پس از فرار به دلیل مشكلات پیش آمده روی بازگشت به خانه را ندارد و اگر هم بازگردد معمولا خانه پذیرای او نیست، این مساله موجب شده تا سازمان بهزیستی كشور از سال ها پیش، مراكزی را برای نگهداری دختران راه اندازی كرده است.
سئوال های زیادی در مورد دختران فراری در اذهان عموم وجود دارد ، اینكه بعد از فرار چه اتفاقی برای دختران فراری از خانه می افتد؟ آیا راهی برای بازگشت این دختران به جامعه هست، چند مركز برای نگهداری اینگونه دختران وجود دارد و چه خدماتی در این مراكز ارائه می شود و از همه مهم تر چه دلیلی باعث می شود یك دختر خانه و كاشانه -كه قرار بوده امن ترین محل دنیا برای او باشد – را رها می كند و این دختران به چه مقصدی خانه خود را ترك می كنند.
نیاز به پاسخگویی به این سئوال ها و واكاوی وضعیت دختران فراری و خدمات ارائه شده به آنها ایرنا را بر آن داشت تا با فریبا درخشان نیا مدیركل دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی كشور گفت و گویی انجام دهد.

** مهم ترین دلایلی كه باعث می شود دختران از خانه فرار كنند، چیست و طلاق والدین تا چه میزان در این امر موثر است؟
درخشان نیا: طلاق والدین در بروز و شیوع فرار دختران از خانه ، نقش بسزایی دارد. مشكلاتی مانند طلاق والدین، اعتیاد و مشكلات اجتماعی دیگر روی فرار دختران از خانه سایه می اندازد.
حتی سبك زندگی خانوادگی نیز در فرار دختران از منزل نقش قابل توجهی دارد. بطورمثال سبك تربیتی بسیار سختگیرانه برخی خانواده ها موجب فرار دختران از خانه می شود . متاسفانه این سختگیری ها بین برخی استان ها یا قومیت های خاص بیشتر است.
بخشی از علل فرار از خانه نیز به مشكلات شخصیتی خود مددجویان باز می گردد به این مفهوم كه دختر یا زن از نظر شخصیتی به آن پختگی لازم جهت حل آگاهانه مسائل و مشكلات خود نرسیده و در واقع مهارت حل مساله آنها بسیار ضعیف است ودر این موارد سبك برخورد خانواده در تشدید یا كنترل مشكلات شخصیتی این افرادتاثیر بسزایی دارد.

**آیا می توان گفت داشتن والدین معتاد درصدر علل فرار دختران از خانه به شمار می رود؟
درخشان نیا: اعتیاد والدین یكی از عوامل خطر است. البته این مساله به آن معنا نیست كه اعتیاد والدین شرط لازم وكافی برای فرار دختران از منزل است اما زمینه ساز مقوله فرار دختران از خانه به شمار می رود وتاثیرات چشمگیری بر افزایش آسیب در خانواده دارد و این مساله را در آمارها خیلی می بینیم.

**چقدر دوستی با جنس مخالف در فرار دختران از خانه ، تاثیرگذار بوده است؟
فرار دختران از خانه به صرف دوستی با جنس مخالف نبوده است و فرد فقط به این دلیل فرار نمی كند. بطورقطع نحوه برخوردهای خانواده در این زمینه تاثیرگذار است. نمی توانیم بگوییم دختری به صرف ارتباط با جنس مخالف از خانه بیرون می زند بلكه تجربه شرایط سخت در خانواده تاثیرگذار است.
بسیاری از دخترانی كه از خانه فرار می كنند، تكانشی رفتار می كنند یعنی این دختران چون مهارت های حل مساله از جمله مهارت های كنترل خشم را ندارند، ممكن است تكانشی برخورد كنند.
حتی یك جر و بحث ممكن است موجب فرار دختر از منزل شده و اورا درگیر تجاربی كند كه معمولا خانواده ها به راحتی آن را نمی پذیرند.
با توجه به فضای فرهنگی حاكم بر خانواده های ایرانی كه غالبا سبك زندگی، پدرسالارانه و سختگیرانه است به نظر می رسد اگر آگاهی خانواده ها ارتقا داده شود ، می توانیم به خانواده سالم نزدیك شویم.
ساختار و كاركرد خانواده سالم تعریف شده است ؛ در خانواده هایی كه دختران از خانه فرار می كنند، ساختار و كاركرد خانواده ها به هر دلیلی مختل شده است ؛ این دلیل می تواند اعتیاد یا طلاق باشد.

**فرار دختران از خانه چقدر به عوامل اقتصادی بستگی دارد ؟ آیا می توان گفت دختران فراری بیشتر از اقشار پایین جامعه هستند؟
درخشان نیا : متاسفانه فرار دختران از خانه به این مسائل بستگی دارد و فقر هم می تواند به این قضیه دامن بزند.

**هنگامی كه دختران از خانه فرار می كنند ، چه برنامه هایی برای شناسایی زودهنگام آنان در گلوگاه هایی مانند ترمینال ها و پارك ها اندیشیده شده است؟
درخشان نیا: سازمان بهزیستی به كمك شهرداری در ترمینال ها ، نیروهایی برای شناسایی دختران فراری از خانه ، مستقر كرده است و سالیان سال است این تجربه را در این زمینه دارد چون یكی از گلوگاه های شناسایی دختران فراری ، ترمینال ها و پارك ها است.
ترمینال ها یكی از مكان هایی به شمار می رود كه كارشناسان مربوطه برای شناسایی دختران فراری از خانه،در آنجا مستقر می شوند؛ حتی خودروهای اورژانس اجتماعی 123 یعنی گشت سیار بهزیستی نیز در مكان هایی كه احتمال آسیب وجود دارد، مستقر هستند و خدمات را ارائه می دهند.
معمولا دختران وزنان در معرض آسیب های اجتماعی در شهرستان ها ، كلانشهرها از جمله پایتخت را به عنوان مقصدفرار از منزل انتخاب می كنند.
این نیروها در هر مكانی كه فكر می كنند ممكن است دختران فراری به آن مكان ها بروند، حتی در حاشیه شهرها مستقر می شوند چراكه بهزیستی خدمات متنوعی از جمله اورژانس اجتماعی دارد.
علاوه بر ارائه خدمات در مراكز شبانه روزی به دختران فراری از خانه و حتی كودكان خیابان ، خدمات روزانه موثری با رویكرد كاهش آسیب در كنار خانواده در مراكز حمایتی وتوانمند سازی روزانه به آنها ارائه می شود تا آسیب های آنان به حداقل برسد.

**بعد از شناسایی دختران فراری ، چه اتفاقی برای آنان می افتد؟ این دختران در چه مراكزی نگهداری می شوند؟
درخشان نیا: 31 خانه سلامت و 26 مركز بازپروری زنان در سازمان بهزیستی كشور برای حمایت از دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی فعالیت می كند. ازآنجائیكه میزان سن و آسیب های اجتماعی برخی دختران كمتر از سایر زنان می باشد ،خانه های سلامت در سال 78 راه اندازی شد تا زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی از این دختران تفكیك شوند هر چند كه ممكن بود نوع مشكلاشان در كل ، یكسان باشد.
هم اكنون زنان آسیب دیده اجتماعی به مراكز بازپروری و دختران در معرض آسیب یا حتی آسیب دیده اجتماعی به خانه های سلامت ، ارجاع داده می شوند.

**دختران فراری چگونه به خانه های سلامت ارجاع می شوند ؟
درخشان نیا : ورودی تمام این زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی از مراكز مداخله در بحران های فردی یا اجتماعی یا همان اورژانس اجتماعی است.
این افراد هم می توانند به صورت خود معرف و هم از طریق سیستم ارجاع دستگاه قضایی یا انتظامی به مراكز بهزیستی ارجاع داده شوند.

**آیا دختران فراری از خانه همیشه در خانه های سلامت می مانند یا به خانه خود بازمی گردند؟
درخشان نیا: اولین نكته مورد توجه درباره زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی در مراكز بازپروری و خانه های سلامت در گام نخست، بحث بازپیوند آنان به خانواده و جامعه است.
به آن معنا كه با مداخلات تخصصی و فوری كارشناسان بهزیستی در برخی موارد ، دختران و زنان آسیب دیده می توانند به خانواده بازگردند؛ درغیراینصورت این دختران و زنان به مراكز نگهداری بهزیستی یعنی مراكز بازپروری و خانه های سلامت ارجاع داده می شوند.

**چه برنامه هایی در مراكز نگهداری دختران ارائه می شود؟
درخشان نیا: در مراكز نگهداری ، برنامه و طرح های توانمندسازی –برنامه های روانی، جسمی و اجتماعی- برای زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی اجرا می شود.
در مراكز نگهداری ، كارشناسان روانشناسی، مددكاری، روانپزشك و كارشناس حقوقی روی سلامت روان و اجتماعی زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی كار می كنند و مسائلی مانند تحصیل ، حرفه آموزی ،اعتقادات معنوی ، مهارت های زندگی وسایرابعاد توانمندسازی آنان را مورد توجه قرار می دهند.
همزمان باتوانمند سازی فردی ، توانمند سازی خانواده به منظور برطرف كردن نقص ها و مشكلات خانواده -كه بستر آسیب به دختر یا زن را مهیا كرده- نیز صورت می پذیرد.
تلاش برای بازپیوند این دختران یا زنان به خانواده در اولویت برنامه های ترخیص از مراكز نگهداری قرار دارد. در غیراینصورت ترخیص مستقل برای برخی از زنان ودختران آسیب دیده اجتماعی پس از توانمندسازی از جمله مداخلات تخصصی این مراكز، اتفاق خواهد افتاد.
همه زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی از خانه فرار نكرده اند بلكه ممكن است از زندان هم مراجعه داشته باشیم یا اینكه به صورت خود معرف یا از سیستم قضائی و انتظامی ارجاع شوند .

**دختران و زنان تا چه مدت می توانند در مراكز نگهداری بهزیستی بمانند؟
درخشان نیا: زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی به مدت 6 ماه تا یك سال در مراكز بهزیستی نگهداری می شوند و در این فاصله هم روی فرد و هم روی خانواده كار می شود.
دیدگاه سازمان نسبت به آسیب های اجتماعی ، یك دیدگاه كلی نگر ( holistic) است و و كل سیستم یعنی فرد ، توانمندی هایش ، خانواده و جامعه در نظر گرفته می شود.
یكی از وظایف مددكار اجتماعی شاغل در مراكز نگهداری ، توانمندسازی و كشف منابع اجتماعی هست تا از این طریق زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی به جامعه، بازپیوند شوند.

**آیا اخیرا برنامه جدیدی برای مراكز نگهداری زنان و دختران آسیب دیده داشته اید؟
درخشان نیا: همواره از گذشته برای كارشناسان بهزیستی ، دوره های آموزشی برای ارائه مهارت های زندگی به زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی وجود داشته اما از سال گذشته به این مساله به صورت تخصصی تر پرداخته شده است.
اكنون به مسائلی مانند بحث انتخاب و فرآیند حل مساله بیشتر پرداخته می شود و در حال تدوین راهنمای عمل مداخلات تخصصی برای زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی هستیم.
مسائل و آسیب های اجتماعی روزبروز درحال تغییر شكل است و به صورت های پیچیده تری خود را نشان می دهد، به همین دلیل نیازمند مداخلات تخصصی تری هستیم.
به مداخلات جدیدی مانند كاربرد تئوری انتخاب نیاز است؛ ما هر لحظه در زندگی در حال انتخاب كردن هستیم اما اگر بتوانیم بطور صحیح، اصولی و با آگاهی انتخاب كنیم بطورقطع كمتر اشتباه خواهیم كرد. این مداخلات تخصصی در قالب پروتكل به كارشناسان مربوطه ، ارائه خواهد شد.

**برای ارائه خدمات به زنان و دختران در مراكز نگهداری از چه نیروهایی استفاده می شود؟
درخشان نیا: مراكز نگهداری زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی، تخصصی هستند چون كارشناسان تحصیل كرده و مجرب در این مراكز فعالیت دارند و هرسال دوره های بازآموزی برای دست اندركاران و كارشناسان این مراكز برگزار می شود بنابراین مداخلات آنان موثر خواهد بود.
دست كم یك مددكار و یك روانشناس در این مراكز فعالیت دارند ؛ تعداد دختران و زنان در این مراكز نیز حداكثر 20 نفر است وتلاش می شود تعداد دختران در خانه های سلامت ، 10 نفره باشد تا این مراكز شبیه خانه باشد و دختران آنجا احساس آرامش بیشتری داشته باشند.
در این مراكز ، روانشناس ، مددكار ، مربی شیفت ، روانپزشك ودر موارد لزوم پرستار و كارشناس مامایی فعالیت دارد تا خدمات تا خدمات روانی، اجتماعی وجسمی را حین دوره نگهداری حمایتی زنان و دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب های اجتماعی ارائه دهند.

**آیا قربانیان خشونت نیز در كنار سایر افراد خدمت می گیرند؟
درخشان نیا: با توجه به تجربیات دختران و زنان مراكز نگهداری، ممكن است آنان در بیرون از خانه یا حتی در خانه، مورد آزار روحی و جسمی قرار گرفته باشند. بنابراین سازمان بهزیستی در سال 92 -93 خانه های امن را برای قربانیان خشونت، پیش بینی كرد تا خدمات خود را به صورت اختصاصی تر ارائه دهد.
هم اكنون پنج خانه امن در سراسر كشور وجود دارد و در بقیه استانها مراكز مداخله در بحران عهده دار ارائه خدمات هستند و همچنین 15 استان در مرحله اول طرح آزمایشی راه اندازی خانه های امن قرار دارند و علاوه برآن، تقویت و توسعه این خانه ها در دستور كار قرار گرفته است.
با توجه به رویكرد كلانِ كوچك نمودن بخش دولتی وتقویت واعتماد به بخش خصوصی، برنامه برون سپاری فعالیت ها به بخش غیردولتی ذیصلاح براساس فرآیندهای لازم، تعریف شده وفیلترهای تخصصی ، مطرح و تشریفات اداری و تخصصی آن، پیش بینی شده كه امیدواریم تا دو ماه آینده بتوان مساله برون سپاری فعالیت های مربوط به خانه های امن را ابلاغ كرد و ضریب نظارت وجذب نیروهای تخصصی بر فعالیت های این حوزه از آسیب های اجتماعی افزایش خواهد یافت.

**كسانی كه از خانه فرار نكرده باشند اما مورد آسیب –مانند تعرض - قرار گیرند نیز آیا تحت پوشش بهزیستی قرار خواهند گرفت؟
درخشان نیا: معمولا سیستم قضایی در این موارد مداخله می كند و برای مرتكبین خشونت یا مجرمین، 'پرونده شخصیت' تشكیل می شود و در صورت ارجاع به بهزیستی، مراكز شبانه روزی و روزانه خانه سلامت وبازپروری زنان در راستای حمایت از آنها با رویكرد فعال به جای رویكرد غیر فعال خدمات تخصصی خود را ارائه می كنند.
در واقع شناسایی این افراد وظیفه سازمان بهزیستی نیست.

**چند درصد ترخیص دختران فراری از مراكز نگهداری به آغوش خانواده خواهد بود؟
درخشان نیا: بیش از 50 درصد دختران نگهداری شده در مراكز به آغوش خانواده بازمی گردند.
گزینه اول ترخیص ها، بازگشت به خانواده است ، یعنی بعد از ارائه حمایت های روانی و اجتماعی به فرد وخانواده با رویكرد بازپیوند به خانواده، ترخیص صورت می پذیرد.
اغلب، دخترانی كه از خانه فرار می كنند ، فرآیند حل مساله را نمی دانند ، سبك زندگی خاصی دارند ، در بسیاری از مواقع با ارائه یك آگاهی موثر و آموزش های لازم می توان شاهد تغییرات مثبتی در خانواده و فرد بود .

**آیا تاكنون با موردی روبرو شده اید كه پسر از خانه فرار كرده باشد؟
بله ، این مساله پیش آمده كه پسر نیز از خانه فرار كرده باشد اما قضاوت منفی از فرار پسران به تناسب سن ورویكرد تفكری خانواده خیلی كمتر است. تقریبا می توان گفت كسی به آن توجه نمی كند. در اذهان عمومی این تصور وجود كه این پسر مستقل شده و دنبال اشتغال است.

**آیا پسران فراری نیز مانند دختران فراری در معرض آسیب قرار دارند؟
درخشان نیا: این پسران حتما آسیب می بینند . حتی می توانند مورد تعرض و انواع سوء استفاده قرار گیرند. ما بین كودكان خیابان و كار -كه از خانه بیرون هستند-، این مساله را داریم؛ البته اغلب این كودكان ، خانواده دارند و به همین علت است كه طرح حمایتی آموزش كودك و خانواده پیش بینی شده تا این كودكان، بصورت روزانه ، خدمات بگیرند و خانواده توانمند می شود. اما این كودكان را در مراكز جداگانه نگهداری نمی كنیم.

**ترخیص ها تا چند درصد موفق است؟
درخشان نیا : ترخیص دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب بسیار موفق است و سازمان بهزیستی انصافا برغم همه مشكلات از جمله كمبود اعتبار، خوب از این كودكان و دختران جامعه هدف حمایت می كند.
برای ساماندهی و توانمندسازی دختران از بخش دولتی و غیردولتی و مشاركت های مردمی كمك گرفته میشود. درصدی از دختران ما ازدواج كردند و انصافا هم ازدواج های خوبی داشتند.
تیم تخصصی مراكز آنان را درفرآیند انتخاب همسر، برگزاری مراسم ازدواج ، تامین جهیزیه و تامین سیسمونی -در صورت تولد فرزند- ، حمایت می كند. در واقع سازمان بهزیستی به چشم یك خانواده به این افراد نگاه می كند و درواقع نقش جایگزین وجبران خلاء 'بد كاركردی خانواده' را ایفا می كند.
به جرات می توان گفت میزان موفقیت تمام خدمات بهزیستی از جمله در زمینه دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب و خانه های سلامت و مراكز بازپروری بالا است.
موفقیت در اینجا به معنای بازگرداندن این دختران به زندگی سالم و عادی است. تمام كسانی كه در این مراكز كار می كنند برغم همه سختی ها با علاقه در جهت كمك به ایجاد یك زندگی اجتماعی خوب و لذت بخش تلاش می كنند.
مددجویان از روز اول كه وارد این مراكز می شوند ممكن است انواع و اقسام آسیب های اجتماعی را تجربه كرده و حتی ممكن است مبتلا به مشكلات روحی و روانی شده باشند. چراكه كلیت روح و روان انسان به عنوان یك سیستم، تحت تاثیر هر متغیری كه بخواهد زندگی و هدف او را به هم بریزد، قرار می گیرد.
اما مداخلات تخصصی كارشناسان بهزیستی باعث می شود كه دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب بعد از طی دوره بازپروری –كه می تواند 6 ماه تا یك سال باشد- به آرامش ودرعین حال آگاهی بیشتری دست پیدا كرده و می توانند به عنوان یك فرد اجتماعی مناسب در جامعه زندگی كنند. هرچند انگ هایی نیز ممكن است در جامعه - نسبت به این دختران یا زنانی كه از مراكز بازپروری ترخیص شده اند-، وجود داشته باشد.
برخی افراد جامعه ممكن است نگا ه و قضاوت منفی به این زنان و دختران داشته باشند كه به صورت باید روی این مساله كار كرد.
رسانه ها به ویژه صدا و سیما تا حد زیادی می تواند در آگاه سازی جامعه در این زمینه ، كمك كننده باشد. صدا و سیما باید همكاری بیشتری با بهزیستی داشته باشد درصورتیكه تصور می شود محدودیت هایی در این زمینه دارند.

**آیا تعداد مراكز كافی است؟
درخشان نیا: تعداد مراكز نگهداری دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب در حال حاضربه تناسب آمارخدمت گیرندگان موجود كافی است وهر زمان كه نیاز به افزایش كمی وجود داشته باشد این امر صورت خواهد پذیرفت؛ همانگونه كه براساس تشخیص سازمان،خانه های سلامت به بستر خدمات رسانی تخصصی افزوده شد.
اكنون سیاست سازمان بهزیستی این است كه خدمات روزانه خود را ایجاد و توسعه دهد به آن معنا كه فرد در كنار خانواده خود زندگی كند و نیاز به نگهداری كنار كارشناسان بهزیستی نداشته باشد و درعین حال همان خدمات تخصصی را بتواند در طول روز دریافت كند.

**آیا آمار دختران فراری به اندازه ای قابل توجه است كه به عنوان یك آسیب اجتماعی جدی در دستور كار متولیان امر قرار گیرد؟
درخشان نیا: بستگی به این دارد كه تعریف ما از آسیب اجتماعی چه چیزی باشد. معیارهای مختلفی برای اینكه یك پدیده را 'آسیب اجتماعی' یا 'مساله اجتماعی' بدانیم، وجود دارد. چون رویكردها فرق دارد . تعداد و گسترش و فراوانی پدیده یكی از معیارهای تعیین آسیب اجتماعی به شمار می رود.
اما یكی دیگر از این معیارها، شدت و پیامدهای پدیده است و اینكه سیاستگذاران اجتماعی با توجه به فرهنگ جامعه چگونه به این موضوع نگاه می كنند.
ما هنوز فكر می كنیم فرار از خانه یك مساله اجتماعی است . چون این پدیده با آینده فرد و خانواده بستگی دارد و حتی می تواند پیامدهای دیگری در پی داشته باشد . بطورمثال فرد، مورد تعرض واقع می شود و این مساله ، آسیب های فراوان دیگری به همراه دارد .
یا ممكن است دختران و زنان فرار كرده از خانه، بارداری های ناخواسته داشته باشند یا تعداد بچه هایی كه حاصل این رابطه – البته نمی توان اسم خاصی روی آن گذاشت- ، قابل تامل است. چراكه كودك به دنیا آمده، بچه ای است كه فاقد هویت لازم است.
در بسیاری از مواقع ، دختران نمی توانند از این كودكان نگهداری كنند و این بچه ها وارد چرخه بهزیستی می شوند.

**آمار اینگونه كودكان چگونه است؛ چه تعداد از دختران فراری دچار بارداری های ناخواسته می شوند؟
درخشان نیا: تعداد كودكان حاصل از بارداری های ناخواسته زنان و دختران آسیب دیده ، چندان زیاد نیست اما حتی كم آن نیز زیاد است .

**وضعیت ابتلا به بیماری هایی مانند ایدز بین دختران فراری چگونه است؟
درخشان نیا: درصد كمی از دختران و زنان فراری به این بیماری مبتلا می شوند كه به هرحال قابل بررسی ونیازمند ارائه خدمات تخصصی هستند.
بسیاری از این دختران ، تجربه اعتیاد را نیز دارند و صرفا بحث رابطه نیست ، این دختران تجربه سوء مصرف مواد حتی مواد صنعتی را دارند و همین قضیه موجب می شود تا متاسفانه میزان آسیب پذیری آنان در بیماری های واگیر یا بیماری های مقاربتی خیلی زیاد شود.

**آیا شماره تماس خاصی برای معرفی دختران در معرض آسیب به مراكز بهزیستی وجود دارد؟
درخشان نیا: تلفن اورژانس اجتماعی با شماره 123 خدمات خود را به دختران و زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب ارائه می دهد. چراكه اورژانس اجتماعی ، طرح مادر بوده و ورودی خدمات دیگر سازمان به شمار می رود.

**آیا اعتبارات مراكز نگهداری كافی است؟
درخشان نیا: اعتبارات دولتی در این زمینه كافی نیست. باید روی مشاركت های مردمی بیشتر كار كنیم. مردم می توانند با نیت خاص خود پول به حساب مشاركت های مردمی بهزیستی واریز كنند یا حتی می توانند بطور مستقیم با مراكز بهزیستی در ارتباط باشند و در رابطه با مایحتاج روزانه دختران آسیب دیده یا در معرض آسیب یا در بحث تامین جهیزیه یا حتی اشتغال آنان كمك كنند .
با این وجود صرفا مشاركت های مردمی را پول نمی بینیم . خدماتی كه به دختران و زنان آسیب دیده و در معرض آسیب ارائه می شود، هزینه بر است بطورمثال مردم می توانند در تمام فرآیندها مانند كاریابی یا حرفه آموزی این زنان و دختران ، كمك كنند.
معتقدم كه روی مسئولیت پذیری اجتماعی نیز باید بیشتر كار شود تا شهروندان بتوانند نقش فعال در بحث شهروندی داشته باشند و موثرتر باشند . مشاركت مردم حتی می تواند در تكوین شخصیت خود دختران و زنان آسیب دیده و در معرض آسیب ، موثر باشد.

**و صحبت پایانی ؟
درخشان نیا: بهزیستی هرچقدر جلوتر می رود باید خدمات خود را تخصصی تر كند. بطورمثال خانه های امن به عنوان فعالیت كمكی ومكمل سایر فعالیت ها راه اندازی شده اند. یعنی زنانی كه تحت خشونت خانگی قرار گرفته ا ند و كاملا متفاوت با قضیه دختران فراری می باشند– نباید در كنار هم زندگی كنند به همین علت بحث خانه های امن مطرح و این مراكز راه اندازی شد.
اجتمام**9185**مصاحبه كننده: سادات حسینی خواه
*آگاهی از آخرین اخبار اجتماعی و حوادث ایران و جهان در كانال تلگرام گروه اجتماعی ایرنا:
@irnaej
https://t.me/irnaej