به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از پايگاه اينترنتي ساينس الرت، اين مطالعه جديد با مقايسه اسكن هاي مغزي تك فرزندان با كودكاني كه با خواهر يا برادر خود بزرگ شده بودند، تفاوت هاي قابل توجهي را در حجم ماده خاكستري آنها نشان داد.
محققان اين يافته را اولين مدرك عصبي شناختي در اين حوزه مي دانند كه تغييرات در ساختار مغزي را با رفتارهاي متفاوت ارتباط مي دهد.
باور رايج در مورد تك فرزندان اين است كه بزرگ شدن بدون خواهر يا برادر بر رفتار و صفات شخصيتي فرد تاثير مي گذارد و اين فرزندان را خودخواه مي سازد ؛ همچنين اين افراد كمتر احتمال دارد كه با هم سن و سالان خود معاشرت كنند.
محققان دانشگاه ساوت وسترن براي بررسي اين موضوع كه آيا تك فرزندان تفاوت هاي عصبي با كودكاني دارند كه با خواهر يا برادر خود بزرگ شده بودند، 303 دانشجوي چيني را كه به كالج (پيش دانشگاهي ) مي رفتند، مطالعه كردند.
تقريبا نيمي از افراد شركت كننده در اين مطالعه تك فرزند و نيم ديگر داراي خواهر يا برادر بودند. اين افراد تحت آزمايش هاي شناختي قرار گرفتند كه براي اندازه گيري هوش، خلاقيت و شخصيت طراحي شده بود؛ همچنين محققان از مغز اين افراد با استفاده از دستگاه هاي ام.آر.اي اسكن گرفتند.
نتايج اين مطالعه تفاوتي را در زمينه هوش اين دو گروه نشان نداد، اما مشخص كرد كه تك فرزندان انعطاف بيشتر در تفكر خود داشتند.
در عين حال آزمايش ها از توافق پذيري كمتر تك فرزندها نيز حكايت داشت. توافق پذيري يكي از پنج عامل شخصيتي است كه در اين آزمايش به همراه چهار عامل ديگر يعني برون گرايي، مسئوليت پذيري، روان نژندگرايي و پذيرش تجربه هاي جديد اندازه گيري شد.
اما مهمتر از داده هاي رفتاري كه محور تمركز بسياري از مطالعات بوده اند، اين بوذ كه نتايج مقايسه اسكن هاي ام.آر.آي مغز افراد مورد مطالعه، تفاوت هاي عصبي شناختي را در حجم ماده خاكستري آنها نشان داد.
اين نتايج به طور خاص نشان داد كه تك فرزندها حجم شكنج فوق حاشيه‌اي (supramarginal gyrus) بيشتري داشتند؛ شكنج فوق حاشيه‌اي بخشي از لوب آهيانه است كه تصور مي شود با زبان، ادراك زبان و پردازش ارتباط داشته باشد و در اين مطالعه با انعطاف پذيري بيشتر تك فرزندان ارتباط داشت.
اما برعكس، حجم ساير قسمت هاي مغز از جمله قشر جلوي پيشاني مياني (Medial Prefrontal Cortex) در تك فرزندان كمتر بود كه محققان آن را با توافق پذيري كمتر آنها ارتباط دادند؛ قشر جلوي پيشاني مياني با تنظيم هيجان، مانند شخصيت و رفتارهاي اجتماعي ارتباط دارد.
محققان علت قاطعي در مورد چرايي اين تفاوت ها در تك فرزندان ارائه نمي دهند اما حدس مي زنند كه والدين احتمالا با اختصاص وقت بيشتر به تنها فرزند خود، موجب تقويت خلاقيت آنها مي شوند و انتظارات بيشتري از آنها دارند؛ و توافق پذيري كمتر تك فرزندان هم مي تواند ناشي از توجه زياد اعضاي خانواده به آنها، مشاركت كمتر آنها در گروه هاي اجتماعي خارجي و تمركز بيشتر بر فعاليت هاي انفرادي حين پرورش باشد.
علمي**2038**
مترجم: درنا محمديان* انتشار: زهره محتشمي پور
براي اطلاع از اخبار متنوع علمي و فناوري، با كانال علمي ايرنا در تلگرام همراه شويد:
irnaelm@
https://telegram.me
تهران-ايرنا- محققان متوجه شده اند كه تك فرزند بودن كودكان تنها به تفاوت هاي رفتاري با ساير همسن و سالان كه خواهر و برادر دارند، منتج نمي شود بلكه بر تكامل مغزي و حجم ماده خاكستري آنها نيز تاثير مي گذارد.
