به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از پايگاه اينترنتي دانشگاه كمبريج، زماني كه والد و كودك با يكديگر در تعامل قرار مي گيرند، جنبه هاي مختلفي از رفتار آنها هماهنگ مي شود كه نگاه، احساسات و ضربان قلب از جمله آنهاست اما اطلاعات چنداني در خصوص اين كه آيا فعاليت مغزي آنها نيز هماهنگ مي شود و اينكه اين هماهنگي چه عواقبي مي تواند داشته باشد، وجود ندارد.
امواج مغزي در واقع فعاليت جمعي ميليون ها نرون را بازتاب مي دهند و در انتقال اطلاعات ميان نواحي مختلف مغز دخيل هستند. مطالعات قبلي نشان داده است زماني كه دو بزرگسال با يكديگر صحبت مي كنند، درصورت هماهنگ بودن امواج مغزي آنها، اين ارتباط موفق تر است.
اكنون محققان آزمايشگاه Baby-LINC Lab دانشگاه كمبريج با انجام مطالعه اي درصدد بررسي اين موضوع برآمدند كه آيا نوزادان نيز مي توانند امواج مغزي خود را با بزرگسالان هماهنگ كنند و آيا ارتباط چشمي تاثيري بر اين موضوع دارد.
نتايج اين مطالعه كه در مجله Proceedings of National Academy of Sciences منتشر شد، نشان داد كه والد و نوزاد با نگاه كردن به يكديگر در واقع در دسترس بودن خود و قصدشان را براي برقراري ارتباط با يكديگر اطلاع مي دهند.
بر اساس نتايج اين مطالعه، مغز والد و نوزاد هر دو با هماهنگ شدن بيشتر، به يك سيگنال نگاه واكنش نشان مي دهد.
اين مكانيزم مي تواند با هماهنگ كردن زمان صحبت و زمان گوش دادن كه فراگيري را موثرتر مي سازد، والدين و كودكان را براي برقراري ارتباط آماده كند.
با اين حال دكتر 'سام واس' يكي از نويسندگان اين مطالعه خاطرنشان كرد كه هنوز مكانيسم دخيل در ايجاد اين هماهنگ سازي فعاليت مغزي مشخص نشده است.
وي افزود: يافته هاي ما نشان مي دهد نگاه كردن به چشم و آواسازي هر دو به نحوي در هماهنگ سازي امواج مغزي كودك با بزرگسال نقش دارند.
علمي**2038**
مترجم: درنا محمديان* انتشار: محتشمي پور
براي اطلاع از اخبار متنوع علمي و فناوري، با كانال علمي ايرنا در تلگرام همراه شويد:
irnaelm@
ttps://telegram.me
تهران-ايرنا- محققان انگليسي مي گويند: برقراري ارتباط چشمي والد و نوزاد امواج مغزي آنها را با يكديگر هماهنگ مي كند و مي تواند به برقراري ارتباط و يادگيري كمك كند.
