به گزارش ایرنا، تكلم از ویژگی های ممتار افراد است و آنها از راه سخن گفتن، با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار می كنند و با دیگران به گپ و گفت می پردازند اما ناشنوایان از طریق زبان اشاره كه زبان ناشنوایان است با دیگران رابطه برقرار می نمایند.
شنوایی از حواس برتر انسان است و محروم بودن از حس شنوایی فقط به مفهوم نشنیدن نیست بلكه محرومیت از بسیاری از چیزهاست كه شاید فرد را از بسیاری موفقیت ها دور یا خانه نشین كند.
'هلن كلر' با وجود اینكه نابینا و ناشنوا بود یكی از موفق ترین افراد استثنایی است كه در اهمیت حس شنوایی می گوید: اگر این فرصت به من داده می شد كه یكی از دو حس خود را بازیابم، ترجیح می دادم نابینا بمانم، ولی بشنوم.
دنیای ناشنوایان دنیای دیگریست، دنیای آنها سكوت و بی صداست و دستانشان كلام انهاست.
از چهره های برخی افراد ناشنوا می توان فهمید كه حرفهای زیادی در درونش جمع شده كه منتظر جرقه ای برای انفجار و بیرون ریختن است.
افراد ناشنوا كم و بیش در همه مناطق دنیا و از جمله ایران زندگی می كنند و استان یزد هم از این قائده، مستثنی نیست.
14 درصد جامعه معلولان یزد را افراد ناشنوا و كم شنوا تشكیل می دهند كه سه هزار و 500 نفر دارای پرونده و از خدمات این سازمان بطور مستقیم بهره مند می شوند.
جمعیت این افراد، كم نیست و نمی توان مشكلات انها را نادیده گرفت، ضمن آنكه بیكاری، نداشتن رابط یا مترجم زبان اشاره و مناسب سازی نكردن محیط از جمله مشكلات این قشر است.
ناشنوایان، نیازمند ترحم و دلسوزی مسوولان و افراد جامعه نیستند بلكه می خواهند راه برای انها هموار شود و مسیر موفقیت را طی كنند.
افراد ناشنوا صدای ما را نمی شنوند اما ما كه صدای انها را می شنویم نباید بی تفاوت باشیم.
در دنیای امروز ناشنوایان نباید از رسانه های دیداری و شنوایی محروم باشند، بسیاری از كشورهای توسعه یافته با برنامه های مختلف، حقوق برابری را برای ناشنوایان در بهره مندی از برنامه های صدا و سیما فراهم نمودند.
طبق قانون جامع حمایت از معلولان، صدا و سیما بعنوان یك رسانه ملی باید هفته ای چهار تا 6 ساعت برنامه های مختلفی برای معلولان تهیه و پخش كند كه متاسفانه این قانون هنوز آنطور كه شاید و باید اجرایی نشده است.
صدا و سیما گاهی نیز به صورت مقطعی برخی سریال های خود را با زیرنویس فارسی پخش می كند اما به نظر می رسد راه اندازی یك شبكه مخصوص هر چند در ساعات كم برای ناشنوایان ضروری است.
چه خوب است صدا و سیمای مركز یزد بعنوان پایلوت در راستای محروم نماندن افراد ناشنوا برنامه های مختلفی برای معلولان به ویژه ناشنوایان تهیه و الگویی برای سایر استانها باشد.
بسیاری از افراد ناشنوا علاقه دارند اخبار و بسیاری از سریالهای تلویزیون را دنبال كنند اما وقتی می بییند كه برای آنها امكان پذیر نیست یا اطرافیان از پاسخ دادن به سوالات انها خسته می گردند منصرف می شوند.
آیا هیچ موقع با خود فكر كردیم كه اگر فرد ناشنوا در مكانی نیاز به اورژانس یا آتش نشانی یا موارد ضروری دیگر داشته باشد چگونه باید با اقدام كند؟.
به نظر می رسد باید سامانه ای در كشور تهیه شود كه وقتی فرد ناشنوا یا یك فرد معلول كه قادر به صحبت كردن نیست با مركزی تماسی گرفت تمام اطلاعات شخصی و آدرس ان مكان در آن در سامانه موجود باشد تا در اسرع وقت به فریادش برسند.
دوم تا هشتم مهرماه روز جهانی ناشنوایان نامگذاری شده و این روز تلنگری است تا در برابر مسائل و مشكلات آنها احساس مسوولیت كنیم.
'استفاده از زبان اشاره، من هم با دیگران برابرم' به عنوان شعار هفته جهانی ناشنوایان امسال انتخاب شده كه گویای بسیاری از واقعیت ها، مشكلات و كمبودهای ناشنوایان است.
درد این افراد ناشنوایی نیست، درد آنها 'شنیده نشدن' است.
2088/ 6197 یادداشت از: كبری دانشی**انتشار: فلاح
یزد - ایرنا - افراد ناشنوا و كم شنوا توفیق شنیدن حرف ها و صبحت های ما را یا ندارند یا كمتر دارند اما دوست دارند ما صدای آنها را بشنویم.
