افغانستان پس از 80 سال سیطره انگلیس در 28 مرداد 1298 استقلال یافت

به گزارش ایرنا، دولت افغانستان 28 مرداد ماه را براساس قانون اساسی این كشور تعطیل عمومی اعلام كرده و از این روز با شكوه و ویژه در سراسر كشور تجلیل می كنند.
افغانستان برای دستیابی به استقلال راه پرفرازونشیبی را از سر گذراند و 3 نبرد خونین با انگلیس ها داشت. اولین جنگ افغان ها با انگلیس در سال 1839 آغاز و تا 1842 ادامه یافت كه به شكست انگلیس ها انجامید.
جنگ دوم افغان ها با استعمارگر كهن بین سال های 1878 – 1880 میلادی رخ داد كه در آن نبرد نیز افغان ها به پیروزی دست یافتند و جنگ سوم افغان - انگلیس در ششم ماه می سال 1919 آغاز و در ماه اگوست این سال پایان یافت كه به استقلال افغانستان انجامید.
در 28 مرداد ما سال 1298 خورشیدی كه مصادف است با 19 اگست سال 1919 میلادی، انگلیس ها مجبور به امضای معاهده استقلال افغانستان شدند.
غازی امان الله خان، پادشاه وقت افغانستان، از نیروهای انگلیس خواست تا مسالمت آمیز و بدون درگیری، افغانستان را ترك كنند و استقلال كشور را به رسمیت بشناسند، اما انگلیس این خواسته شاه افغانستان را نپذیرفت و امان الله خان با ارتش و مبارزه مسلحانه نیروهای مردمی توانست انگلیسی ها را از این كشور بیرون كند.
نبرد آزادی خواهی مردم افغانستان ابتدا در استان های «قندهار»، «ننگرهار» و «پكتیا» آغاز شد. مردم پكتیا به رهبری «محمد نادرخان» كه بعدها بر كرسی پادشاهی این كشور تكیه زد، دست كم در چهار استان موفق به بیرون راندن انگلیسی ها شدند و در استان های قندهار و ننگرهار نیز نیروهای مردمی مقابل نیروهای انلگیس قدعلم كردند و آنان را وادار به ترك كشور كردند.
این مبارزه به تدریج به سراسر افغانستان كشیده شد و اراده مصمم مردم این كشور، راهی جز خارج شدن از كشور و به رسمیت شناختن استقلال افغانستان برای انگلیسی ها باقی نگذاشت. این روحیه استعمارستیزی افغان ها، تا امروز حفظ شده است.
امان الله خان در سال 1919 در سن 27 سالگی پادشاه افغانستان شد. وی پس از 18 سال پادشاهی در 24 می سال 1928 مجبور به ترك افغانستان شد و به كشور ایتالیا پناه برد.
امان الله پس از 31 سال تبعید در ماه اوریل سال 1960 بر اثر سرطان درگذشت و جسد وی پس از انتقال به افغانستان، در شهر «جلال آباد» استان ننگرهار به خاك سپرده شد.
جشن های استقلال افغانستان پس از گذشت نزدیك به یك قرن، اینك با شكوه خاصی در این كشور برگزار می شود و از این روز تاریخی تجلیل به عمل می آید. جشن هائی كه برای مدتی پس از حمله ارتش سرخ یا نظامیان اتحاد جماهیر شوروی كم رنگ و در دوران جنگ های داخلی دهه 70 خورشیدی كم رنگ تر و در زمان حاكمیت طالبان، به كلی فراموش شده بود.
آئین های جشن استقلال افغانستان با حمله كشورهای عضو پیمان اتلانتیك شمالی (ناتو) به رهبری آمریكا و حضور دوباره انگلیس در این كشور پس از آن كه در سال 1387 خورشیدی در منطقه «چمن حضوری» كابل، هدف حمله مسلحانه قرار گرفت، از خیابان ها به كاخ ریاست جمهوری انتقال یافت.
آساق*291**1610