۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷، ۱۳:۵۸
کد خبر: 82918600
T T
۰ نفر
یزد، كامل ترین تنوع صنعت نساجی كشور را دارد

یزد - ایرنا - رئیس انجمن نساجی یزد با بیان اینكه این استان در صنعت نساجی كشور، كامل ترین تنوع رشته‌ها را دارد گفت: با فعالیت 2 هزار واحد نساجی، اشتغال 25 درصد یزد مربوط به این بخش است.

مجتبی دستمالچیان روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار كرد: صنعت نساجی یكی از هنرهای اصیل ایرانی است، یزد شاید نامدارترین شهر در صنعت نساجی ایران باشد.
وی افزود: اگر امروز مردم یزد را به خاطر خانه ‌های گلی و بادگیر های زیبایش می‌شناسند قطعا در گذشته این شهر را به خاطر پارچه‌های زیبا و فاخرش می‌شناخته اند.
رئیس انجمن نساجی استان اضافه كرد: طبق سنگ نوشته قدیمی ‌در دهلیز در اصلی مسجد جامع یزد، شغل بیشتر مردم این شهر در گذشته نساجی یا شعربافی و یا مشاغلی در رابطه با آن مانند نخ ریسی و رنگرزی و تهیه ابریشم بود.
وی بیان كرد: این ذوق و هنر صنعتگران را امروز در تولیداتی به شكل سجاده، روتختی، پتو، احرامی، شال و روسری، دستمال ابریشمی و پارچه های ترمه، زری و مخمل و دارایی می توان دید.
دستمالچیان تصریح كرد: صنعت نساجی استان با سابقه دیرینه خود در تولید ترمه، پارچه پرده ای، پارچه رومبلی و روفرشی از جمله صنایع پیشرو كشور است و به نوعی می توان استان را قطب صنعت نساجی ایران نامید.
وی بیشترین تولید روفرشی كشور با 90درصد سهم بازار را متعلق به یزد دانست و یادآور شد: سابقه تولید این كالا در یزد مربوط به 50 سال پیش است.
وی ادامه داد: روفرشی یكی از هنرهای اصیل استان به شمار می‌رود و هم اكنون 160واحد تولید با ظرفیت سالانه 100 میلیون مترمربع فعالیت دارد.
این كارشناس صنعت نساجی با بیان اینكه نساجی صنعتی است كه بیشترین سهم اشتغالزایی با كمترین حجم سرمایه گذاری را دارد ، یادآور شد: اشتغال 20 هزار نفر همراه با 10درصد از كل سرمایه گذاری های صنعتی استان متعلق به این صنعت است.
وی گفت: از لحاظ كیفیت، محصولات نساجی یزد رقابت پذیرند، هم اكنون برخی واحدهای نساجی استان پارچه رومبلی به تركیه صادر می كنند.
وی بیان كرد: در حالی كه بسیاری محصولات نساجی یزد همچون پارچه پرده ای و رومبلی در بازار ایران توسط خرده فروشان به عنوان پارچه ترك و با قیمت های متفاوت عرضه می شود.
رئیس انجمن نساجی یزد یكی از معضلات این صنعت را قاچاق صنایع وابسته به آن عنوان كرد و ادامه داد: مطابق با آمار از گردش مالی 12 میلیارد دلار پوشاك در بازار ایران، 3 تا 3.5 میلیارد دلار آن از طریق قاچاق تامین می شود كه در بین سایر صنایع كم نظیر است در حالی كه تولیدكنندگان داخلی با بهره ‌گیری از 35 درصد ظرفیت تولید، نیمی از نیاز را تامین می‌كنند.
دستمالچیان خاطرنشان كرد: افزایش ورود كالاهای رسمی و غیر رسمی به كشور ، استفاده از كارت بازرگانی موقت (به نام اشخاص دیگر) برای ورود منسوجات ، عدم پرداخت هرگونه مالیات ، تعرفه و دیگر مسائل موجب ضربه به تولید كننده می شود.
وی ادامه داد: تولید با حجم كمتر از ظرفیت واقعی و ضرر به سرمایه گذاران، ورود پارچه های بی كیفیت و كاهش قیمت تمام شده محصولات قاچاق نسبت به تولید داخلی شده است كه همه این موارد از جمله موانع فعال‌ سازی ظرفیت های خالی تولید در كشور است.
وی مهمترین دلایل معضل قاچاق را پایین بودن قیمت محصولات قاچاق در مقایسه با تولیدات داخلی ، كم اظهاری و بداظهاری در گمرك به عنوان یكی از آفات و ضعف در بازرسی‌ها و نظارت بر روند ترخیص گمرك از دلایل اصلی بروز مساله كم اظهاری اعلام كرد.
رئیس انجمن نساجی یزد اظهار كرد: مشكل حوزه مالیات از جمله بالا بودن نرخ مالیات ارزش افزوده محصولات نساجی ، افزایش مالیات عملكرد واحدهای نساجی با توجه به شرایط ركود بازار، تاكید بر صدور برگه متمم تشخیص مالیات و مطالبه برگه متمم مالیاتی در بازه زمانی بسیار كوتاه مدت، تاكید سازمان امور مالیاتی به مودیان مالیاتی واحدهای نساجی با سابقه به جای پیدا كردن مودیان مالیاتی جدید، عدم گشایش اعتبارات اسناد به دلیل تحریم و بررسی فاكتورهای خرید مربوط به واردات از دیگر مشكلات این بخش است.
دستمالچیان ،اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعود در واحد های نساجی به عنوان كارهای سخت و زیان آور و نرخ بالای تامین اجتماعی ، كمبود نقدینگی به دلیل طولانی بودن بازه زمانی وصول مطالبات فروش، وضعیت ضعیف مالی در این صنعت به دلیل شرایط ركود بازار و وجود تحریم و كمبود نقدینگی جهت تهیه مواد اولیه و گرانی آن و كاهش تقاضای بازار برای خرید كالای ایرانی را از جمله مشكلات بیمه ای و مالی این بخش دانست.
وی خاطرنشان كرد: مشكلات مرتبط به نگرش مسئولین به صنعت همچون عدم سرمایه گذاری خارجی در نساجی به دلیل اولویت بندی نادرست و و وجود نگرش عدم نیاز به سودآوری و ارزآوری صنعت و مشكلات مربوط به فروش را شامل كاهش قدرت خرید مردم با وجود كاهش نرخ تورم و نبود برند شاخص ایرانی ذكر كرد.
وی افزایش قیمت تمام شده كالای تولیدی ، عدم نگرش نظام مند به بازاریابی و عدم وجود تبلیغات مناسب و نبود تشكیلات سازمان دهنده صادرات را دیگر مشكلات برشمرد.
این كارشناس صنعت نساجی همچنین به نبود نیروی متخصص كار و نیروی انسانی لازم اشاره كرد و گفت: آموزش های لازم در كنار زمینه سازی اشتغال و امیدآفرینی در میان جوانان به كار آفرینی در این صنعت بسیار ضروری است كه باید مورد توجه قرار گیرد.
وی وجود ماشین آلات و تكنولوژی قدیمی و فرسوده و ناتوانی در بازسازی و نوسازی ماشین آلات به دلیل تحریم در كنار ضعف در تحقیق و توسعه ، نبود استراتژی و برنامه ریزی مشخص در صنعت نساجی در سطح ملی و بی برنامگی و نبود ضابطه مندی در صدور جواز تاسیس كارخانه و مشكلات مربوط به بحث انرژی در برق و گاز و آب را از دیگر مشكلات نساجی استان اعلام كرد.
1968/ 2047/