به گزارش ایرنا، كابینه رژیم صهیونیستی در اقدامی كه تعجب بسیاری را برانگیخته، به پیش نویس قانونی رای داد كه تصویربرداری از نظامیان این رژیم «حین انجام وظیفه» و با هدف «تضعیف روحیه سربازان» و «آسیب زدن به امنیت كشور» را جرم تلقی می كند.
بر این اساس كسانی كه مرتكب به اصطلاح این «جرم» می شوند از 5 تا 10 سال حبس در انتظار دارند.
حتی كسانی هم كه عكس ها و فیلم های گرفته شده از سربازان صهیونیست را در رسانه ها و شبكه های اجتماعی منتشر كنند به موجب این پیش نویس به زندان خواهند افتاد.
این پیش نویس كه البته برای قانون شدن نیازمند تصویب «كنیست» (پارلمان) رژیم صهیونیستی است، دستپخت حزب دست راستی و افراطی «اسرائیل خانه ما» است. حزبی كه ریاست آن را «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی برعهده دارد.
اینكه پیشنهاد دهنده چنین قانونی، خود یكی از جنگ طلب ترین و تندروترین احزاب و مقام های صهیونیست است، به خوبی گویای ماهیت و اهداف پشت پرده آن است.
رژیم صهیونیستی تاریخی هفتاد ساله از جنایت های متعدد را در كارنامه خود دارد؛ از اشغالگری و اخراج فلسطینیان از سرزمین مادری شان تا كشتار غیرنظامیان از جمله كودكان بی دفاع.
صهیونیست ها اثبات كرده اند كه از جنایت ابایی ندارند و انتقادها و فشارها را نیز بر نمی تابند. مهمترین دلیل آن هم داشتن شریكی چون آمریكاست كه همواره در وتوی قطعنامه ها علیه صهیونیست ها ید طولایی داشته است.
اما گسترش رسانه ها در سال های اخیر بویژه تولد و همه گیر شدن شبكه های اجتماعی كار صهیونیست را با مشكل جدی روبرو كرده است.
این وضعیت باعث شده ظلم و سركوب اعمال شده از سوی نظامیان صهیونیست به صورت گسترده تر و جزیی تر منتشر و در كل دنیا دیده شود.
در همین ماه های اخیر تصاویر كشتار غیرنظامیان فلسطینی كه در مرز باریكه غزه با فلسطین اشغالی راهپیمایی های موسوم به «بازگشت» را تدارك دیده اند، به طور گسترده منتشر شد.
هدف قراردادن زن جوان پرستاری كه حین انجام وظیفه اش هدف تك تیراندازهای صهیونیست قرار گرفت یا جان باختن جوان ویلچرنشین با گلوله صهیونیست ها و صدها تصاویر مشابه دیگر، افكار عمومی در فلسطین، منطقه و كل دنیا را جریحه دار كرد.
این وضعیت رژیم صهیونیستی را بیش از پیش تحت فشار قرار داده است. به ویژه افكار عمومی در كشورهای غربی بیش از گذشته با ماهیت نژادپرستانه این رژیم آشنا شده اند. نتیجه چنین امری فراگیر شدن جنبش تحریم اسرائیل در دنیا است.
همین چند روز پیش، كه تیم فوتبال آرژانتین كه قرار بود با تیم رژیم صهیونیستی در قدس مسابقه دوستانه برگزار كند سرانجام از این بازی اعلام انصراف داد. آیا معنای این اقدام جز این است كه آرژانتینی ها این بازی را نوعی بدنامی برای خود می دانستند و از فشار افكار عمومی نگران بودند؟
انتشار تصاویر جنایت های سربازان در دراز مدت می تواند حتی به روحیه این سربازان آسیب بزند و آمادگی آنها را برای دست زدن به این نوع اقدامات كم كند.
مقام های رژیم صهیونیستی به ویژه شخصیت های تندور و بیش از حد جنگ طلب آن ریشه مشكل را در لنز دوربین ها و به همین دلیل نیز چاره كار را در محدود كردن آنها می دانند.
نگرانی صهیونیست ها از فعالیت عكاسان و خبرنگاران خود به روشنی گواه آن است كه آنها خود به عمق جنایت هایشان آگاه هستند؛ چه این كه اگر دست به اقدامات ضدبشری نمی زدند، ترسی از فعالیت آزادانه عكاسان نداشتند.
رژیم صهیونیستی در توجیه كشتار فلسطینیان آنها را تروریست می نامد. اما زمانی كه دوربین های عكاسان تصاویر كودكانی چند ماهه یا زنان بارداری را نشان می دهند كه هدف گلوله نظامیان صهیونیست قرار گرفته اند، به روشنی دروغین بودن ادعای صهیونیست ها اثبات می شود.
خاورم**2054*1049
بیروت-ایرنا- تصویب پیش نویس قانون ممنوعیت تصویربرداری از نظامیان رژیم صهیونیستی دلیلی جز هراس این رژیم از ثبت و افشای جنایت هایش در حق غیرنظامیان فلسطینی ندارد.
