به گزارش روزجمعه گروه علمی ایرنا از ایندیپندنت، پژوهشگران با آنالیز اشك بیماران مبتلا به پاركینسون و افراد بالغی كه هنوز دچار عوارض این بیماری نشده بودند، دریافتند كه سطح آلفا سینوكلئین، مولكول پروتئینی كه موجب آسیب های مغزی می شود، در مبتلایان به پاركینسون 5 برابر است.
دكتر مارك لو نویسنده گزارش و از محققان دانشگاه كالیفرنیای جنوبی گفت: تحقیق ما نشان می دهد كه قطرات اشك می تواند یك نشانگر بیولوژیكی موثق، ارزان و غیرتهاجمی برای بیماری پاركینسون باشد.
به گفته این پژوهشگر، فرآیند بیماری پاركینسون سال ها یا دهها سال قبل از ظهور و بروز علائم آن آغاز می شود، بنابراین، یك نشانگر زیستی همچون آزمایش اشك می تواند برای تشخیص، یا حتی درمان زودتر بیماری مفید باشد.
از آنجا كه علائم تاثیرات عصبی پاركینسون در سراسر بدن و نه تنها مغز است، تیم تحقیق پیش بینی كردند كه مولكول های پروتئینی غیرطبیعی مرتبط با پیشرفت این بیماری در خارج از مغز هم یافت می شود.
بنابراین، آنها 55 فرد مبتلا به پاركینسون، 22 نفر از همان طیف سنی و جنسیتی و البته بدون عوارض بیماری را در نظر گرفتند و نمونه های اشك آنها را از نظر پروتئین یاد شده بررسی و مقایسه كردند.
آنها دریافتند كه در اشك مبتلایان به پاركینسون، سطح سالم و ظاهر غیرانبوه آلفا سینوكلئین، كمتر است. علاوه بر این، بیماران به طور قابل توجهی سطح بالاتری از فرم غیرسالم مولكول را داشتند.
تجمع غیرطبیعی این مولكول پروتئین در كار سیگنال های عصبی تداخل ایجاد می كند و فاكتوری مهم در آسیب عصبی محسوب می شود كه نشانگر پیشرفت بیماری پاركینسون است.
به گزارش گروه علمی ایرنا؛ پاركینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است كه شیوع آن بیشتر در سنین پیری بوده اما در جوانان هم دیده میشود.این بیماری براثر از بین رفتن سلولهای ترشح كننده مادهای به نام دوپامین كه یك انتقال دهنده عصبی است رخ میدهد.
پاركینسون بعد از آلزایمر شایع ترین بیماری تحلیل برنده مغز در كشور است. مردان تقریبا 2 برابر بیشتر زنان به این بیماری مبتلا می شوند.
میزان شیوع این بیماری یك تا سه مورد در هزار نفر است و با افزایش سن، احتمال بروز بیماری هم بیشتر می شود.پاركینسون بیشتر در افراد مسن و از دهه های پنجم و ششم مشاهده می شود.
علمی ** 2017 **1440
تهران - ایرنا- محققان می گویند آزمایش چند قطره اشك می تواند راهكاری ارزان قیمت برای غربالگری پاركینسون باشد كه تشخیص زودتر را ممكن می كند و در نتیجه، به طور بالقوه می توان با درمان های مناسب عوارض بیماری را به تاخیر انداخت.