روز پرستار، روز همیشه جاری عشق و عاطفه، روز تمام نیكی ها كه نیكی اش تا اوج آسمان ها پر می كشد و بر تن رنجور بیماران نور امید و عشق می پاشد، نوری كه شفابخش است و پر از رحمت ایزدی...
حضورش زینب گونه است بر بالین بیمار و پیام رسان آرامش و امید، قلبش وسیع تر از آسمان، مقاوم تر از كوه و زلال تر از آب و مهربان تر از مادر، فرشته ای كه برای خدا خدمت می كند و ایزد تعالی نظاره گر صبر، مهربانی و اسوه اش...
پرستار، فرشته ای كه با دستان شفابخشش به لحظه های تبدار بیماران جان می دهد و از هر نگاهش، لبخندش و لطافت انگشتانش حیات جاری است و بدون هیچ انتظاری مانند ابر بهار در آسمان بهشت می بارد و جان می بخشد بر تن رنجور بیماران.
فرشته نجاتی كه به عشق بیماران لباس سپید فرشتگان بر تن می پوشد و عاطفه و مهرش را از عاطفه زینبی(س) سرچشمه می گیرد، مهری كه از اعماق قلبش می جوشد و بالی می شود برای پرواز بیمارانش، صبر و شكیبایی كه از بانوی كربلا آموخته و لحظه ای از آن فروگذار نمی كند.
مصائبش زیاد است، اما شغلش به عشق بند است و هیچ، اگر بهشت را هم به او ببخشند، باز هم بهشت برای این مجاهدت و شكیبایی اش كم است، حالا كه می داند دردمندی به دستان شفابخش او دخیل بسته، تاب ندارد، با شوق و رنج می آموزد تا انسان را به آرامش برساند، این جویبار ایثار به چشمه تقوای الهی متصل است.
روز پرستار، یك روز نیست، همه هفته ها، ماه ها، سال ها و همه روزهای خدا روز پرستار است، روز ولادت میوه دل مولاعلی(ع) زینب كبری(س) كه مظهر صبر و شكیبایی شد و شعر بردباری سرود تا امروز افتخار كنیم به وجود پرستارانی كه از جان مایه می گذارند و همانند پرستار كربلا الگوی مهربانی و عطوفت می شوند.
سفیدپوشانی كه باید تمام قد مقابل آنها زانو بزنیم و دستان پر از مهر، عاطفه و دلدادگیشان را بوسه بزنیم، سفیدپوشانی كه هر روز و هر لحظه معجزه عشق را به نظاره می نشینند و بر این جایگاه خود می بالند.
پرستاران ما امروز آینه تمام نمای بانوی دشت كربلا و تندیس صبر و ایثاراند، عصاره همه خوبی ها كه باید قدر بنهیم و این آموزگاران جهاد و صبوری را ارج بگذاریم، آنها اسوه استقامت و عشق اند...
در این بهشت خدا به خود می بالیم كه دریای عشق و عطوفتش را در دل انسان هایی جاری كرد كه از انسانیت موج می زند و با هیچ تلاطم خستگی و درد، خسته و رنجور نمی شود، موج می زند و از چشمه صبر و مهربانی اش تن بیمار و رنج دیده هم نوعش را از احسان و از خود گذشتگی سیراب می كند.
افتخاری كه امروز ملایر نیز به داشتن یك هزار فرشته نجات به خود می بالد و از هیچ تلاشی برای كم كردن دغدغه آنان دریغ نمی كند، دغدغه ای كه رئیس نظام پرستاری ملایر نیز آن را به گوش مسئولان كشوری رسانده تا بتواند با پاسخگویی به این مطالبات، زمینه ارائه خدمات بهتر و كیفی را برای بیماران مهیا كنند.
نامگذاری روز ولادت زینب كبری(س) به نام روز پرستار بهترین نامگذاری است، پرستارانی كه به گفته علیرضا مرادی نماد ایثار و گذشتند و بدون چشم داشت به مادیات، فداكاری خود را در حق بیماران تمام می كنند.
حیف است شهری با مردمانی سرشار از عشق، فرهنگ و نیكوكاری، از كمبود فرشتگان نجات رنج ببرد، شهری كه باز هم برای تربیت و تحصیل 80 پرستار در دانشكده پرستاری اش به خود می بالد تا در آینده این فرشتگان نجات بتوانند نجات بخش جان بیماران زیادی شوند و مدالی طلایی برای این خطه ایران زمین كسب كنند.
در میان این همه حس نوع دوستی، ایمان و انگیزه پرستاران برای كمك به هم نوع خود، اما مشكلاتی همچون اجرایی نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، تاخیر 11 ماهه در پرداخت كارانه پرستاران ملایری، اصلاح نشدن چارت بیمارستان ها برای جذب نیروی پرستاری، كمبود پرستار مرد و تعریف نشدن حرفه پرستاری جزو مشاغل سخت و زیان آور كه رئیس نظام پرستاری ملایر به آن اشاره می كند، شاید شایسته این اسوه های صبر و استقامت نباشد.
فرشتگانی كه ایثار و عشق را با تمام وجود لمس كرده اند و همواره امید از چهره شان موج می زند، فرشتگانی كه فقط برای خدا خدمت می كنند و از سختی ها باكی ندارند، روزتان مبارك اسوه های عشق و مهربانی...
*خبرنگار مركز همدان
روز تو، روز عشق و دلدادگی، ایثار، روز درخشیدن ایمان در قلب های مهربان و تپنده ای كه جان می بخشد به دل بیماران، روز تو، روز یاس سپید...
