عثمان محمدپرست پيشكسوت موسيقي خراسان در تهران تجليل مي شود

تهران-ايرنا- مدير فرهنگي هنري منطقه 3 شهر تهران و رئيس فرهنگسراي ارسباران گفت: دومين برنامه «خنياگران سرزمين مادري» با موضوع موسيقي شناسي خراسان با حضور هنرمندان و تجليل از عثمان محمدپرست پيشكسوت موسيقي خراسان در اين فرهنگسرا برگزار مي شود.

به گزارش خبرنگار ايرنا، محسن سليماني روز دوشنبه در نشست خبري برنامه «خنياگران سرزمين مادري» موسيقي شناسي خراسان با اشاره به پيشينه برگزاري نشست ها و برنامه هاي مختلف هنري از جمله موسيقي در فرهنگسراي ارسباران اظهار داشت: اين فرهنگسرا از سال 95 برنامه «خنياگران سرزمين مادري» را با هدف معرفي و آشنايي با موسيقي اقوام برگزار مي كند كه دوره اول اين برنامه به موسيقي شناسي لرستان اختصاص يافت.
وي با اشاره به اينكه دومين برنامه «خنياگران سرزمين مادري» با موضوع موسيقي شناسي خراسان روز پنجشنبه (31 خردادماه) ساعت 18 در فرهنگسراي ارسباران برگزار مي شود، گفت: سخنراني محمد حقگو درباره تأثيرات و ويژگي ‌هاي موسيقايي خطه خراسان، تجليل از عثمان محمدپرست پيشكسوت دوتار نواز خراسان، اجراي موسيقي شرق خراسان با حضور عزيز تنها (دوتار)، عبدالله اميني(آواز)، ياسمين تنها(دو تار) و اجراي موسيقي شمال خراسان با حضور ايوب سعيدي(دو تار)، اميد صابري(كمانچه و آواز) و مهدي قيطاسي(دايره) از جمله بخش هاي اين برنامه است.
سليماني با بيان اينكه موسيقي با تار و پود جامعه ما تنيده شده و براي آشنايي با آن نيازمند نشست هاي و برنامه هاي مختلفي هستيم، افزود: موسيقي يك سيستم الگووار براي انديشه انساني است، آفرينش موسيقي نوع ويژه اي از فعاليت هاي اجتماعي محسوب مي شود كه مي تواند نتايجي بر ساير فعاليت هاي انساني داشته باشد، موسيقي يك عامل انعكاسي نيست بلكه يك عامل سازنده به مشابه سيستم فرهنگي و توانمندي انسان است.
هوشنگ جاويد پژوهشگر فرهنگ مردم و موسيقي اقوام و نواحي نيز در اين نشست ايران را سرزمين خنيا و خنياگري دانست و گفت: واژه خنياگري را سال 1391، با طرح «خنياگران انقلاب اسلامي» در ميان جامعه رسانه مطرح كردم.
وي افزود: خراسان سرزمين خنيا است، خنيا به اين معنا كه فردي هم خواننده، نوازنده و مولف آهنگ بوده و از تمام رموز كار هنري موسيقي مطلع است، جايگاه و پايگاه بيشتر موسيقي هاي حتي دوره هاي پس از اسلام هم سرزمين خراسان است.
جاويد با بيان تاريخچه اي از موسيقي و تغييرات و تحولات آن در خراسان اظهار داشت: موسيقي اين خطه توسط افرادي همچون باربد در قبل از اسلام و ابن خرداد، خيام، فارابي، محمدبن نيشابوري پس از اسلام رشد پيدا كرده، ماندگار شده و در فضاي معنوي ادامه دارد.
اين پژوهشگر فرهنگ مردم و موسيقي اقوام و نواحي ايران گفت: امروزه در خراسان سه دسته هنرمند داريم كه يك دسته آنها واقعا خنياگر هستند، همچنين در اين خطه سه نوع نوازنده در زمينه دو تار هستند كه يك دسته صرفا دو تار نوازي مي كنند، اين افراد در اصطلاح بومي به لال بخشي معروف هستند كه هيچ آوازي نمي خوانند و دسته ديگر به بخشي زبان گير معروف هستند كه آموخته هاي خود را بدون كم و كاست اجرا مي كنند، شكل اصلي بخشي به نام بخشي خودبند اين است كه فرد خودش ضمن ايجاد شعر و آهنگ، نوازندگي را هم انجام دهد كه اين حاصل دوره خنياگري صحيح است.
جاويد با تاكيد بر داشتن تعهد و اصالت، در اجراي موسيقي نواحي اظهار داشت: نوآوري در موسيقي حسابش جداست اما ما اجازه نداريم در موسيقي نواحي بي حساب و كتاب، نوآوري ايجاد كنيم كه متاسفانه يكسري بزرگان با اين اقدام موسيقي نواحي را از اصالت دور كردند به عنوان مثال زماني كه ترانه درنا اركسترال شد، جوانان دوتار نواز خراساني در نواختن اين قطعه موسيقي اصالت را گم كرده و تحرير اصلي را نمي دانستند، چنين اقداماتي به موسيقي آسيب مي رساند.
وي با بيان اينكه هر نوآوري در موسيقي نواحي بايد با هدف و علم كامل صورت گيرد، افزود: بعضي از آثار مورد احترام هستند اما بعضي ديگر به دليل دورافتادن از اصالت مورد تاييد پژوهشگران موسيقي نيست و صدمات زيادي به موسيقي وارد مي كند كه اميدوارم برنامه هايي مانند خنياگران سرزمين من، توجه جامعه را به سمت اصالت ها سوق دهد.
جاويد در بخش ديگري از سخنان خود درباره عثمان محمدپرست نوازنده پيشكسوت دونواز خراسان گفت: اين هنرمند استثنا است، محمدپرست در جنوب خراسان سبك و شيوه مختص به خود را دارد، خنياگر به معناي واقعي است، چون با بهره گيري از موسيقي محدودي كه در منطقه خواف داشته و تلفيق آن با موسيقي رديف و دستگاه و اضافه كردن پرده به ساز دو تار و ساخت يك دو تار مختص به خود، يك موسيقي خاص را پديد آورده كه مي تواند به نام خود استاد و با عنوان موسيقي خواف به ثبت هم برسد كه متاسفانه حتي آثار محمدپرست ثبت و ضبط نشده است.
ايوب سعيدي كارشناس موسيقي هم در اين نشست با اشاره به وضعيت آموزش موسيقي از طريق فضاي مجازي گفت: هنرمندان در بسياري مواقع به دلايل مالي نمي توانند آثار خود را به صورت رسمي منتشر كنند و مجبورند آنها را از طريق فضاي مجازي معرفي كنند و متاسفانه در اين فضا امكان انتشار كامل آثار وجود ندارد و هنرجو نمي تواند مقام هاي موسيقي را به طور كامل فرابگيرد.
وي اظهار داشت: تا زماني كه نتوانيم اثر جدي ارائه كنيم نمي توانيم مخاطب جذب كرده و يك اتفاق جدي رقم بزنيم و به عقيده من برپايي برنامه هايي همچون «خنياگران سرزمين مادري» به ديده و شنيده شدن آثار موسيقي نواحي كمك مي كند.
تهرام/7245//1348