به گزارش ایرنا، زیستگاه میش مرغ دشت های بوكان و بیشتر دشت سوتاو حمامیان است كه با توجه به مشكلات انسانی ایجاد شده، این زیستگاه ظرفیت افزایش این گونه نادر را ندارد.
دستكاری در این زیستگاه و تبدیل كردن بخشی از آن به زمین های كشاورزی و ارتباط نداشتن گله های موجود در این مكان با گله های دیگر به لحاظ ژنتیكی نیز از جمله مهمترین عوامل خطر برای تداوم نسل میش مرغ در این منطقه است.
رئیس اداره محیط زیست بوكان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا در خصوص وضعیت میش مرغ های این شهرستان بیان كرد: دشت سوتاو حمامیان كه پناهگاه حیات وحش و منطقه شكار ممنوع است، در حدود پنج هزار هكتار مساحت دارد و مهمترین زیستگاه میش مُرغ در ایران محسوب می شود.
محمد احمدی افزود: با وجود حمایت جدی از این گونه جانوری در بوكان و بازدید از محل زیست آن توسط كارشناسان محیط زیست به دلیل اینكه شهرستان بوكان ظرفیت افزایش جمعیت میش مرغ را ندارد، این موضوع موجب شده كه آمار این پرنده افزایش پیدا نكند.
وی با اشاره به اینكه در آخرین سرشماری انجام شده در پاییز سال گذشته تعداد پرندگان مشاهده شده 32 قطعه گزارش شده است، افزود: این پرنده نادر در سال 2 تخم می گذارد و همین امر یكی از مهمترین عوامل تداوم حیات آن به شمار می رود.
وی اضافه كرد: علاوه بر منطقه دشت سوتاو حمامیان، این پرنده در چندین زیستگاه دیگر در منطقه 'سه كانیان' این شهرستان و مناطقی در استان كردستان نیز مشاهده شده است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوكان ادامه داد: میش مرغ ها مانند سایر پرندگان دارای زیستگاه هستند و در صورت افزایش جمعیت در یك منطقه، تعدادی از آنها به مناطق دیگر كوچ می كنند.
كارشناس اداره حفاظت محیط زیست نیز به خبرنگار ایرنا گفت: به علت از بین رفتن زیستگاه طبیعی یا كشتزارها و تبدیل آن به زمین های كشاورزی و تعارض آن، آمار میش مرغ در چند دهه اخیر كاهش پیدا كرده است.
رحیم عبدالكریمی به علت و مشكلات اصلی افزایش نیافتن جمعیت میش مرغ در زیستگاه های بوكان اشاره كرد و افزود: میش مرغ به علت بسته بودن گله جمعیت در زیستگاه های بوكان دچار نوعی مشكل ژنتیكی یا هم خونی شده است.
وی اضافه كرد: چالش ژنتیكی موجب به وجود آمدن كاهش مقاومت طبیعی پرندگان و در نتیجه تلفات به شیوه های متفاوت می شود.
این كارشناس محیط زیست ادامه داد: شكار و تعرض به زیستگاه میش مرغ دور از چشم محیط بانان می تواند از دیگر عامل كاهش جمعیت میش مرغ باشد.
وی گفت: برای جوجه آوری و حفاظت از میش مرغ ها باید امنیت زیستگاه را تامین كرده و بستر زندگی آنها را به روز كنیم.
معاون اداره حفاظت محیط زیست بوكان با بیان اینكه زیستگاه میش مرغ در گذشته كشت زارهای طبیعی بود، افزود: دستكاری محیط زندگی میش مرغ و ایجاد زمین های كشاورزی موجب تغییرات اساسی در بستر زندگی آنها شده است.
عبدالكریمی اضافه كرد: برای حفظ این گونه جانوری و افزایش جمعیت میش مرغ باید كشاورزی در منطقه تعدیل و در زیستگاه های مطرح این گونه باید جلو مكانیزاسیون كشاورزی گرفته شود.
وی اظهار كرد: برای افزایش جمعیت میش مرغ باید زیستگاه میش مرغ توسط اداره حفاظت محیط زیست تملك شود یا به صورت اجاره ای در اختیار اداره محیط زیست قرار گیرد.
این كارشناس محیط زیست گفت: به علت تعارض ژنتیكی كه در میان جمعیت میش مرغ این منطقه به وجود آمده، باید جمعیت آنها را از چالش ژنتیكی نجات دهیم این كار از طریق وارد كردن تعداد دیگر از این گونه پرنده به جمعیت گله میش مرغ امكان پذیر است.
وی ادامه داد: تكثیر مصنوعی این گونه جانوری دیگر راه نجات بسته بودن گله میش مرغ است؛ تكثیر میش مرغ در دیگر كشورهای اروپایی از جمله انگلیس و آلمان با این روش با موفقیت انجام شده است.
وی بیان كرد: تكثیر میش مرغ نیز زمانی موفقیت آمیز خواهد بود كه زیستگاه این گونه جانوری را بهینه سازی كنیم.
به گزارش ایرنا، میش‌مرغ پرنده‌ای از خانواده هوبره‌ایان است كه در دشت‌های وسیع بی‌درخت، زمین‌های استپی و كشت زارهای پهناور و علف زارهای بوكان زندگی می‌كند؛ این گونه نادر به عنوان یكی از بزرگترین پرندگان ایران، پرنده ای زیبا، كمیاب و در خطر انقراض است كه با طول بدن یك متر و وزن بیش از 15 كیلوگرم از نظر شكل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد.
تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف از جمله حشرات، قورباغه و مارمولك است و در بهار كه زمان جوجه آوری آن به شمار می رود، آشیانه خود را در قسمت های انبوه مزارع می سازد اما در پاییز و زمستان نیز می توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده كرد.
پرهای میش‌مرغ در قسمت پشت نخودی سیر با راه‌های عرضی سیاه و در قسمت شكمی، كاملاً سفید رنگ است.
میش مرغ پاهای قوی و بلندی دارد كه به سه انگشت ختم می‌شود و این پاهای قوی، برای میش‌مرغ كه كمتر پرواز می‌كند، اهمیت زیادی دارد.
این پرنده بسیار زودرَم و محتاط است و با اینكه پروازش قوی است، بیشتر در مقابل خطر می‌دود یا مخفی می‌شود؛ نر و ماده این پرنده شبیه به هم هستند ولی نرها جثه بزرگتری دارند.
در چند سال گذشته پرنده نادر و در خطر انقراض میش مرغ در مراتع و مزارع روستای 'كانی سپی' مهاباد نیز مشاهده شد، این پرنده 15 سال قبل از این زمان در منطقه مشاهده نشده بود.
علاوه بر این در سال های اخیر در مناطقی از استان كردستان بخصوص دشت اوباتو دیده شده است.
هر چه از شمال غربی ایران به سمت جنوب حركت كنیم، از تعداد این پرنده نادر كاسته می شود به طوری كه دشت های آذربایجان بیش از دشت های كردستان، كرمانشاه و همدان، میش مُرغ ها را در خود جای داده است.
بوكان در جنوب آذربایجان غربی واقع است.
7510/3093/2093/1772
مهاباد- ایرنا- نسل میش مرغ، عروس پرندگان بوكان به علت مشكلات ژنتیكی در جوجه آوری، كاهش مقاومت بدنی و دستكاری زیستگاه این گونه پرنده نادر در معرض خطر انقراض است و بنا به نظر كارشناسان، ایجاد امنیت، تعدیل زیستگاه و رفع مشكلات ژنتیكی زمینه بقای این گونه ارزشمند را فراهم می كند.
