به گزارش ایرنا، در پی بحران پناهجویان در اروپا احزاب و جنبش های راست گرای افراطی در سراسر اروپا نیز گسترش یافته و رشد كردند. راست گرایان افراطی در انتخابات مجارستان تبدیل به دومین قدرت این كشور شدند. روز 8 اوریل گذشته در انتخابات پارلمانی مجارستان، حزب راست افراطی 'جوبیك' با كسب حدود 20 درصد ارا ، دومین حزب شد. حزب 'فیدسز' حزب نخست وزیر مجارستان 'ویكتور اوربان' نیز با كسب حدود 50 درصد آرا اول شد. اغلب نماینده این حزب را راست گرایان تقریبا افراطی تشكیل می دهند.
چند هفته قبل از آن ، روز 4 مارس در ایتالیا حزب 'اتحاد' به رهبری 'متئو سالوینی' 17 درصد آرا را كسب كرد و برای نخستین بار از حزب راست گرای میانه 'فورتسا ایتالیا' كه تنها 14 درصد ارا را بدست آورده بود، سبقت گرفت. سال ها است كه راست گرایان افراطی در تمام اروپا رو به رشد هستند و این مساله خاص فقط ایتالیا و مجارستان نمی شود.
فهرست موفقیت های راست گرایان افراطی بسیار طولانی است. در اتریش در انتخابات پارلمانی سال 2017 حزب راست گرای افراطی FPÖ موفق به كسب 26 درصد آرا شد و اكنون به همراه حزب اول راست گرایان میانه در دولت حضور دارد. در اتریش در طی نخستین دور از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2016 'نوربرت هوفر' كاندیدای راست گرایان افراطی موفق به كسب 35 درصد آرا شد. او سپس در دو دوم انتخابات 7 درصد ارا را در قبال كاندیدهای سبزها 'الكساندر ون در بلن' از دست داد.
در انتخابات سال 2015 در دانمارك حزب 'DF ' با 21 درصد آرا، دوم شد . دولت دانمارك به رهبری حزب راست گرای میانه 'Venestre' در پارلمان این كشور به آرای حزب DF جهت داشتن اكثریت بستگی دارد. حزب DF كه ملی گرا و مخالف اتحادیه اروپا است، در برنامه خود، ممنوعیت ورود مهاجران مسلمان را درج كرده است.
در انتخابات پارلمانی سال 2016 در اسلواكی، ملی گریان حزب LSNS و حزب ملی اسلواكی 'SNS' هركدام 8 درصد آرا را كسب كرده و در مجموع 16 درصد از رای ها را بدست آوردند . تا چند ماه پیش حزب LSNS از نماد 'گارد هلینكا' ، كه شبه نظامیان فاشیست متحد دولت طرفدار نازی ها در سال های 1938 تا 1945 بودند، استفاده می كرد.
سال گذشته صحبت از نتیجه عالی حزب 'AfD' آلمان بود، حزب راستگرای افراطی كه در انتخابات ماه سپتامبر 2017 آرای خود را سه برابر كرد و از 4.7 درصد در سال 2013 میلادی به 12.6 درصد رساند و برای نخستین بار موفق شد نمایندگان خود را در پارلمان ملی انتخاب كند. این حزب راست گرای افراطی كه گرایشات نئونازیستی دارد در انتخابات ماه سپتامبر 2017 موفق به كسب میلیون ها رای در مناطق فقیرتر آلمان شرقی شد.
در سوئد، وطن سوسیال دموكرات های اروپا، نظرسنجی ها حاكی از این است كه حزب راست گرای افراطی 'سوئدی های دموكرات' پس از كسب نتیجه 12 درصد آرا در انتخابات اخیر، اكنون به 20 درصد رسیده اند.
یك نتیجه دیگر كه از سوی راست گرایان رادیكال در اروپا بدست آمده است، مربوط به 'جبهه ملی' در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2017 می شود. در دور اول 'مارین لوپن با كسب ' 21.3 درصد آرا تنها 3 درصد با امانوئل مكرون رئیس جمهور كنونی این كشور فاصله داشت. لوپن در دور دوم شكست خورد اما به هرحال توانست 33.9 درصد آرا را بدست اورد.
در انتخابات پارلمانی اخیر ایتالیا نیز علاوه بر موفقیت حزب راست گرای افراطی 'اتحاد'، احزابی كه عملا نئوفاشیست محسوب می شوند شمار آرای خود را نسبت به انتخابات قبلی چند برابر كردند. برای مثال جنبش راست افراطی 'كازاپوند' شمار ارای خود را شش برابر كرد و آنرا از 50 هزار در سال 2013 میلادی به 310 هزار رای افزایش داد. حتی جنبش راست افراطی 'فورتسا نوئوا' نیز نتایج خود را بهتر كرد. فهرستی كه در آن حزب راستگرای 'ایتالیا به ایتالیی ها' نیز شمار آرای خود را از 90 هزار در سال 2013 به 127 هزار رای افزایش داد.
جنبش های راست افراطی حتی در مالت نیز گسترش یافتند ، جاییكه در سال 2016 جنبش میهن پرستان مالتی تاسیس شد.
موضوع جدید این است كه در طی این سال ها اغلب احزاب راست گرای رادیكالی موفق شدند تا از طریق ائتلاف با احزاب محافظه كار وارد دولت شوند. این نوع ائتلاف ها در لهستان، اتریش و بلژیك وجود دارد درحالی كه دولت دانمارك نیاز به آرای راستگرایان افراطی برای كسب اكثریت پارلمانی را دارد.
راستگرایان افراطی در اروپا چهره های زیادی دارند، از حاكمیت گرا تا پوپولیست ها، از مخالفان اتحادیه اروپا تا یوروفوبیك ها و برخی اوقات نیز بطور علنی نژادپرست و بیگانه هراس هستند. تردیدی نیست كه این احزاب قدرت اصلی خود را در سال های اخیر با استفاده از بحران پناهجویان وعده مبارزه با اسلام به دست آورده اند.
البته استثناهایی نیز وجود دارد. اسپانیا و پرتغال برای مثال از جمله معدود كشورهای اروپایی هستند كه راستگرایان افراطی موفق به تحقق خود نشدند. در این دو كشور جنبش های ملی گرا و بیگانه هراس هرگز حتی یك درصد آرا را نیز كسب نكردند.این دو كشور 40 سال پیش یك دوران طولانی دیكتاتوری استبدادی و ملی گرایی خارج شده اند و بدین صورت موضوعات سنتی راستگرایان افراطی هنوز از نظر اجتماعی غیر قابل قبول محسوب می شوند چرا كه یاداور گذشته اخیر این كشورها می شوند.
به عقیده ' كارمن گونزالس انریكز' تحلیلگر مركز مطالعات 'الكان'، سوء استفاده ازنمادهای ملی و اشاره به هویت ملی در طی رژیم فرانكوئیست سبب یك واكنش شد كه هنوز وجود دارد. اوپوزیسیون دموكراتیك رژیم نیز نمایش نمادها را از سرود ملی تا پرچم رد كرد و ملی گرایی اسپانیا بطور كلی از لفاظی های آنها خارج شد و دموكرات ها بجای اسپانیا اروپا را انتخاب كردند.
اروپام**461
رم - ایرنا - احزاب و جنبش های راست گرای افراطی سال ها است كه در سراسر اروپا رو به گسترش بوده و از طریق ائتلاف با احزاب محافظه كار وارد دولت ها می شوند.
