صباح پناهي شامگاه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار كرد: آتش بخش هايي از نيزارهاي حاشيه اين درياچه را فراگرفته و با وجود حضور چهار گروه از محيطبانان براي عمليات اطفاي حريق، هنوز مهار نشده است.
وي اضافه كرد: محيطبانان اين اداره به دستگاه 'تراكسور' و 'روت فاير' مجهز بوده اما به دليل وسعت محدوده و غيرقابل دسترسي بودن امكان مهار كامل وجود ندارد.
وي در خصوص وسعت محدوده آتش سوزي گفت: به دليل تاريكي هوا وسعت محدوده آسيب ديده بر اثر آتش سوزي و همچنين علت اصلي آن مشخص نيست.
وي از اعضاي انجمن هاي زيست محيطي و دوستداران محيط زيست خواست براي مهار آتش به ياري محيطبانان اين اداره بيايند.
وي با اشاره به مشكل آتش سوزي نيزارهاي درياچه زريبار اظهار كرد: اين مشكل از چند ساله قبل در اين فصل در نيزارها وجود دارد و محيط زيست مريوان با راه اندازي پاسگاه محيط باني 'برده رشه' محدوده تالاب را به طور شبانه روزي پايش و كنترل مي كند.
وي گفت: 2 نفر از عوامل آتش سوزي هاي قبلي در نيزارها شناسايي و دستگير شده كه پرونده آنها به مقامات قضايي ارجاع مي شود.
پناهي در خصوص اهميت نيزارها براي زريبار افزود: وجود نيزارها در حاشيه و پيرامون زريبار به عنوان بخش جدايي ناپذير درياچه ضمن بخشيدن جلوه هاي خاص بصري، از حيث روابط اكولوژيكي، حفظ سلامتي و تصفيه آب درياچه و برقراي توازن در معادلات اكولوژيكي اين درياچه اهميت دارد.
وي اظهار كرد: اين نيزارها در واقع پناهگاه بسيار خوبي براي پرندگان آبزي و كنار آبزي اين تالاب هستند و گسترش آنها واكنش طبيعي درياچه به سموم كشاورزي و فاضلاب ها روستاهاي اطراف اين درياچه است.
به گفته وي، برخي از مردم گمان مي كنند كه گسترش اين نيزارها به زيان زريبار است و گاها به تخريب يا آتش زدن آن اقدام مي كنند.
پناهي تاكيد كرد: اين نيزارها به مكان بسيار امني براي پرندگان آبزي و كنارآبزي حاشيه اين تالاب تبديل شده و ساليانه هزاران قطعه پرنده بومي و مهاجر داخل اين نيزارها لانه سازي و جوجه آوري مي كند.
وي گفت: چرخه هاي آب عامل بازدارنده اي در جهت جلوگيري از پيري زودرس و در نتيجه اختناق يا مرگ زريبار به شمار مي رود كه موارد متعدد آتش سوزي، سلامت، موجوديت و ادامه حيات درياچه را با خطر بسيار جدي مواجه ساخته داست.
پناهگاه حيات وحش زريبار و تالاب بين المللي آن كه بيست و سومين عضو تالاب كنوانسيون رامسر است داراي حجم تقريبي آب بيش از 30 ميليون مترمكعب بوده و سرريز آب درياچه از قسمت جنوبي با نام رودخانه مريوان خارج مي شود.
طول درياچه زريبار حدود پنج كيلومتر و عرض آن حدود 1.6 كيلومتر بوده و وسعت تالاب به دليل تغييرات حجم آبي در فصول مختلف متغيير و حداقل و حداكثر عمق آن به ترتيب 2 و 6 متر است.
زريبار در يك دره طولي وسيع قراردارد و از 2 طرف غرب و شرق با كوه هاي پوشيده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضي منطقه را جنگل و بيشه زارهاي نيمه انبوه تشكيل مي دهد كه گونه غالب جنگلي آن بلوط ايراني است.
تاكنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهي يك گونه مارماهي، پنج گونه فيتوپلانكتون و 17 گونه زئوپلانكتون در تالاب بين المللي زريبار شناسايي شده است.
گياهان شناوري چون سراتوفيليوم، سريوفيليوم و گونه هايي از گياهان خاردار و گونه هاي ني، هزارني، بارهنگ آبي، نيلوفر آبي، علف هفت بند، پيچك ها، لويي، بزواش، جگن و نعناع پوشش گياهي اين تالاب را تشكيل مي دهد.
سياه ماهي خالدار، سياه ماهي معمولي، عروس ماهي و ماهي گامبوزيا از جمله گونه هاي بومي و ماهي آمور سفيد، كپور آيينه اي، كپور معمولي، كپور سرگنده (بيگ هد) و فيتوفاك از جمله گونه هاي غيربومي اين درياچه است.
شهرستان مرزي مريوان در فاصله 130 كيلومتري غرب سنندج مركز استان كردستان واقع شده است.
خبرنگار: عبدالله رحماني**انتشار: اميد بهمني
3020/6108
سنندج - ايرنا - رئيس اداره حفاظت محيط زيست مريوان گفت: آتش بزرگي كه از ساعتي قبل بخش هايي از نيزارهاي حاشيه درياچه زريبار مريوان را فراگرفته، هنوز مهار نشده است.
