در اين مطلب مي خوانيم: ' بسياري از افراد بر اين باورند مشكلات گوش مربوط به سالمندي است و به محض اين كه صحبت از پيرگوشي مي‌شود آن را به افزايش سن ربط مي‌دهند. آيا واقعا همين طور است؟ اين كه مي‌گويند پيرگوشي درماني ندارد يك واقعيت علمي است؟ بايد بدانيد پيرگوشي در سالمندان، مشكل نسبتا شايعي است كه به تدريج با بالا رفتن سن ايجاد مي‌شود، از آنجا كه روند افت شنوايي تدريجي است، افرادي كه دچار پيرگوشي مي‌شوند، ممكن است متوجه كم شنوايي خود نشوند، اتفاقي كه در پديده پيرگوشي مي‌افتد اين است كه سلول‌هاي حلزوني گوش ( كه وظيفه آنها گرفتن سيگنال‌هاي صوتي است ) تحليل مي‌روند.'
در ادامه اين مطلب آمده است: ' نكته بسيار مهم اين كه برخلاف باور عموم بيشتر وقت‌ها علت اين موضوع افزايش سن است، اما گاهي اوقات دليل ژنتيك دارد. به عنوان مثال، پيرگوشي در آقايان و در افرادي كه سابقه كاهش شنوايي در خانواده شان وجود دارد، بيشتر است. افرادي كه در محيط هاي پرسروصدا و بدون حفاظت از گوش‌ها سال‌هاي متمادي كار مي‌كنند، در معرض ابتلا به اين بيماري قرار دارند و ممكن است قبل از رسيدن به دوران سالمندي به اين عارضه مبتلا شوند، همچنين با صنعتي شدن جوامع آلودگي‌هاي صوتي افزايش يافته و صداي خودروها، ابزارهاي مكانيكي، كارخانه‌ها و حتي موسيقي هاي بلند و گوش خراش به شدت شنوايي انسان را تحت تاثير قرار داده و به همين علت، امروزه درصد زيادي از افراد در سنين مختلف از عارضه پيرگوشي رنج مي برند، پس اين بيماري فقط مختص سالمندان نيست.'
اين هفته نامه در ادامه آورده است: ' در اين ميان بعضي داروها هم مي توانند اثرات منفي زيادي روي گوش داشته باشند و به تخريب حلزون و عصب شنوايي منجر شوند كه مهم ترين آنها مصرف بي رويه داروهاي مسكن و آنتي‌بيوتيك‌هاست. از طرفي بيماري‌هاي زمينه اي مانند ديابت و نارسايي‌هاي قلبي وعروقي نيز خطر ابتلا به پيرگوشي را در سالمندان افزايش مي‌دهند و به همين دليل همواره توصيه مي‌شود سالمندان هر 6 ماه يك بار به مراكز شنوايي سنجي مراجعه كنند و تحت تست‌هاي شنوايي سنجي قرار بگيرند تا در صورت نياز براي آنها سمعك تجويز شود.'
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: ' از طرفي جرم گوش يكي ديگر از اين مشكلات است كه مي تواند به درجات متفاوتي كاهش شنوايي ايجاد كند، اين كاهش شنوايي در يك فرد جوان مشكل چنداني ايجاد نمي كند اما به مرور زمان مشكل ساز خواهد شد، حالا واقعا هدفون و هندزفري و مدام صحبت كردن با تلفن تاثيري در ايجاد زودرس پيرگوشي دارند؟ پاسخ مثبت است، حداكثر شدت صوتي را كه ما مي توانيم بدون هيچ گونه عارضه اي تحمل كنيم 70 دسي بل است (دسي بل واحد سنجش صوت است) اما هدفون‌ها تا هزار برابر اين شدت صوت مجاز ممكن است صوت ايجاد كنند.'
هفته نامه امانت درادامه آورده است: ' طبيعتا اگر كسي با شدت بالاتر ازحد مجاز به هدفون گوش دهد دچار كاهش شنوايي ناشي از آن مي‌شود و با توجه به روند از دست رفتن سلولي و سالمندي خيلي زودتر دچار پيرگوشي خواهد شد، چطور بفهميم صدا در حد استاندارد يا بالاتر است؟ وقتي صدايي را خودتان احساس مي كنيد بلند يا آزاردهنده است يا به تعبيرديگري بعد از مدتي گوش دادن به صدا احساس مي كنيد صداهاي ديگر را متوجه نمي‌شويد يا حين گوش دادن به آن صدا پس از مدتي احساس درد و عصبي بودن مي كنيد يعني آن صدا استاندارد نيست، حال سوال اينجاست آيا وزوز گوش هم مي‌تواند ارتباطي با پيرگوشي داشته باشد يا اين يك باور غلط است؟ بايد گفت بله اين 2 بيماري به هم مرتبط هستند و در خيلي از موارد با هم ديده مي‌شوند، بايد بدانيد آماري كه در مورد وزوز گوش وجود دارد نشان مي‌دهد در 50 تا 60 سالگي حدود 30 تا 40 درصد افراد از مشكل وزوز گوش رنج مي‌برند و اين آمار وقتي به 70 سالگي مي‌رسد، بيشتر مي‌شود.'
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: ' به عبارتي به علت مشكلي كه در سيستم شنوايي وجود دارد، فرد احساس وزوز گوش يا صداي دروني در گوش مي‌كند كه خيلي آزاردهنده است و زندگي فرد را مختل مي‌كند. اين در حالي است كه بر خلاف ادعاي بسياري از تبليغات با دارو درماني نمي توان اين شنوايي از دست رفته را برگرداند و حتي هيچ دارويي وجود ندارد كه بتواند فرآيند آن را كند تر كند، در اين مشكل، سلول‌هاي عصبي از بين مي‌روند و از آنجا كه اين سلول‌ها قابليت ترميم ندارند، پس غيرقابل درمان هستند. تنها كمكي كه به اين افراد مي‌توان كرد اقدامات بازتواني مانند استفاده از سمعك است البته انواع متفاوتي از سمعك در بازار وجود دارد و يك شنوايي‌سنج با بررسي‌هاي كارشناسي فردي كه دچار مشكلات شنوايي است، بهترين سمعك را معرفي مي‌كند. در زمان خريد سمعك بايد توجه داشته باشيد گران قيمت ترين محصول ممكن است بهترين نوع آن نباشد، در حالي كه يك محصول ارزان ترهم مي تواند مشكل را رفع كند.'
منبع: هفته نامه امانت آذربايجان غربي
8135/2093
هفته نامه امانت در جديدترين شماره خود مقاله اي درباره خطرهاي استفاده از 'هندزفري' و تاثير آن در ناشنوايي منتشر كرده است.
