فرقانی: اقتضای انحصار صوت و تصویر برای صدا و سیما وجود ندارد

محمد مهدی فرقانی روز یكشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار كرد: در تمام بحث ها و گفتگوهای كارشناسی در تمام سالها و ادوار گذشته كارشناسان از انحصاری بودن رسانه رادیو، تلویزیون یا صدا و سیما انتقاد كرده اند.
وی افزود: اینكه یك شبكه رادیویی و تلویزیونی بدون هیچ رقیبی در بخشهای غیردولتی و خصوصی داشته باشیم به بهانه اینكه باعث ارتقای محتوا و كیفیت برنامه ها و تنوع بیشتر در محتوا بشود، راه درستی نیست.
فرقانی گفت: این طرح به انحصاری شدن بیشتر رادیو و تلویزیون و محروم شدن بخش های مختلف جامعه از در اختیار داشتن شبكه های تولید و پخش صوت و تصویر می شود.
وی افزود: در شرایطی كه در عصر مولتی مدیا و چندرسانه ای ها به سر می بریم و فضای مجازی به طور كلی در همه جای جهان انحصار صوت و تصویر را شكسته است این طرح، روزآمد و آینده نگرانه نیست و نگاه به گذشته دارد.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی افزود: این در حالیست كه هر چه این قید و بندها بیشتر باشد، قانون شكنی و نادیده گرفتن قانون هم در فضای مجازی بیشتر خواهد شد.
فرقانی تاكید كرد: عملا فضای مجازی امكان انتشار صوت و تصویر را برای آحاد شهروندان در همه جای جهان فراهم كرده و این در واقع نوعی پیشبرد حق دسترسی همگانی به اطلاعات و آگاهی محسوب می شود.
این صاحبنظر علوم ارتباطات ادامه داد: بنابراین اگر دوباره انحصار صدور مجوز پخش صوت و تصویر را به صدا و سیما بدهند با هدف اینكه این سازمان رقیبی نداشته باشد، تفسیر تنگ نظرانه ای از قانون خواهد كرد و صدا و سیما عملا و كماكان انحصار صوت و تصویر را برای خودش حفظ می كند و بنابراین بخش های دیگر جامعه از این حق محروم می شوند.
وی گفت: بنابراین هم از جهت كارشناسی و از هم از نظر مصالح عمومی به نظر می رسد اقتضای كاری برای این انحصار وجود نداشته باشد و باید مجموعه منافع ملی در نظر گرفته شود.
فرقانی ادامه داد: این شرایط در حالیست كه یك وزارتخانه رسمی هم داریم كه متولی امور مربوط به فضای مجازی، فركانس ها و مقررات رادیویی است و اجرای این طرح عملا به معنی واگذاری اختیارات یك نهاد قانونی به یك رسانه و قابل خدشه و نقد است.
وی تاكید كرد: حق عموم است كه بتوانند از مجاری دلخواه و قانونی برای ارتباط ، ارسال و دریافت اطلاعات كه شامل تصویر هم هست استفاده كنند و واگذاری این حق به صدا و سیما عملا حق دسترسی همگانی را مخدوش خواهد كرد و اختیارات یك نهاد قانونی را زیر سوال خواهد برد.
اخیرا دبیر كمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اعلام كرد كه پخش فراگیر برنامه‌های رادیویی یا تلویزیونی در داخل و خارج از كشور در انحصار سازمان صدا و سیما است و مسئولیت صدور مجوز و تنظیم مقررات رادیویی و تلویزیونی فراگیر و نظارت بر آن، منحصرا بر عهده سازمان صدا و سیما است و هرگونه ارایه خدمات نوین پخش فراگیر رادیویی و تلویزیونی الزاما بر بستر شبكه ملی اطلاعات منحصر و محدود می‌شود.
این مساله واكنش هایی در پی داشت از جمله محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات یكشنبه گذشته در توییتی اعلام كرد كه تصویب قانون اختیارات صوت و تصویر فراگیر برای صدا و سیما بدون ذكر تعریف دقیقی از مصادیق صوت و تصویر فراگیر، مانع بزرگی در تحقق لایه‌های خدمات و محتوای شبكه ملی اطلاعات است.
صدا و سیما اعتقاد دارد به دلیل آنكه پخش تلویزیونی (برادكست) براساس قانون اساسی به صورت انحصاری در اختیار این سازمان است، در فضای مجازی (برادبند) نیز باید این ظرفیت برای آنها فراهم باشد؛ همچنین مدعی اند هرگونه پخش صوتی و تصویری در فضای مجازی باید تحت مدیریت و تحت نظارت و مقررات این سازمان انجام شود.
در ادامه این واكنش ها، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد نیز روز چهارشنبه گذشته (پنجم اردیبهشت) انحصار حق‌پخش رادیو و تلویزیون برای صداوسیما را خلاف سیاستهای عمومی نظام و دولت در زمینه حمایت از فعالان بخش خصوصی، تولید محتوای بومی و حمایت از جوانان فعال در فضای مجازی خواند.
محمد سلطانی فر، این كار را نیازمند تعیین مصادیق و مدل اقتصادی تعریف شده، دانست و افزود: ایجاد این انحصار همچنین با مأموریت های شورای عالی فضای مجازی به عنوان عالی ترین مرجع تصمیم گیری و هماهنگی بین دستگاه های اجرایی در حوزه فضای مجازی و سیاست‌های كلی نظام مبنی بر عقب نشینی دولت و دستگاه‌های حاكمیتی در تصدی گری و واگذاری امور مختلف به مردم، تشكل‌های مردمی و صنفی، مغایرت دارد.
فراهنگ**3009**1055