خیز دمكرات ها برای تغییر در كنگره آمریكا

به گزارش ایرنا، انتخابات برای 470 كرسی در كنگره آمریكا (35 كرسی مجلس سنا و 435 كرسی مجلس نمایندگان) در 6 نوامبر سال 2018 (15 آبان 97)برگزار می شود.
در زمان حاضر جمهوریخواهان 54 كرسی در سنا و 233 كرسی در مجلس نمایندگان را در اختیار دارند و دمكرات ها نیز در سنا 44 كرسی و در مجلس نمایندگان 193 كرسی را از آن خود كرده اند، دو نفر در سنا را نمایندگان مستقل تشكیل می دهند.
به نظر می رسد كه دمكرات ها تلاش خواهند كرد تا اكثریت كرسی ها را در مجلس سنا به دست آورند و مانع از تك روی های ترامپ شوند به ویژه از زمانی كه او با بازگرداندن دولت آمریكا به دوران جرج دبیلو بوش (دوران یك جانبه گرایی) موجب اختلاف عمیق بین واشنگتن با متحدان آن در اتحادیه اروپا شده است.
شماری از مقام های دولت اوباما در مخالفت با سیاست های دونالد ترامپ، نامزد احراز پست ها و مقام های مختلف می شوند.
نشریه هیل اعلام كرد دستكم 64 كارمند دولت اوباما در سال جاری برای دستیابی به موقعیت های فدرال، ایالتی یا محلی نامزد می شوند. 28 مقام دولت اوباما قصد دارند برای دستیابی به كرسی های مجلس نمایندگان آمریكا اعلام نامزدی كنند.
«تام مالینووسكی» دستیار سابق وزارت امور خارجه آمریكا در امور دمكراسی، حقوق بشر و كارگری كه قصد دارد برای مجلس نمایندگان از ایالت نیوجرسی نامزد شود، جمهوریخواهان را به دلیل مشاركت در اجرای برنامه های ترامپ مورد انتقاد قرار داد.
مالینووسكی گفت: از ورود مسلمانان به كشور جلوگیری شده است، مهاجران هدف حمله قرار گرفتند، معاهدات و تفاهم نامه های بین المللی لغو شد و طبق وعده های ترامپ، از سرمایه گذاری در زیرساخت ها جلوگیری به عمل آمد.
«دب هالند» عضو سابق ستاد انتخاباتی اوباما كه برای احراز كرسی كنگره از ایالت نیومكزیكو نامزد می شود، در صورت موفقیت نخستین نماینده زن بومی آمریكا در كنگره خواهد بود.
انتخابات این دوره قوه مقننه آمریكا از آن جهت اهمیت دارد كه با توجه به تكیه زدن شخصی همچون دونالد ترامپ بر مسند ریاست جمهوری و مسایل فراوان حاشیه ای وی همچون دخالت روسیه در انتخابات 2016، رسوایی جنسی، قراردادهای تجاری شخصی با شركت مخابراتی چینی، خروج از قراردادهای بین المللی و اختلاف با متحدان تاریخی می تواند جایگاه حزب جمهوریخواهان را متزلزل كرده و دمكرات ها با وجود سختی های فراوان، اكثریت را از آن خود كنند.
این انتخابات محكی بر قابلیت ترامپ در حفظ پایگاه حزب حامی خود در هر سه سكوی قدرت تشكیلات سیاسی این كشور خواهد بود و هر گونه تغییری در موازنه قدرت میان دمكرات ها و جمهوریخواهان در این رقابت ها می تواند تاثیرمحسوسی بردستاورد های سیاسی او داشته باشد.
ترامپ با گذشت حدود یكسال و نیم از دوران ریاست جمهوری خود عملا نه تنها موفق به جذب دمكرات ها( به استثنای توافق جنجال برانگیزش با رهبران حزب دمكرات بر سر لایحه بودجه) به همكاری های فراجناحی نشد بلكه بسیاری از قانونگذاران حزب حامی خود را نیز نسبت به خود نومید كرد و موجب فاصله گرفتن آن ها از كاخ سفید شد.
در واقع هرز روی های برخاسته از خود شیفتگی بی حد و حصر ترامپ و بی تجربگی او در تعامل سیاسی، تشكیلات حزب جمهوریخواه این كشور را به بازنگری مواضع خود در مقابل رئیس جمهوری واداشته كه خود آن ها به كاخ سفید فرستاده اند.
همین هرز روی ها كه به تدریج باعث كاهش بی سابقه محبوبیت ترامپ حتی در میان طرفداران او شده، طبعا لطمات سنگینی بر اعتبار و حیثیت حزب جمهوریخواه هم وارد می آورد و می تواند جایگاه آن ها را در انتخابات میاندوره ای این كشور به مخاطره اندازد.
از این رو، در فاصله یكسال و نیم گذشته در كنار قانونگذاران ایالتی و فدرال این كشور كه تصمیم به تغییر گرایش های حزبی خود گرفته و برخی از آن ها نظیر بت فوكوموتو نماینده مجلس ایالتی هاوایی حتی درخواست عضویت در حزب دمكرات این كشور را داده اند، برخی از نمایندگان و سناتور های این حزب با توجیهاتی نظیر ضرورت های خانوادگی و نظائر آن ها، اعلام كرده اند كه در انتخابات امسال شركت نخواهند كرد.
طبق بر آوردهای موسسه راسموسن، در نخستین انتخابات میاندوره ای در زمان هر رئیس جمهوری به طور سنتی شانس آن دسته از قانونگذاران حزب مخالف كه خود را دوباره نامزد انتخابات می كنند، بیشتر از نامزدان حزب ریاست جمهوری بوده است و گاه این شانس حتی به 95 در صد هم می رسد اما حزب دمكرات به 28 كرسی برای پیروزی و رسیدن به اكثریت نیاز دارد در حالی كه جمهوریخواهان تنها به 8 كرسی محتاجند تا تفوق آنها را در انتخابات 2018 هم حفظ كند و این، خطر را برای آنها كم كرده است.
این آمار ها نشان می دهند كه حزب دمكرات در انتخابات مجلس سنا در سال 2018 آسیب پذیرتر از حزب جمهوری خواه است به خصوص از این جهت كه در 10 ایالت مونتانا، داكوتای شمالی، میسوری، ویسكانسین، فلوریدا، ویرجینیای غربی، اوهایو، ایندیانا، میشیگان و پنسیلوانیا با این كه دارای نماینده دمكرات هستند، دونالد ترامپ در سال 2016 برنده شد اما هیلاری كلینتون در سال 2016، تنها در ایالت نوادا كه با جمهوریخواهان بود، به پیروزی رسید.
13 ایالت نیومكزیكو، داكوتای شمالی، میسوری، ویسكانسین، فلوریدا، اوهایو، ایندیانا، میشیگان، مریلند، ویرجینیای غربی، ماساچوست، ورمونت و مین نیز با نماینده دمكرات و فرماندار جمهوری خواه هستند اما هیچ ایالتی با نماینده جمهوریخواه نیست كه فرماندار دمكرات داشته باشد.
راسموسن به دلیل همین تغییرات در نقشه گرایش های حزبی در ایالت های آمریكا نوشته است كه شانس دمكرات های مدعی حفظ صندلی های سنا بر خلاف روال همیشگی تنزل كرده و به 75 در صد خواهد رسید یعنی این كه برخی از دمكرات های آمریكایی حتی ممكن است صندلی های خود را به رقبای جمهوریخواه خود ببازند.
جمهوریخواهان دراین میان فقط به حفظ 8 صندلی برای حفظ اكثریت خود نیاز خواهند داشت كه دو صندلی از این 8 صندلی با انتصاب جف سشنز به وزارت دادگستری آمریكا از سوی ترامپ و كناره گیری باب كوركر از سمت خود بدون مدعی مانده است و رقابت بر سر آن ها می تواند به نفع دمكرات ها تمام شود.
بر اساس اعلام سایت بالوت پدیا تا 28 ماه مه سال 2018، تعداد 1205 دمكرات، 976 جمهوریخواه و 334 نفر حزب دیگر ثبت نام كرده اند.
در این انتخابات اگر یك نامزد، بیش از 50 درصد رای را دریافت كند به طور كامل برنده خواهد شد در غیر این صورت، دو نامزد برتر در 8 دسامبر به انتخابات عمومی می روند.
اگرچه در برخی ایالت ها كه انتخابات مقدماتی را برگزار كرده اند، نامزدهای دمكرات پیشتاز هستند اما به نظر نمی رسد دمكرات ها برخلاف شكاف و دودستگی موجود در میان جمهوریخواهان، شانس زیادی برای دستیابی به اكثریت در مجلس این كشور را داشته باشند.
از سوی دیگر با نگاهی به جو حاكم در درون حزب جمهوریخواه و روابط نه چندان صلح آمیز آن با رئیس جمهوری آمریكا این طور به نظر می رسد كه جمهوریخواهان در این انتخابات از اقبال چندان درخشانی برخوردار نخواهند بود و حتی اگر نمایندگان این حزب در مجلس به اكثریت خود ادامه بدهند، ترامپ در گذراندن لوایح مورد حمایت خود راهی سنگلاخ و تقریبا سخت را پیش رو دارد كه با هر گونه تغییری به نفع دمكرات ها در این انتخابات، كاملا فلج خواهد شد.
اروپام*1429*1590 ** 1908