۳ اسفند ۱۳۹۶، ۸:۴۵
کد خبر: 82839900
T T
۰ نفر

ساخت ماهواره مكعبی؛ گام بزرگ نخبه های دانشگاهی

۳ اسفند ۱۳۹۶، ۸:۴۵
کد خبر: 82839900
ساخت ماهواره مكعبی؛ گام بزرگ نخبه های دانشگاهی

تهران- ایرنا- گروه های نخبه دانشگاهی به دعوت سازمان فضایی ساخت نوع پیشرفته ای از ماهواره ها به نام ماهواره های مكعبی را از اولین قدم آغاز كرده و تا مدل مهندسی پیش برده اند.

به گزارش خبرنگار علمی ایرنا ؛ كیوب ست (CubeSat) نوعی ماهواره كوچك و متشكل از واحدهای مكعب ‌شكل است كه قابلیت قرار گرفتن درون یك خشاب و یكپارچه‌سازی با سامانه پرتابگر و قرار گرفتن در مدار را دارد.
این نوع ماهواره ها به دلیل اندازه و وزن كم هر روز بیشتر مورد اقبال قرار می گیرند و در حوزه های مختلف صنعت هوافضا؛ از جمله تصویربرداری از زمین در فضا، اندازه گیری میدان مغناطیسی زمین، تشخیص جهت گیری ماهواره ای، اندازه گیری محیط اطراف مدار، بررسی محیط زیست از مدار، تجربه یا آموزش ساختن، پرتاب و بهره برداری از ماهواره های دانشجویی و شخصی و آزمودن روش های تثبیت ماهواره ای استفاده می شوند.
سازمان فضایی ایران به عنوان یكی از متولیان توسعه صنعت هوافضا و ساخت و پرتاب از چندی قبل در قالب مسابقه ای دانشگاهی و دانشجویی سعی كرده است گروه های نخبه را وارد عرصه ساخت ماهواره مكعبی كند.
گروه ماهواره مكعبی نصیر 1 خواجه نصیرالدین طوسی یكی از گروه هایی است كه توانسته مراحل این مسابقه را طی كند و به مرحله ساخت مدل مهندسی ماهواره مكعبی برسد.
دكتر حامد علیصادقی روز پنجشنبه در مورد اولین دوره مسابقه ساخت ماهواره مكعبی به خبرنگار علمی ایرنا گفت: این مسابقه به همت سازمان فضایی در مراحل مختلف از اسفند 94 آغاز شد و شامل مراحل ارسال پیشنهاده، طراحی مفهومی، طراحی اولیه، طراحی جزئی، ساخت مدل مهندسی و مدل فضایی یا پروازی می شود.
وی افزود: 21 تیم دانشگاهی در این مسابقه شركت كردند و در هر مرحله چند تیم برگزیده شده و به مرحله بعدی راه یافتند. در مرحله اخیر 5 تیم با هم رقابت كردند كه از این تعداد 3 تیم توانستند به مرحله بعد راه یابند و باید بر اساس قراردادی با سازمان فضایی، مدل مهندسی بسازند كه در آن همه قطعات مانند نمونه اصلی ماهواره است ولی روی زمین آزمایش می شود.
عضو هیات علمی دانشكده مهندسی هوافضای دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی ادامه داد: سپس یك تیم از میان این سه تیم انتخاب می شود و ساخت مدل فضایی را برای پرتاب برعهده می گیرد؛ در این مرحله سه تیم از دانشگاه های امیركبیر، مالك اشتر و خواجه نصیرالدین طوسی با هم رقابت می كنند و از آنجا كه قرارداد هر مرحله با سازمان فضایی حدود 6 ماه است، در صورتی كه این قرارداد با گروه های دانشجویی منعقد شود طی 6 ماه آینده مدل مهندسی و در 6 ماه بعدی مدل فضایی ماهواره باید ساخته شود؛ بنابراین اسفند 97 باید در انتظار نتیجه دادن این ماهواره ساخت گروه های دانشجویی باشیم.

***تمایل دانشجویان برای ورود به آوردگاه ساخت ماهواره
دكتر علیصادقی در توضیح اعضای تیم دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر گفت: اعضای این گروه دانشجویان رایانه، هوافضا و برق هستند كه به دلیل طولانی شدن روند مسابقه بعضی از آنها دانش آموخته شدند ولی هنوز با گروه ارتباط دارند.
وی در مورد دلیل شركت در این مسابقه نیز افزود: دانشجویان تمایل به شركت در این مسابقه داشتند؛ زیرا امروزه فرصت های شغلی در رشته تخصصی هوافضا به آسانی در اختیار آنها قرار نمی گیرد و می خواستند به نوعی هم تجربه ای كسب كنند و هم وارد بازار كار شوند. با وجود دشوار و طولانی بودن این روند به عنوان سرپرست گروه مسئولیت را پذیرفتم و بعد از ادغام دو گروه دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی از اعضای هیات علمی در گروه دیگر دانشگاه خواستیم هدایت و برنامه ریزی را برعهده بگیرند و به نوعی كار جمعی انجام شد.
دكتر علیصادقی در مورد ماهواره های مكعبی گفت: ماهواره های مكعبی یا cubesat كلاس جدیدی از ماهواره ها را ایجاد كرده اند كه در سال های اخیر در دنیا بسیار گسترش یافته است؛ زیرا وزن تجهیزات الكترونیكی هر روز كاهش می یابد و از طرف دیگر هزینه تمام شده این ماهواره‌ها با توجه به انعطاف مأموریتی كه دارند بسیار پایین است از این رو این ماهواره ها برای انجام ماموریت های مختلف بیشتر با اقبال روبرو می شوند.
وی گفت: هدف سازمان فضایی از طراحی این مسابقه شتاب گرفتن این حوزه با ورود دانشگاه ها به آن بود ضمن این كه سازمان فضایی عضو سازمان همكاری‌های فضایی آسیا و اقیانوسیه یا اپسكو یا APSCO نیز هست و می تواند ماهواره مكعبی را با كمك آنها در مدار قرار دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوس گفت: این سازمان ماموریت هایی را برای ماهواره های حاضر در مسابقه تعیین كرد؛ یكی برقراری ارتباط بین ماهواره‌ای، دیگری رصد و مخابره اطلاعات هواپیماهای در حال پرواز یا فناوری Automatic dependent surveillance-broadcast است و از گروه های شركت كننده خواست هر كدام ماموریت سومی برای ماهواره های خود تعریف كنند. ما طراحی بادبان را برای ماهواره در نظر گرفتیم كه می تواند در انتهای ماموریت ماهواره باز شده و نیروی معكوس برای خروج از جو تولید كرده و بعد از آن می سوزد.
وی در توضیح این امر گفت: از آنجا كه زباله های فضایی زیاد شده اند و ماهواره ها بعد از انجام ماموریت خود در جو می مانند، استانداردهای بین المللی در حال تصویب است كه ماهواره ها بیش از 25 سال در جو باقی نمانند و این بادبان به خروج ماهواره از جو كمك می كند.
از آنجا كه پیش از این نیز گروه های دانشگاهی وارد عرصه ساخت ماهواره های شده اند و سابقه طولانی از همكاری با سازمان فضایی در این زمینه دارند، باید منتظر ماند و دید این تلاش كه به نظر می رسد هدفمندتر و در قالب مسابقه انجام شده و پرتابگر آن تاحدی مشخص است به نتیجه برسد. این نوع ماهواره ها در صورتی كه تعامل با اپسكو به سرانجام برسد توسط این سازمان بین المللی و حتی اگر به نتیجه نرسد با پرتابگر داخلی سفیر قابل پرتاب هستند و ان شاالله نتیجه گروه های دانشجویی خلاق و باانگیزه به ثمر خواهد نشست.
علمی**9157
برای اطلاع از اخبار متنوع علمی و فناوری، با كانال علمی ایرنا در تلگرام همراه شوید:
irnaelm@
https://telegram.me
۰ نفر