تحریم ایران جایگاه دلار را در معاملات نفتی به خطر می اندازد

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این پایگاه خبری اعلام كرد: یك كشور از تحریم نفتی ایران باید بسیار خشنود باشد و آن كشوری نیست جز بزرگ ترین واردكننده نفت در جهان و بزرگ ترین خریدار نفت ایران یعنی چین.
وقتی چین ماه گذشته معاملات آتی با سیستم قیمت گذاری یوان را راه اندازی كرد، این كار را در راستای استراتژی گسترش استفاده از یوان در سطح بین المللی انجام داد.
اكنون با توجه به چشم انداز تحریم ایران توسط آمریكا، راه چین برای پیشبرد این استراتژی هموارتر می شود، زیرا چین قول داده است كه به خرید نفت از ایران كه به احتمال زیاد پول آن را به یوان پرداخت خواهد كرد، ادامه دهد.
ایران نیز باید طرفدار این ایده باشد، تهران حتی پیش از خروج آمریكا از برجام نشان داده بود كه خواهان معامله به ارزهای دیگری بجز دلار آمریكاست.
ماه گذشته، تهران و مسكو نیز قراردادی را امضا كردند كه بر اساس آن تمامی معاملات به جای اینكه در قبال دلار آمریكا باشد به صورت تهاتری انجام می شود، زیرا هر دو كشور خواهان كاهش نفوذ آمریكا بر اقتصادشان هستند.
یك ماه پیش، ایران تسویه حساب قراردادهای واردات كالا به دلار آمریكا را ممنوع و یورو را جایگزین آن كرد. تهران همچنین حساب ذخایر ارزی خود را به یورو اعلام می كند.
به عبارت دیگر، ایران خشنودتر است كه به جای دلار از یوان در معاملات نفتی استفاده كند یا حتی نفت را در برابر كالا بدهد.
نكته همینجاست كه آن یك میلیون بشكه در روز نفتی كه تصور می شود بازگشت تحریم ها از بازار خارج كند، ممكن است در عمل از بازار خارج نشود.
تحلیلگران در حقیقت بر اساس تجربه قبلی تحریم ایران كه در آن آمریكا و اتحادیه اروپا هر دو نفت ایران را تحریم كرده بودند، این رقم (یك میلیون بشكه در روز) را به عنوان كاهش صادرات نفت ایران اعلام كرده اند. اما این بار واشنگتن در تحریم نفت ایران تنهاست. كشورهای اروپایی امضاكننده برجام به وضوح نشان داده اند كه از برجام خارج نخواهند شد.
آلمان یكی از امضاكنندگان برجام گفته است كه از شركت های خود برای انجام كسب و كار در ایران حمایت خواهد كرد.
فرانسه نیز از این سیاست پیروی می كند، غول نفتی این كشور –توتال- سرمایه گذاری زیادی در میدان گازی پارس جنوبی كرده است. مهمتر آنكه، كشورهای اروپایی روی هم بزرگترین خریدار نفت ایران هستند و سال گذشته به طور متوسط 624 هزار بشكه در روز نفت از تهران خریداری كرده اند.
بنابراین، برخلاف دفعه قبل، همه خواهان خرید نفت ایران هستند هر چند ممكن است برخی كمتر بخرند.
ایران نیز برای نفت خود بازار می خواهد حتی اگر پولش را به یوان بگیرد و سپس با تقبل هزینه ای، آن را به یورو تبدیل كند. همچنین برای ایران ارزان تر فروختن بهتر از اصلا نفروختن است.
چین به احتمال زیاد سرمایه گذاری خود در ایران را افزایش خواهد داد. ایران بخشی از طرح سرمایه گذاری زیرساختی پروژه یك كمربند یك جاده چین است و از سهم خود در صنعت نفت و گاز طبیعی این كشور محافظت می كند و خرید نفت به یوان، تضمین این سهم است.
پرداخت پول نفت ایران به یوان تنها شروع ماجراست. به نظر می رسد در بلندمدت بسیاری از معامله گران نفت ناچار می شوند پول نفت ایران را به ارز كشوری بپردازند كه بزرگ ترین خریدار نفت ایران است .
البته سال ها طول می كشد كه یوان جای دلار به عنوان ارز غالب در معاملات نفتی تصاحب كند. در كوتاه مدت نیز تحریم آمریكا شرایط یك معامله برد-برد را برای چین و ایران فراهم می كند.
برجام 23 تیر 1394 (14 ژوییه 2015) میان ایران و گروه 1+5 شامل چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، آمریكا و آلمان امضا و از دی 1394 (ژانویه 2016) اجرایی شد. دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریكا دو روز پیش از سررسید 12 مه (22 اردیبهشت) اعلام كرد كه این كشور از برجام خارج می شود و به تعلیق تحریم های هسته ای این كشور علیه تهران ادامه نمی دهد.
اقتصام**1063**6075