ماه رمضان و خشكاندن ریشه های غفلت با ایمان به معاد

اصل معاد در دین مبین اسلام بدان معناست كه تمام انسان ها، پس از مرگ در جهان دیگری زنده می شوند و سرانجام در روز قیامت در دادگاه عدل الهی حضور می یابند و با رسیدگی به اعمال آنها در بهشت به سعادت ابدی می رسند یا در دوزخ به خشم و غضب الهی گرفتار خواهند شد.

بررسی ها نشان می دهد كه در میان مسایل عقیدتی هیچ مساله ای در اسلام پس از توحید به اندازه معاد و اعتقاد به حیات بعد از مرگ و حسابرسی اعمال بندگان، پاداش، كیفر و اجرای عدالت اهمیت ندارد. وجود هزار و 200 آیه درباره معاد در قرآن، شاهدی بر این مدعا است پروردگار متعال در قرآن كریم و در آیه 39 سوره غافر با اشاره ای به اهمیت معاد و زندگی ابدی می فرماید: «اي قوم من! این زندگي دنیا، تنها متاع زودگذري است و آخرت سراي همیشگي است.»

پیامبر اكرم(ص) هم در این باره در سفارشی به مومنان می فرمایند: «بدترین مردم آن كسی است كه آخرت خود را به دنیای خود بفروشد و بدتر از او آن كسی است كه آخرت خود را به دنیای دیگری بفروشد!»

مساله معاد و جهان آخرت همواره در سرلوحه دعوت انبیا قرار داشته است و پیامبران الهی با وجود مخالفت های سرسختانه مخالفان، همواره بر آن تاكید داشتند و مردم را به اعتقاد به آن دعوت كردند و این مقاومت و پایداری انبیاء در طرح معاد و آشنا ساختن مردم با جهان پس از مرگ، نشانگر اهمیت بسیار این اصل اعتقادی در زندگی بشر، سعادت و كمال نهایی انسان به شمار می رود.

پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا در بیست و دومین روز از ماه مبارك رمضان و آستانه آخرین شب قدر به منظور اهمیت شناخت معاد و جهان پس از مرگ به گفت وگو با حجت الاسلام «سیدجواد حسینی رضایی» مدرس و مبلغ در حوزه علمیه قم و پژوهشگر و كارشناس امور دینی پرداخته است.

حجت الاسلام حسینی رضایی، معاد را به عنوان یكی از اصول مهم دین و از مسایل اصلی مذهب معرفی كرد و گفت: یاد مرگ كاركرد های فراوانی را در زندگی بشر دارد كه از آن جمله می توان به از میان بردن شهوت ها، هواهای نفسانی و غفلت از یاد خدا اشاره كرد. تفكر و تدبر در مساله معاد ریشه های غفلت را خواهد خشكاند و دل انسان را نسبت به وعده های الهی امیدوار می سازد و طبیعت و قلب انسان را تلطیف و شفاف می كند. فردی كه به مرگ و معاد می اندیشد، همه چیز را در گذر و فانی می بیند بنابراین به این دنیای زوال پذیر دل نمی بندند و بدین ترتیب نشانه های هوا و هوس در انسان می شكند و حرص، آزمندی و زیاده طلبی را در وجودش فرومی نشیند.

این كارشناس امور دینی با بیان این كه انسان تا زمانی كه گرفتار این دنیا باشد و آن را پایدار بداند، آتش طمع در وجودش شعله ور می ماند، اظهار داشت: چه بسا كه حرص و آزمندی بشر، بسیاری از اصول انسانی و اخلاقی را از میان ببرد اما زمانی كه به مرگ و معاد فكر می كند و دنیا را فانی و زوال پذیر می بیند، آتش حرص و آزمندی در وجودش خاموش می شود و فكر به معاد، دنیا را در چشم انسان كوچك می كند چراكه به جاودانگی، معاد و مرگ باور دارد. از جمله گزاره هایی كه در ارتباط با مرگ در روایت های ائمه معصومان(ع) بیان شده این است كه اگر انسان یك ساعت به مرگ و معاد فكر كند تاثیرگذاری آن بیشتر از كه یك سال عبادت خواهد بود.

این مدرس حوزه، تامل در معاد را سبب آسان شدن سختی ها و مصایب در نظر انسان دانست و در این ارتباط بیان داشت: با اندیشیدن در مرگ و معاد روح انسان بزرگ تر از دنیا می شود به راحتی می تواند از این دنیای گذرا و فانی دست بشوید. اگر انسان هیچ واعظ و پنددهنده ای نداشته باشد، معاد می تواند یك راهنمای روشن و بلیغ و واعظ تاثیر گذار در زندگی او محسوب شود.

وی رمضان و شب های قدر را فرصتی برای تامل كردن و اندیشیدن درباره خویشتن ارزیابی كرد و در این باره یادآور شد: رمضان فرصت خیلی خوبی برای تفكر در ارتباط با هدف از خلقت و وظیفه و رسالت انسان در این دار فانی به شمار می رود. این ماه مبارك مجال اندیشه، تفكر، بازگشت، توبه، تزكیه و پاك شدن است. شب های قدر هنگامه ای شگفت انگیز، مهم و قلب ماه مبارك رمضان و همچنین زمان نزول قرآن محسوب می شود. بزرگان دین شب های قدر را سرآغاز سالشمار زندگی عبادی افراد می دانند كه اهمیت بسیاری دارد و خداوند سوره ای از قرآن را به آن اختصاص داده و برای این سوره ارزش های فراوانی قایل شده است. شب قدر می تواند نقطه عطف زندگی هر فردی باشد و تمام سرنوشت یك فرد و خانواده اش با شب قدر ارتباط مستقیم دارد.

حجت الاسلام حسینی رضایی با اشاره به این موضوع كه از میان 6 هزار و 236 آیه قرآن، بیش از هزار آیه به صورت صریح و حدود یك سوم آن غیر مستقیم به مساله مرگ، معاد و فرجام انسان اختصاص دارد و همزمانی شب قدر با نزول قرآن را نشانه ای از ارتباط نزدیك شب قدر و مساله معاد ارزیابی كرد و بیان داشت: در شب قدر قرآن نازل شده كتابی كه درباره مرگ و معاد بسیار سخن گفته است. بنابراین در این لحظه های ملكوتی و عرفانی انسان می بایست كه با تفكر و تامل درباره معاد، تقدیر و برنامه زندگی خود را برپایه رضایت معبود رقم بزند. شب قدر به عنوان شب اندازه گیری و تقدیر به شمار می رود كه در آن سرنوشت انسان رقم می خورد. اهل ایمان باید كه تلاش كنند تا پس از آن كه گناهان آنها بر اثر لطف و بخشش الهی بخشیده شد از آلوده شدن در دام گناه و معصیت بپرهیزند.

این مدرس حوزه در ادامه با اشاره به آن كه بزرگان و ائمه اطهار(ع) مسیر سعادت و تكامل بشر را در گذرگاه دشوار زندگی ترسیم و تبیین كرده اند، تصریح كرد: هر فردی با هر ویژگی در این آستان لطف الهی و در پیشگاه معبود بی همتا سعی دارد تا زندگی نوینی برای خویش رقم بزند و شب قدر كه زمان تعیین سرنوشت انسان محسوب می شود به مساله معاد گره خورده است تا به واسطه آن مومن به گونه و ترتیبی راه و مسیر خویش را انتخاب كند كه در فرجام و نهایت این مسیر كه به جاودانگی و ابدیت می انجامد به سعادت حقیقی دست یابد و شرمنده و سرشكسته انتخاب هایش نباشد.

این كارشناس امور دینی در پایان در پاسخ به این پرسش كه چرا خداوند مساله معاد را جزو اصول دین قرار داده است، گفت: چون موضوع معاد و جهان آخرت بخش بزرگی از تمام هستی و زندگی انسان به حساب می آید كه به واسطه آن انسان در می یابد كه هدف پروردگار از خلقت او چه بوده است و در این دنیای فانی چه وظایفی برعهده دارد و سرانجام و غایت تمام هستی و حركت عالم به كجا منتهی خواهد شد. از این جهت معاد یك بخش ثابت و ركن اصلی در دین مبین اسلام محسوب می شود و به این خاطر آن را جزو اصول دین نامیده اند.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار:مهسا شریفی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**2059**9131
ایرنا پژوهش، كانالی برای انعكاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearchهمراه شوید.