پدر از روز قبل در سرشام به مادر خانواده اطلاع داده كه همه چيز فراهم شده و اماده سفر به شمال شويد و فرزندان با فرياد كوتاهي شادي خود را براي روزهاي خوب ، شنا در دريا و نيز اقامت در جنگل و كوه ابراز مي دارند.
به گزارش ايرنا كوچ بهار و زنگ پايان يك دوره كاري و تحصيلي براي فرهنگيان همانند ديگر اقشار جامعه معمولا پيام آور آهنگ خوش نواز سفر است، گذران روزهايي خاطره انگيز ، سفري بي كم و كاست و اقامتي كه پله اولش مكاني مفرح و دلباز است.
فارغ از اينكه مدرسه و كلاس هاي درس همان 9 ماهه و همان شكل و شمايل و فيزيك يكنواخت قرار است منزلگاه روزهاي به يادماندني سفر پشت صف انتظار يك ساله باشد.
با نخستين قدم در حياط مدرسه فرياد بلند ' از جلو نظام ' آشنا ترين صداي پيچيده در گوش خواهد بود و دوباره ملاقاتي تكراري با خطوط صف صبحگاه ، پرچم برافراشته در حياط ، پله هاي مدرسه و تخته سياه كه اينبار بر آن نوشته است ، ' خوش آمديد '.
تجهيز كلاس هاي درسي و نمازخانه مدارس به عنوان اقامتگاه مسافرتي در قالب طرحي كه بي شك تاريخ مصرفش در زمان حال گذشته به نام اسكان فرهنگيان سالياني است به اين قشر زحمتكش مرحمت مي شود و معلمان نيز با مذاقي كه رگه هايي از رضايت ناچاري در آن مشهود است تن به اين طرح 30 ساله در سفر مي دهند.
خوابيدن كف كلاس هاي درس اولين نكته اي است كه خاطر آدمي را از اين طرح مكدر مي كند، رويه اي كه شان و جايگاه معلم هرگز در آن لحاظ نشده است و در كنار امكانات حداقلي و عمومي مشترك در فضاي مدرسه هرگز انتظار روزهايي متفاوت از دوران تحصيل را براي والدين فرهنگي و فرزندان رقم نمي زند.
اسكان در مدارس علاوه بر اين موجب محدوديت انتخاب در شهرهاي مقصد مسافرت فرهنگيان شده و همچنين حمايت از اين قشر توسط دولت را تنها به اقامتي چندروزه در مدارس محدود مي كند، در حالي كه بسياري از ارگان ها با ارائه تسهيلات سفر به شكل هاي امروزي دامنه اين حمايت را گسترده تر كرده اند.
علاوه بر اين استفاده از مدارس به عنوان مسافرخانه يا استراحتگاهي براي اقشار فرهنگي و يا افرادي كه با استفاده از امتياز فرهنگيان در مدارس اسكان مي كنند، قداست محيط آموزشي را نيز زيرسئوال برده و تعارض و تقابل با اهداف و آرمان هاي تعريف شده براي اماكن تربيتي را تداعي مي كند.
**فراهم كردن تسهيلات سفر در شان فرهنگيان
فرهاد منتظري معلم اهل كرمان از مسافران استان مازندران در گفت وگو با خبرنگار ايرنا گفت: قشر فرهنگي جامعه، خود نيز راغب به حضور و اسكان در كلاس هاي درسي نيست اما براي معلمان استفاده از اين طرح به گونه اي عادت و نهادينه شده است.
اين معلم 47 ساله افزود : با وجود اينكه اين طرح براي فرهنگيان از نظر اقتصادي مقرون به صرفه است چون هزينه هايي كه از جيب معلم مي رود در برابر امكاناتي كه دريافت مي كند بسيار ناچيز است اما با اين حال بسياري از معلمان از امكانات موجود و شلوغي مدارس اسكان گله مند هستند.
اين دبير هنرستان تاكيد كرد: دولت سالها قبل به منظور حمايت از فرهنگيان به اجراي اين طرح مبادرت كرد اما امروز با تنوع ابعاد حمايتي و امكانات رفاهي شهرهاي گردشگر پذير لازم است در نوع حمايت از فرهنگيان در قالب طرح حمايتي سفر بازنگري كرده و به عنوان مثال بن كارت هايي را به منوال بسياري از ارگان ها جهت كمك هزينه سفر به اين قشر اختصاص دهد.
منتظري افزود: تغيير نوع حمايت از طرح اسكان در مدارس به بسته هاي حمايتي نقدي علاوه بر ايجاد تنوع در هدف هاي گردشگري، دست فرهنگي را براي نحوه استفاده از كمك و حمايت هاي دولتي در جريان سفر بازتر مي كند.
پري خيري فرهنگي بازنشسته هم در گفت و گو با با ايرنا افزود : آنچه در طرح به اصطلاح اسكان فرهنگيان يا مدرسه خوابي هميشه مغفول مي ماند همان احترام ميزبانان به معلمان در استان هاي كشور است كه ناديده گرفته مي شود چراكه ميزبان احساس مي كند هيچ سودي از اين سفر نمي برد و به صورت تحقير اميز برخورد مي كند.
اين معلم 63 ساله كه تدريس در مدارس خارج از كشور و مديريت بسياري از مدرسه ها را در كارنامه خود دارد ، گفت : به دليل پايين بودن سطح درآمدي معلمان ، بسياري مجبور به پذيرش اقامت در مدارسي هستند كه از نظر امكانات بسيار ضعيف مي باشند .
وي بيان داشت : فرهنگيان خود قبول دارند كه تعداد آنها بيش از نيروهاي ديگر سازمانها است ، اما بااين وجود دولت مي تواند خدمات در خور شان ما را ارائه كند .
خيري گفت : معلمان به اقتضاي شغل خود 'تعليم و تربيت 'معمولا قشر قانعي هستند اما مي توان در حمايت از اين قشر بخشنده تر بود .
اين معلم بازنشسته همچنين اظهار داشت : مدرسه خوابي ديگر طرح مطلوبي نيست و بايد جايگزيني براي آن ارائه شود ، زيرا معلم امروز بايد از استانداردهاي رفاهي برخوردار باشد كه در مدرسه نمي توان ان را يافت .
**اسكان فرهنگيان براي ميزبان نيز ناخوشايند است
اين طرح چاقوي دولبه اي است كه علاوه بر مذاق معلمان به ذائقه ميزبان نيز ناخوشايند است، اسكان فرهنگيان به عنوان يكي از طرح هاي پرازدحام مسافرتي، در دوران كنوني بواسطه مطرح بودن گردشگري به عنوان دومين صنعت درآمدزاي جهان، بدون هيچگونه سود و منفعتي در استان هاي مسافر پذير در حال تداوم است كه اين مساله كام ميزبان را از حضور مسافر نيز ناخوشايند مي كند.
استان مازندران ازجمله استانهاي گردشگر پذيز كشور سالانه پذيراي ميليون ها مسافر است و به اين منظور تا حد توان زير ساخت هاي لازم براي اسكان، به عنوان يكي از مهم ترين دغدغه هاي مسافر از جمله هتل، متل، ويلاها و سوئيت هاي شخصي اجاره اي فراهم كرده است.
برغم اينكه بسياري از اين هتل ها در تابستان در اوج فصل مسافرتي گران بوده و در توان بخش عمده از فرهنگيان جامعه نيست اما به گفته كارشناسان مي توان با فراهم كردن بعضي از زير ساخت ها چون اطلاع رساني مطلوب از ويلاهاي استيجاري ، سوئيت هاي شخصي ، اقامتگاه هاي بومگردي روستايي و نيز رقابتي كردن هتل هاي موجود در حد توان در كاهش قيمت ها و نيز به صرفه ساختن ان براي اقشار جامعه تلاش كرد.
اين كارشناسان مي گويند اسكان فرهنگيان كه از دهه 70 به مجموعه طرح هاي اقامتي مسافران بويژه در شهرهاي شمالي كشور و استان مازندران پيوست، در آستانه 30 سالگي اجرا در حالي تداوم دارد كه تسهيلات سفر براي بسياري از ديگر دستگاه ها و ارگان هاي دولتي شكل و قالب هاي امروزي يافته است.
به گزارش دفتر تعاون آموزش و پرورش استان مازندران در سال گذشته حدود 970 هزار نفر در 2 هزار و 380 كلاس تجهيزشده 301 باب مدرسه در سطح استان اسكان يافتند كه تنها 17 ميليارد ريال بدون محاسبه هزينه و استهلاك واردشده به مدارس از بابت حضور اين مسافران عايد استان شد.
با يك حساب سرانگشتي مي توان پي برد كه از سوي هر نفر به ازاي اقامت در مدارس مازندران و طرح اسكان تنها حدود 20 هزارريال هزينه شده و اين درحالي است كه بيش از 2 برابر درآمد سالانه طرح اسكان، هزينه اقامت اين مهمانان، از جايگزيني وسايل رفاهي، هزينه هاي آب، برق و گاز و ديگر موارد شده است.
هزينه هاي تحميلي درازمدت از جمله آسيب به در و ديوار هاي مدرسه، گرفتگي لوله هاي فاضلاب، خرابي شيرآلات و فرسودگي مدارس را نيز كه به عوارض اقامت تقريبا رايگان مسافران در مدارس بيفزاييم سهم استان مازندران از اين ميزباني هزينه اي چندبرابر درآمد حاصله مي شود
يك كارشناس گردشگري مازندران در اين باره به ايرنا گفت : مسافراني كه در مدارس يا در چادر ها اقامت مي كنند مطمئناً تاثير غير مستقيمي بر اقتصاد محلي دارند اما تاثير مستقيمي در اقتصاد گردشگري نه تنها ايفا نمي كنند بلكه هزينه ايي را نيز براي جامعه محلي در پي خواهند داشت .
دكتر محمود حسن پور افزود : متاسفانه ما در حوزه گردشگري نتوانستيم 'خواست' را به تقاضا تبديل كنيم و براي گردشگران بستر هاي مناسب را فراهم و بسته هاي موثر گردشگري ارائه دهيم .
اين كارشناس گردشگري بيان داشت : دراين حالت ما شاهد مدرسه خوابي و يا چادر خوابي هستيم كه هم از نظر اقتصادي و هم اجتماعي هزينه هاي سنگيني بر جامعه بومي و محلي خواهد داشت .
حسن پور ادامه داد : ترافيك ، تخريب اماكن عمومي ، فقدان آرامش و نارضايتي مردم محلي ، هزينه هاي وارده به شهرداري ها و ديگر موارد از آسيب هاي اين نوع گردشگري خواهد بود .
وي افزود : علاوه بر اين خسارات و هزينه هايي كه به محيط آموزشي وارد مي شود بسيار زياد و قابل توجه است .
اين كارشناس گردشگري اظهار داشت : طرح اسكان در مدارس باعث مي شود كه امكانات و بودجه آموزشي كه بايد صرف آموزش و تعليم شود صرف هزينه هاي اسكان خواهد شد .
حسن پور ادامه داد : همچنين استهلاك سيستم و فضاي آموزشي را نيز بايد به اين هزينه ها و خسارات افزود كه متاسفانه كيفيت آموزشي را پايين خواهد آورد .
وي گفت : دولت مي تواند با همكاري تعاوني هاي محلي كه در حوزه هاي كسب وكار گردشگري فعال هستند و يا ايجاد اقامتگاه هاو مسافرخانه هايي در خور شان فرهنگيان ، خدمات بهتري از مدارس كه براي رفاه فرهنگيان بسيار ضعيف هستند فراهم كند .
كارشناسان گردشگري معتقدند بايد تغييرات بنيادي در نحوه گردشگري و نيز ايجاد زير ساخت هاي گردشگري در مازندران به عنوان استان برتر گردشگري كشور رخ دهد تا هم خدمات مطلوب و هم به صرفه براي اقشار مختلف مردم بوجود ايد تا مسافران خسته نيايند و خسته برگردند.
به اعتقاد اين كارشناسان مدرسه خوابي ، چادر خوابي يا ساخت بي انتها ويلا در ساحل ، دشت وكوه براي تك تك ادمها و نيز ادارات ديگر در مازندران جواب نمي دهد چراكه نه زميني باقيمانده ونه ساحلي و كوهها نيز ديگر ناي نفس كشيدن ندارند و لذا تنها راه ساخت هتل ها و مجتمع هاي مسافري در نقاط مناسب است تا به همه جامعه خدمات دهد.
گزارش از : رضا غلامي **انتشار دهنده: محسن حسن نيا
7335/1899
ساري – ايرنا - بار و بنديل سفر را مي بندند و دل به جاده و سفر و مقصد مي سپارند تا فرزندان از فضاي تكراري درس و مشق ،فرسنگي فاصله گيرند.