به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري ساينس ديلي، «استئوليز» يا خورده شدن استخوان در اطراف مفصل مصنوعي يكي از مهمترين مشكلات بيماراني است كه كاشت پروتز استخواني و مفصلي انجام مي دهند.
در اين حالت استخوان اطراف پروتز خورده مي شود و باعث مي شود پروتز شل شود. معمولا حدود 10 درصد از بيماراني كه از پروتز هاي مختلف و به ويژه پروتز لگن و زانو استفاده كرده اند، 10 تا 15 سال پس از ايمپلنت مجبور به عمل جراحي و تعويض پروتز هستند.
محققان مركز پزشكي دانشگاه راش در شيكاگو معتقدند با بررسي دو نشانگر زيستي در نمونه ادرار بيماران سالها قبل از بروز استئوليز و حتي قبل از ايمپلنت مي توان اين حالت را پيش بيني كرد. يكي از اين دو نشانگر alpha CTX نام دارد كه يك پروتئين اتصال دهنده بافت است و ديگري يك پروتئين واكنشي ايمني به نام interleukin 6 است كه در التهاب نقش دارد.
محققان احتمال مي دهند كه نشانگر هاي ديگري نيز براي پيش بيني عوارض جانبي ايمپلنت پروتز وجود دارد.
نتايج اين مطالعه در نشريه Orthopaedic Research منتشر شده است.
علمي (6) ** 9259**1440
تهران – ايرنا – مطالعات محققان مركز پزشكي دانشگاه راش در شيكاگو نشان مي دهد با بررسي دو نشانگر زيستي در نمونه ادرار بيمار مي توان قبل از عمل جراحي ايمپلنت، احتمال خوردگي استخوان را پيش بيني كرد.
