نشان درجه یك ادبیات به اوجی و فقیری چهره های شاخص فرهنگ فارس اهدا شد

گاهی با حاضران خوش‌و‌بش می‌كرد و آن‌ها را به دیدن تابلو‌هایی راهنمایی می‌كرد كه دست‌خط دو سیمین ادبیات فارسی را در خود جای داده‌اند، سیمین دانشور نویسنده و سیمین بهبهانی شاعر كه نامه‌هایشان در زادروز هشتاد سالگی منصور اوجی، در نمایشگاهی به مناسبت گرامیداشت او و رونمایی از كتاب یكصد‌و‌ده‌نامه از دو سیمین، در معرض دید عموم قرار گرفته است.
به گزارش ایرنا، منصور اوجی را چهره‌های شاخص معاصر ادبیات ایران خوب می‌شناسند، او شاعری است شیرازی با 25 كتاب شعر، دو كتاب در حوزه ترجمه و سه كتاب در حوزه تحقیق و پژوهش و دو كتابش هم همچنان زیر چاپ‌اند و به زودی به كتابفروشی‌ها می‌رسد.
او در شب‌های شعر كوچه و شب شعر انجمن نویسندگان ایران شركت می‌كرد و هوشنگ گلشیری كتاب در ستایش شعر سكوت را برای او نوشته است. در جست‌و‌جوی گل شیدایی نیز به قلم كامیار عابدی و پرنده و گل درباره اشعار او و به نویسندگی خسرو قمر به چاپ رسیده است.
اوجی هفت بار با آثارش برنده كتاب سال شده است و دو بار با عنوان چهره ماندگار سال معرفی شده، چندی پیش نیز نشان مفاخر استان فارس به او اهدا شد.
كوروش كمالی سروستانی رئیس دانشنامه پارس در مراسم گرامیداشت اوجی، شعر او را نمایشگر هویت و اندیشه او خواند و گفت:اوجی از چهره‌های شاخص شعر ایران است كه سبك و سیاق خود را پس از پنج دهه حضور ادبی‌اش به دلالت شاعرانه شكل می‌دهد و زبان شعرش تغزلی است. اوجی در وصف طبیعت و ارتباط با مسائل اجتماع تصاویر زیبا می‌آفریند و در شعر نو نیمایی تجربه دارد.
شعر اوجی برخوردار از درون‌مایه اجتماعی و تصاویر بدیع از طبیعت است، رئیس كتابخانه و مركز اسناد استان فارس در این باره افزود: اشعار اوجی نشان از كوشش پیوسته او برای یافتن شكل نوینی دارد و همزیستی او با جنبش‌های ادبی او را توانمند و با اندیشه ساخته است.
كمالی سروستانی در ادامه به نام‌آوری و تأثیرگذاری اوجی در عرصه رباعی‌سرایی اشاره كرد و خاطرنشان ساخت: البته اوجی به‌واسطه رو آوردن به شعر نیمایی و در ادامه، شعر شاملویی، این دو گونه شعری را مهملی برای بیان اندیشه دانست.
نباید از یاد برد كه اوجی پیشگام رباعی‌سرایی است و اگر امروز از پی گذار این تاریخ، روند رو به رشد رباعی‌سرایی را در بین شاعران این سرزمین باز می‌یابیم باید ریشه‌های آن را در كتاب مرغ سحر ‌اوجی یافت و بعد آن را در آثار شاعرانی همچون قیصر امین‌پور و سید حسن حسینی بازجست.
یكصد‌و‌ده نامه از دو سیمین تاریخ ادبیات معاصر را با تمام فراز و نشیب‌هایش بازتاب می‌دهد
كمالی سروستانی همچنین درباره كتاب یكصد‌و‌ده نامه از دو سیمین، بیان كرد: این كتاب تاریخ ادبیات معاصر را با تمام فراز و نشیب‌هایش بازتاب می‌دهد و برخی نامه‌های اوجی در این كتاب، ادبیات معاصر ایران را با ادبیات غرب قابل مقایسه می‌كند و نكته قابل در این نامه‌ها شعر‌هایی است كه به آن‌ها ضمیمه شده است.
اوجی كه با همین كتاب یكصد و ده نامه از دو سیمین، هم‌اكنون برگ تازه‌ای به تاریخ ادبیات معاصر ایران افزوده است، به‌دلیل اقامت‌های چندین ساله‌اش در تهران در كسوت دانشجو و از سال 1337 تا 1340 و نیز 1348 تا 1350، با بسیاری از چهره‌های مطرح ادبیات معاصر ایران حشر و نشر داشته است و چنانچه خودش می‌گوید، همه را دیده جز نیما و سهراب سپهری.
وی آشنایی خود را با جلال آل احمد و سیمین دانشور مربوط به سال 1340 شمسی می‌داند و می‌گوید:ایام نوروز در سال 40 بود كه همراه با عبدالعلی دستغیب (منقد شیرازی) از سمت سینما ایران به سمت سینما پارس، قدم می‌زدیم كه در خیابان به دو نفر برخوردیم: جلال و سیمین و آشنایی ما از همان روز آغاز شد.
آشنایی اوجی با سیمین بهبهانی نیز به روزگار انتخاب رشته در تهران باز‌میگردد و البته تأكید می‌كند در این زمان تنها، آشنایی كوچكی با سیمین بهبهانی پیدا می‌كند كه مقدمه رابطه‌ای پایدار بعد از انقلاب و در كانون نویسندگان ایران است.
این شاعر شیرازی از قِبَل نامه‌هایش، واسطه آشنایی بهبهانی و دانشور را با آنكه هر دوی آن‌ها در تهران زندگی می‌كرده‌اند، فراهم آورده بود و در توصیف مقایسه خوی دو سیمین، دانشور را اقیانوسی آرام و بهبهانی را كوه آتشفشان توصیف می‌كند.
منیژه عبدالهی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشكی، در مراسم گرامی‌داشت منصور اوجی، كتاب یكصد‌و‌ده نامه از دو سیمین را از باارزش‌ترین نمونه‌های نامه‌نگاری دانست كه دربردارنده 42نامه از دانشور و 68 نامه از بهبهانی است و می‌توان آن‌ها را به سه بعد خصوصی، اجتماعی و مسائل بیرونی تقسیم می‌كند.
وی با اشاره به اینكه دانشور و بهبهانی از شخصیت‌های مطرح اجتماعی دوران خود هستند، خاطرنشان كرد: مسائل خصوصی و بیرونی در این نامه‌ها می‌آمیزد و در آن‌ها می‌توان از زندگی شخصی،‌اجتماعی، تنگناهای مالی، بیماری‌، ‌داستان‌‌نویسی و شعرنویسی آن‌ها اطلاعات باارزشی به‌دست آورد.
عبدالهی درخصوص این نامه‌ها گفت:اندازه كاغذ، شكل نوشتاری خط و احساس نگارنده از این نامه‌ها به‌خوبی دریافت می‌شود.
** نامه‌های دو سیمین به اوجی نشان دهنده فضای عمومی روشنفكری است
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی شیراز ویژگی جنبه اجتماعی این نامه‌ها را گفت‌و‌گوهای موجود درباره آثاری همچون رمان جزیره سرگردانی از دانشور و چگونگی شعرسرایی بهبهانی و تلاش‌های او برای امتحان‌كردن وزن‌های جدید و موتیف «كولی» متن‌هایی خواند.
وی با بیان اینكه این نامه‌ها فضای كلی فرهنگ و ادب و فضای عمومی روشنفكری را نشان می‌دهد، اضافه كرد:گاهی نیز گفت‌و‌گو درباره خصوصی‌ترین مسائل دیگران، شبیه به گفت‌و‌گو‌های در گوشی و غیبت‌های زنانه در این نامه‌ها دیده می‌شود.
** از مهم‌ترین كار‌كردهای نشر نامه های دو سیمین،احیای سنت نامه‌نگاری است
استاندار سابق فارس، محمدابراهیم انصاری لاری نیز در این مراسم با اشاره به رسم نامه‌نویسی در نزد بسیاری از بزرگان ادب در سراسر جهان، كتاب یكصد و ده نامه از دو سیمین را مایه گشایش باب مكاتبات منظمی با این شخصیت‌ها خواند و گفت:از مهم‌ترین كار‌كردهای این اقدام برجسته،احیای سنت دیرینه ادبی نامه‌نگاری است.
رئیس سازمان منطقه آزاد كیش این نامه‌ها از آن جهت كه به سه شخصیت بزرگ ادبی مربوط است، باارزش دانست و بیان داشت: این‌ نامه‌ها نوعاً حاوی دردمندی و ملال و احساس مسئولیت ادبی، فرهنگی و اجتماعی نویسندگان است و تك‌نامه جلال آل‌احمد به اوجی كه در این مجموعه موجود است، نشان‌دهنده صداقت هر دو طرف درخصوص مطرح‌كردن مرگ نویسنده ایرانی، صمد بهرنگی است.
اوجی كه در آن زمان جوانی بیش نبوده است به آل‌احمد گوشزد می‌كند كه طرح ادعای قتل بهرنگی از سوی جلال نادرست است و آل‌احمد نیز در این نامه می‌پذیرد كه صمد بهرنگی، به قتل نرسیده است؛‌ بنابراین این نامه از اهمیت تاریخی بسیاری برخوردار است.
انصاری لاری با بیان اینكه دانشور در این نامه‌ها از موضعی بزرگوارانه با اوجی نامه‌نگاری می‌كند؛ درحالی‌كه بهبهانی با شور بیشتری عواطف خود را بروز می‌دهند، خاطر نشان كرد: بهبهانی و دانشور، دو مرجع فرهنگ و ادب ایران محسوب می‌شوند و اظهار نظر‌های این دو می‌تواند مستند نقادی‌ها قرار گیرد و ارزش استناد دارد و از نظر هر دوی این‌ها اوجی شاعری ممتاز است.
** اهدای نشان درجه یك ادبی به دو پیشكسوت شیرازی
اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، چندی است روند قدرشناسی اساتید بزرگ حوزه فرهنگ، هنر و ادب فارس را آغاز كرده است و در این راستا موفق به دریافت نشان‌ درجه یك وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای منصور اوجی و دیگر چهره نام‌آور شیرازی امین فقیری شده است.
این دو نشان، ‌در پایان مراسم بزرگداشت منصور اوجی در روز پنجشنبه نهم آذرماه به دو پیشكسوت ادبیات فارس اهدا شد.
سیمین دانشور 8 اردیبهشت 1300 در شیراز متولد شد و در 18 اسفند سال 1390 خورشیدی در تهران از دنیا رفت. او نویسنده و مترجم ایرانی و همسر جلال آل‌احمد بود. وی نخستین زن ایرانی بود كه در زبان فارسی رمان نوشت.مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است.
سیمین خلیلی معروف به سیمین بـهبهانی در 28 تیر 1306 در تهران متولد شد و در28 مرداد 1393 در تهران در گذشت. او نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از اعضای كانون نویسندگان ایران بود. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از 600 غزل سرود كه در 20 كتاب منتشر شده‌اند. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به نیمای غزل معروف است.
جلال آل‌احمد متولد 2 آذر 1302 است ودر 18 شهریور 1348از دنیا رفت. او روشنفكر، نویسنده، منتقد ادبی و مترجم ایرانی و همسر سیمین دانشور بود. آل احمد در دههٔ 1340 به شهرت رسید و تأثیر بزرگی در جریان روشنفكری و نویسندگی ایران داشت.
امین فقیری در آذرماه 1322 در شیراز به دنیا آمد. او نخستین مجموعهٔ داستانی خود را به نام دهكدهٔ پرملال در سن 23 سالگی انتشار داد و این كتاب تاكنون هشت بار تجدید چاپ شده است. فقیری برنده لوح زرین بهترین نویسنده بیست سال داستان‌نویسی ایران در سال 1376 است.
نشان فرهنگ و هنر از نشان‌های افتخار در ایران است و براساس ماده 17 آیین‌نامه اعطای نشان‌های دولتی، این نشان به افرادی اعطا می‌شود كه فكر ذوق و احساس خود را در راه بیان مفاهیم ارزشمند اسلامی- انسانی و اشاعه فرهنگ به كار می‌گیرند. این نشان در 9 كلاس متفاوت اعطا می‌شود.
2027
خبرنگار: سیده سمیرا متین نژاد ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی