به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري ساينس ديلي، براي اين منظور، محققان دانشگاه انگليسي لنكستر با هدايت پروفسور محمد صافي ، سيمان پورتلند را با نانولوله هايي كه از فيبر سبزيجات ريشه اي استخراج شد، ادغام كردند تا مواد اوليه سازگارتر با محيط زيست را براي ساخت بناهاي جديد و مستحكم به دست آورند.
محصول به دست آمده خواص مكانيكي و ميكروساختاري بهتر دارد و موجب استفاده كمتر از سيمان مي شود. اين فناوري جديد ميزان انرژي مورد نياز و دي اكسيد كربن توليد شده در فرآيند توليد سيمان را كاهش مي دهد.
صنايع سيمان عامل 8 درصد از توليد دي اكسيد كربن در جهان است و هرچه ميزان مصرف اين ماده كمتر باشد، بتن به دست آمده سازگارتر با محيط زيست است.
سيمان پورتلند رايج ترين نوع سيمان است و وقتي با آب و دانه هاي شن يا گرانول مخلوط مي شود، به عنوان ماده چسبنده اي عمل مي كند كه همه چيز را به هم مي چسباند. محققان با افزودن نانوذرات گياهي به اين مخلوط توانستند ميزان كلسيم سيليكات هيدرات را كه عامل استحكام بتن است، در اين مخلوط افزايش دهند. اين افزايش استحكام امكان كاهش سيمان موردنياز براي توليد بتن را فراهم كرد.
به اعتقاد محققان مي توان نانو ذرات مورد نياز در اين فرآيند را از ضايعات صنايع فرآوري موادغذايي به دست آورد.
علمي (6)**9259*2017
تهران– ايرنا- محققان براي ساخت بناهاي بتني سبزتر و محكم تر، به سراغ سبزيجات ريشه اي از جمله چغندر قند و هويج رفتند.
