به گزارش خبرنگار ایرنا، كانون گرم یك خانواده با نبود یكی از اعضا گرمی خود را از دست می دهد اما اگر آن عضو سرپرست و مرد خانواده باشد، مشكلات و بحران های اقتصادی بیشتری دامن سایر اعضا به خصوص مادر را می گیرد.
زنان زیادی هستند كه به دلایلی از جمله طلاق، فوت، از كار افتادگی یا اعتیاد همسر و مواردی از این قبیل مجبور می شوند در كنار وظیفه خطیر مادری و تربیت فرزندان، مردانه وارد فضای كار بیرون از منزل شده و نقش مرد خانواده را نیز برای بچه ها و تامین مخارج زندگی ایفا كنند.
تعداد بسیار زیادی از این زنان علیرغم اینكه برای گذران زندگی خود با مشكلات بی شماری دست و پنجه نرم می كنند اما حتی از نزدیكان خود نیز هیچ كمكی نمی گیرند و بر این عقیده اند كه هر كس نان از عمل خویش خورد، منت حاتم طایی نبرد.
قدر مسلم در زمان حاضر كه اقشار مختلف با مشكلات اقتصادی فراوانی روبرو هستند، این زنان به تنهایی نمی توانند بر مشكلات زندگی كه قطعا چند برابر سایر افراد است فائق آیند و نیازمند حمایت هستند.
در این میان بهزیستی و كمیته امداد امام خمینی(ره) بر حمایت از این قشر آسیب پذیر جامعه برآمده اند و با استفاده از روش های مختلف آنان را مورد حمایت قرار داده كه هدف نهایی شان ایجاد شغلی آبرومند برای این قشر است.
یكی از اقدامات سازمان بهزیستی كه چند سالی است اجرا می شود، راه اندازی گروه های همیار زنان سرپرست خانوار است كه با هدف ارتقای سطح توانایی های افراد، اشتغال پایدار و كمك به اقتصاد این گونه خانواده ها اجرا می شود.
بر این اساس گروه هایی چند نفره متشكل از زنان سرپرست خانوار با توانایی هایی تقریبا یكسان در مكانی گرد هم آمده و با حمایت های بهزیستی كسب و كاری برای خود دایر می كنند.
** 18 گروه همیار بهزیستی در كردستان فعال است
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی كردستان می گوید: گروه های همیار متشكل از سه، پنج و یا هفت نفر است و با نظارت و برنامه ریزی و هماهنگی این سازمان در راستای ایجاد شغلی درآمدزا برای زنان سرپرست خانوار تشكیل شده اند.
محسن شجاعی افزود: 18 گروه همیار در این استان ایجاد شده كه در زمینه های مختلف از جمله راه اندازی مهد كودك، كارگاه كوچك خیاطی، آشپزخانه و پخت غذا و نان محلی مشغول به فعالیت هستند.
وی یادآور شد: این افراد تا مقطعی مورد حمایت بهزیستی قرار می گیرند و زمانی كه به مرحله ای برسند كه بتوانند مستقل شوند از چرخه حمایتی این نهاد خارج و حمایت از آنها قطع می شود.
شجاعی تاكید كرد: همچین یك هزار و 300 نفر از این زنان زیر پوشش بیمه تامین اجتماعی بخش زنان سرپرست خانوار قرار گرفته اند كه مبلغی ماهیانه از سوی بهزیستی به حساب این افراد واریز خواهد شد و طبق قرارداد بیمه ای در مقطعی به بعد مشمول دریافت مستمری خواهند شد.
**
گروه ساعی آبیدر یكی از این گروه های همیار است كه 2 سال پیش با حمایت بهزیستی كردستان برای سه نفر از زنان سرپرست خانوار آشنا به خیاطی در سنندج راه اندازی شد.
كژال شریفی كه خود سرپرست خانوار است و سرپرستی گروه را نیز بر عهده دارد، 41 سال دارد و چند سالی است چرخ های زندگی چهار نفره اش را با دستان ناتوانی كه هر لحظه ممكن است از كار بیفتد، می چرخاند.
او كه مچ دست چپش به صورت مادرزادی دارای مشكل بوده و بدلیل مشكلات مالی نتوانسته آن را درمان كند این روزها مشكلش حادتر شده و هر لحظه ممكن است رگش دستش پاره شده و از كار بیفتد.
همسر شریفی چند سال پیش و درست موقع تحویل سال نو دچار حمله قلبی شدید شد و از همان موقع زمنی گیر می شود به گونه ای كه توانایی انجام هیچ كاری در بیرون منزل را ندارد لذا كژال مجبور است بار تمام مشكلات زندگی را به تنهایی به دوش بكشد.
وی می گوید: چند سالی در تهران زندگی می كردیم و همسرم نیز در یك باربری البته بدون داشتن بیمه كار می كرد كه دچار این حادثه شد از همان موقع بدون هیچ پشتوانه مالی به سنندج برگشته و با داشتن دو فرزند كه در سن جوانی و نوجوانی قرار داشتند در یك منزل كوچك استیجاری زندگی جدیدی را شروع كردیم.
شریفی افزود: با راهنمایی های چند نفر از دوستان و آشنایان به بهزیستی مراجعه كرده و پس از انجام كارهای لازم زیر پوشش این نهاد قرار گرفتیم و با مستمری دریافتی از این سازمان زندگی خود را می گذراندیم اما به هیچ عنوان كفاف زندگی مان را نمی داد.
وی با بیان اینكه از قبل با حرفه خیاطی آشنا بودم، گفت: این بار نیز با راهنمایی برخی از دوستان از بهزیستی خواستم كمكم كند تا بتوانم چرخی تهیه كرده و با راه اندازی مغازه ای به زندگی ام سر و سامانی بدهم.
این زن سرپرست خانوار اظهار داشت: بهزیستی تمام لوازم و تجهیزات خیاطی و حتی مغازه را نیز برایم تهیه كرد و با كمك دو زن دیگر به صورت گروهی با عنوان گروه همیار ساعی آبیدر كار خیاطی را شروع كردیم.
شریفی با بیان اینكه مغازه ای كه اكنون در آن مشغول به كار هستیم توسط بهزیستی خریداری و اعضای گروه هیچ هزینه ای برای اشتغال و كار در آن نمی پردازند، یادآور شد: البته هزینه آب، برق، گاز و تعمیرات كوچك بر عهده خودمان است اما سایر هزینه ها از جمله خرید وسایل یا تعویض چرخ ها یا تعمیرات مغازه را بهزیستی انجام می دهد.
وی یكی از مشكلات خود و اعضای گروه شان را نداشتن بیمه دانست و گفت: خودم به شخصه با هزینه های بالایی كه دارم، اگر یك روز به مغازه نیایم زندگی ام نمی گذرد به همین دلیل نمی توانم با پرداخت حق بیمه به صورت آزاد، مشكلات زندگی را بیشتر كنم.
وی با بیان اینكه از مسئولان استان بویژه سازمان بهزیستی انتظار داریم افرادی مثل ما را بیشتر كمك كنند، اضافه كرد: همسرم نیز بیمه نیست و تاكنون چند بار دیگر دچار حمله قلبی شده و تنها با كمك های بهزیستی و درآمدهای این كارگاه هزینه دارو و درمان او را تامین كرده ام.
این زن سرپرست خانوار با اشاره به مشكل جسمی دستش می گوید: در این مدتی كه به كار خیاطی مشغول هستم و فشار بر روی دستم زیاد شده، شرایط دستم نیز بدتر شده است.
شریفی تنها راه درمان را عمل جراحی دانست و افزود: چهار سال پیش هزینه این عمل 150 میلیون ریال بود ولی اكنون بیشتر شده و با این وضعیت مالی توان انجام آن را ندارم.
او 2 فرزند پسر و دختر 19 و 23 ساله دارد كه دخترش را امسال روانه خانه بخت كرده و پسرش نیز وقتی وضعیت زندگی شان و تلاش های بی وقفه مادر را می بیند ترك تحصیل كرده و به هر نحوی كه شده كمك خرجی برای مادر و پدر بیمارش شده است.
وی افزود: پسرم با وجود مخالفت های من و پدرش مدتی در یك قهوه خانه مشغول به كار شد اما بدلیل حساسیست دچار بیماری آسم شد چون هنوز به خدمت سربازی نرفته نمی تواند در جایی به صورت دائم مشغول به كار شود.
این زن سرپرست خانوار از مسئولان خواست بخاطر بیماری همسرش و اینكه خودش نیز معلوم نیست تا كی بتواند به كارش ادامه دهد، او را كمك كنند تا فرزندش از شرایط معافیت سربازی استفاده كند تا باری از مشكلات این زندگی را از روی دوش مادر بردارد.
او با تقدیر از كمك ها و حمایت های بهزیستی گفت: از اینكه می توانم با دستان خودم خرج زندگی را به چرخانم و مخارج آن را تامین كرده دستم جلوی كسی دراز نشود، خوشحالم و احساس غرور می كنم.
**
گروه همیار توانا یكی دیگر از گروه هایی است كه با حمایت بهزیستی و در قالب كارگاه خیاطی راه اندازی شده و هم اكنون با چهار عضو مشغول به فعالیت است.
سرپرست این گروه با بیان اینكه اعضای گروه مددجویان بهزیستی و سرپرستان خانوار هستند، افزود: بدلیل كافی نبودن مستمری ماهانه بهزیستی و بیكاری، سال 84 با پیشنهاد یكی از كاركنان این سازمان، اقدام به تشكیل این گروه و كار خیاطی كردیم.
نسرین زندی با اشاره به تامین كامل لوازم و تجهیزات خیاطی مورد نیاز آنها از سوی بهزیستی كردستان گفت: این نهاد، مغازه فعلی را ابتدا اجاره و در اختیار گروه قرار داد ولی بعد مغازه را خرید.
وی با بیان اینكه 2 سال اول درآمد آنچنانی نداشتیم، اظهار داشت: اكنون كارمان رونق گرفته اما از بهزیستی و سایر نهادها و ارگان انتظار داریم در صورت امكان، زمینه سفارش كار برای اینگونه كارگاه ها را فراهم كنند تا درآمد و بازدهی بیشتری نصیب اعضا شود.
این زن سرپرست خانوار پرداخت حق بیمه به صورت آزاد را یكی از مشكلات اعضای گروه دانست و ابراز امیدواری كرد سازمان بهزیستی با كمك و پرداخت بخشی از این حق بیمه، فشار هزینه های آن را از دوش گروه كم كند.
** 40 درصد زنان سرپرست خانوار مددجوی بهزیستی غیرقابل بازتوان هستند
مدیركل بهزیستی كردستان با بیان اینكه توانمند سازی بانوان زیر پوشش این نهاد یكی از رسالت ها است، گفت: در حال حاضر بیش از 12 هزار زن سرپرست خانوار زیر پوشش این نهاد هستند كه حدود 40 درصد از آنان غیر قابل بازتوانی هستند.
صباح قریشی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: 11 هزار و 418 نفر از این تعداد زن سرپرست خانوار در این نهاد پرونده فعال داشته و از خدمات مختلف حمایتی از جمله دریافت مستمری بهره می برند و پرونده 614 نفر نیز پشت نوبت برای دریافت خدمات است.
وی با بیان اینكه هر سال باید حدود 10 درصد از جامعه زنان زیر پوشش این نهاد بازتوان شوند، تاكید كرد: برای افراد غیر بازتوان نمی توان كاری انجام داد و فقط در قالب های مختلف حمایت می شوند اما سایر زنان با تمام توان برای توانمند سازی حمایت می شوند.
امید می رود علاوه بر سازمان های حمایتی سایر نهادها و دستگاه ها نیز در قبال زنان سرپرست خانوار و افراد تحت سرپرستی آنها كه به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه از شان نام برده می شود، احساس مسئولیت كرده و مورد حمایت شان قرار دهند.
7348/9102
سنندج - ایرنا - امروزه تعداد زنانی كه به تنهایی چرخ های زندگی را می چرخانند و شانه های زنانه شان زیر بار سختی ها و مشقات آن خم شده، در جامعه كم نیست.
