الاخبار امروز دوشنبه نوشت: هر ناظري مي تواند از همين فاصله دور به اين جمع بندي برسد كه قطر تا چند هفته آينده پايان خواهد يافت و نيز مي توان فهميد كه سرنگوني حكومت در قطر، نتيجه عملي نشست رياض با «دونالد ترامپ» بود و اينكه «دو محمد» (محمد بن زايد و محمد بن سلمان) چطور با تقسيم كار و برگزاري جلساتي با يكديگر به فكر تقسيم كل شبه جزيره عربي (حجاز) در بين خود هستند.
بلند پروازي هاي اين دو نفر به گونه اي است كه زمزمه ها درباره تقسيم نفوذ را به يك واقعيت و پروژه حي و حاضر تبديل كرده و به نظر مي رسد حفظ امارات كنوني و جنوب يمن و نيز سيطره بر عمان بعد از كودتا عليه سلطان قابوس، سهم بن زايد از اين تقسيم نفوذ باشد.
در مقابل، بن سلمان هم علاوه بر عربستان، اداره شمال يمن و قطر و بحرين و كويت را به عهده خواهد گرفت.
همزمان حرف هايي درباره انتقال پايگاه نظامي آمريكا از قطر به ابوظبي و ساخت يك پايگاه مشابه آن در عربستان مطرح شده است تا به اين ترتيب همه كشورهاي خليج (فارس) تحت قيموميت سعودي و امارات قرار گرفته و به جاي شوراي همكاري هاي خليج (فارس) شاهد شورايي باشيم كه رياست آن به نوبت بين «دو محمد» دست به دست مي شود و اعضاي آن مانند «عبد ربه منصور هادي» (رئيس جمهور فراري يمن) هيچ گونه اختياري از خود ندارند.
الامين افزود: فرض كنيم «دو محمد» با حمايت برخي جناح هاي حاكم در آمريكا تصميم به منزوي ساختن و سرنگون كردن حكومت قطر گرفته اند، اما در مقابل، قطر نيز به پشتيباني جناح هاي ديگري در غرب نقشه هاي ديگري در سر دارد و در حال بررسي اين مساله است كه چطور با گشودن خزانه هاي اين كشور به روي طرف هاي غربي، حمايت آنها را به خود جلب كند و با وساطت آنها با سعودي و امارات به سازش برسد.
الاخبار در پايان افزود: امروز در قطر حرف از نحوه مقابله با جنگ «دو محمد» مطرح مي شود و عده اي خواستار تسليم شدن قطر در برابر طوفان اخير و عقب نشيني از مواضع متهورانه و انتقاد آميز خود شده اند اما اين عده با وجود نفوذ بالا، تصميم گيرنده اصلي در اين قضيه نيستند و اين بدان معناست كه هر لحظه امكان شعله ور شدن آتش جنگ بين كشورهاي خليج (فارس) وجود دارد.
خاورم*390* 2054
انتشاردهنده:محمد خواجوئي
بيروت-ايرنا-روزنامه «الاخبار» در مطلبي به قلم «ابراهيم الامين» سردبير اين روزنامه، نوشت كه به رغم موضع دفاعي هفته اخير قطر در برابر فشار برخي از كشورهاي عرب خليج فارس، اين كشور سياست خود را ولو به طور غيررسمي از دفاعي به تهاجمي تغيير داده است.