به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه نيچر، محرك خارجي كه موجب شروع حركت اين عضله مي‌شود پرتوهاي نور است. رنگ و شفافيت اين پليمر جديد در مجاورت نور تغيير مي‌كند و داراي نوعي واكنش ردوكس است. در واقع زماني كه الكترون‌ها به آن اضافه مي‌شوند(كاهش)، منقبض شده و هنگامي كه از آن خارج مي‌شوند (اكسيد شدن)، منبسط مي‌شود.
محققان پيش از اين نمونه‌اي از عضله مصنوعي را ساخته و درون ماده حجيم و انعطاف پذير موسوم به هيدروژل وارد كردند. در نتيجه اين كار ماده‌اي به دست آمد كه قادر است تا يك دهم حجم خود منقبض شده و مجددا به حالت اول باز گردد. هيدروژل مجموعا حاوي 5 درصد پليمر است كه 5 درصد آن از جنس پليمر جديد است. به عبارت ديگر تنها 0.25 درصد از اين هيدروژل را پليمر جديد تشكيل داده است. اما اين ماده توسط محرك‌هاي شيميايي عمل مي‌كرد. به همين علت محققان كاتاليزورهاي فوتوردوكس را به آن اضافه كردند تا امكان تحريك عضله با استفاده از نور فراهم شود.
اكنون محققان در تلاشند تا اين پليمر جديد را با ساير انواع پليمر كه كه استحكام بالاتري داشته و قابليت بلند كردن بار سنگين‌تر را دارند، تادغام كنند. همچنين به دنبال روش‌هايي براي كنترل عملكرد عضلات مولكولي با استفاده از الكترودها هستند. اين شيوه شباهت زيادي به شيوه انتقال سيگنال‌هاي الكتريكي در بدن دارد و مي‌تواند راهگشاي استفاده از اين ماده براي ساخت اندام‌هاي مصنوعي باشد.
گزارش كامل اين تحقيقات در نشريه Macromolecular Rapid Communications منتشر شده است.
علمي (6)**9259**1440
مترجم: سپيده كاشاني** انتشار: گلشن
تهران – ايرنا - محققان دانشگاه واشنگتن نوع جديدي از عضلات مولكولي مصنوعي را با استفاده از نوعي پليمر با قدرت كشش بالا توليد كردند كه به نورمرئي پاسخ مي‌دهد.
