توليد يك بانداژ جديد با استفاده از پروتئين طبيعي گياهان و جانوران

به گزارش گروه علمي ايرنا از پايگاه خبري يورك الرت، در اين بانداژها كه با هدف درمان زخم هاي ناشي از جنگ ساخته شده‌اند، از پروتئين‌هايي استفاده شده است كه به صورت طبيعي در بدن جانوران و گياهان توليد مي‌شوند.
محققان در دهه 1970 ميلادي دريافتند زخم‌هايي كه قبل از سه ماهگي در بدن نوزادان ايجاد مي‌شوند، پس از ترميم، اثري از آنها نمي ماند؛ پوست نوزاد برخلاف پوست افراد بالغ حاوي مقادير زيادي از پروتئين فيبرونكتين است كه به پروتئين‌هاي سطح سلولي متصل شده و موجب تقويت پيوند بين سلول‌ها مي‌شود.
اين پروتئين داراي دو ساختار گلبولي و فيبروز است كه اولي در خون و دومي در بافت‌ها يافت مي‌شود؛ با وجود اين كه فيبرونكتين فيبروز براي ترميم زخم‌ها كارآيي بالايي دارد، به دليل دشواري توليد، اغلب محققان بر فيبرونكتين گلبولي تمركز داشته‌اند.
اكنون محققان با استفاده از يك پلتفرم توليد فيبر موسوم به RJS توانسته اند فيبرونكتين فيبروز را توليد كنند؛ اين سيستم با استفاده از يك محلول پليمري كار مي‌كند كه در اين مورد محلول فيبرونكتين گلبولي است و با استفاده از نيروي حاصل از حركت دوراني، پروتئين گلبولي را به شكل فيبرهاي كوچكي درمي‌آورد كه قطر آنها كمتر از يك ميكرومتر است و سپس اين فيبرها روي يك بانداژ گردآوري مي شوند.
اين بانداژ به محل زخم متصل مي‌شود و چهارچوبي را ايجاد مي‌كند كه در آن انواع سلول‌هاي بنيادي مورد نياز براي ترميم زخم و بازسازي بافت تجمع مي‌كنند.
در آزمايشات اوليه مشخص شد در طول 20 روز 84 درصد از بافت جراحاتي كه با استفاده از اين بانداژ درمان مي‌شوند، ترميم مي‌شود؛ اين در حالي است كه در روش‌هاي درماني متداول تنها 55.6 درصد از بافت‌ها در اين مدت ترميم مي‌شود.
گزارش كامل اين تحقيقات در نشريه Biomaterials منتشر شده است.
علمي (6)**9259**1834