درآمدهای نفتی را به دارایی های مالی تبدیل كرده ایم

به گزارش ایرنا از شورای راهبردی روابط خارجی، لارس نوردروم، سفیر نروژ در ایران در نشست «برجام و ژئوپلیتیك انرژی» اظهار داشت: نروژ نه فقط به خاطر برخورداری از منابع نفتی كه به دلیل برخورداری از بزرگ‌ترین صندوق بازنشستگی و كمك‌های توسعه‌ای در جهان شناخته می‌شود.
به گفته وی، صندوق بازنشستگی نروژ با جذب درآمدهای نفتی، به سرمایه‌گذاری‌های كلان در نروژ كمك می‌كند و از آن برای سرمایه گذاری در حوزه‌های مختلف اقتصادی و توسعه از جمله كمك به 9000 شركت كوچك نروژی استفاده می‌شود.
سفیر نروژ در ایران درباره اهمیت نفت در نروژ اظهار داشت: نفت و گاز در سال 1959 در نروژ كشف شد و ظرفیت عظیمی به وجود آورد، چرا كه تا پیش از آن، اكثر انرژی مصرفی در اروپا حاصل از زغال‌سنگ بود. از این رو، كشف نفت باعث تحول اقتصادی در نروژ شد، چنانكه باعث شد تا این كشور به یكی از ثروتمندترین كشورهای جهان تبدیل شود.

** صندوق بازنشستگی نروژ همیشه پر از پول است
این دیپلمات نروژی درباره عملكرد صندوق بازنشستگی كشورش اظهار داشت: نروژ در سال 1971 استخراج نفت را شروع كرد و شركت‌های خارجی مسئولیت استخراج را بر عهده داشتند. صندوق بازنشستگی در سال 1990 تأسیس شد تا تمام درآمدهای حاصل از نفت در آن ذخیره و برای حمایت از رفاه بازنشستگان استفاده شود. این صندوق همیشه پر از پول است و می‌تواند به اقتصاد نروژ كمك كند؛ بنابراین نروژ به‌خوبی توانست نفت به‌عنوان ثروت سیاه را به ثروت طلایی تبدیل كند. در دهه 1970 نیز قوانینی برای چگونگی هزینه‌كرد پول این صندوق تصویب شد.
وی افزود: درآمدهای گازی نیز در بهبود رفاه نروژ بسیار قابل توجه است و سرمایه‌گذاری فراوانی در این رابطه انجام شده. چارچوب صندوق بازنشستگی را مجلس تصویب كرد و دولت مسئولیت اداره آن را بر عهده دارد. بانك مركزی نروژ نیز مسئول سرمایه‌گذاری پول‌های این صندوق است.
این دیپلمات نروژی ادامه داد: برای صندوق بازنشستگی، قوانینی در خصوص حمایت از كشورهای كم درآمد تنظیم شده است؛ ضمن آنكه طبق قوانین مصوب، پول این صندوق نباید هیچ‌گاه برای خرید سلاح هزینه شود. در مجموع هدف این صندوق كمك به اقتصاد نروژ، مقابله با تورم و توسعه اقتصاد بین‌الملل است.

** 25 درصد نیاز گاز اروپا را تامین می كنیم
لارس نوردروم درباره نگاه نروژ به انرژی در معادلات سیاسی و اقتصادی جهان هم گفت: نروژ به امنیت كشورهای مصرف‌كننده توجه ویژه‌ای دارد. این كشور سومین صادركننده گاز جهان است و حدود 25 درصد نیاز اروپا را تأمین می‌كند. امروز همه گاز صادراتی نروژ به اروپا ارسال می‌شود و تأمین بین 30 تا 40 درصد مصرف گاز كشورهایی مثل انگلیس آلمان و... را بر عهده دارد.
وی افزود: در این سال‌ها، اگرچه نفت به‌عنوان اهرمی سیاسی در سراسر جهان استفاده شده است، اما سیاست خارجی نروژ این است كه از انرژی به‌عنوان اهرم سیاسی استفاده نكند. در واقع، نروژ نه تنها قصد ندارد تجارت را با سیاست گره نزند، بلكه به دیگر كشورها برای مدیریت منابع انرژی آن‌ها نیز كمك می‌كند.
این دیپلمات نروژی با بیان اینكه برنامه نفت برای توسعه نروژ با كمك سایر كشورها باعث كاهش فقر خواهد شد اظهار داشت: این برنامه بیشتر در راستای كمك به توسعه زیرساخت‌ها عمل می‌كند. شركت‌های خصوصی و عمومی نروژ با كشورهای شریك وارد معامله می‌شوند و این طرح را دنبال می‌كنند. در حال حاضر، این طرح در 12 كشور كه عمدتاً آفریقایی هستند، اجرایی شده است.
سفیر نروژ در ایران درباره توجه ویژه شركت‌های نروژی فعال در حوزه انرژی به موضوع محیط زیست جهانی گفت: شركت‌هایی كه در نروژ در حوزه نفت و گاز فعال هستند، جزء برترین شركت‌ها در سطح جهان هستند. با توجه به آنكه سوخت‌های فسیلی باعث تولید گاز كربن می‌شوند، شركت‌های نروژی خود را متعهد به آینده سبز می‌دانند و به دنبال انرژی‌های جایگزین (پاك) هستند. در واقع این شركت‌ها خود را شركت‌های انرژی می‌دانند، نه شركت‌های نفت و گاز و در این مسیر شركت استات اویل پیشتاز است.
لارس نوردروم درباره سطح همكاری نروژ و ایران در حوزه انرژی گفت: شركت‌های نروژی از دهه 1980 تا 2000 برای همكاری با صنعت نفت و گاز ایران وارد این كشور شدند. این شركت‌ها نه تنها در صنعت نفت و گاز، بلكه در سایر حوزه‌های مرتبط نیز سرمایه‌گذاری كرده‌اند و همچنان نیز این همكاری‌ها ادامه دارد. بعد از برجام نیز شاهد حضور گسترده شركت‌های نفت و گاز در ایران بودیم و خوش‌بینی خوشایندی در این باره ایجاد شد.
وی درباره واكنش احتمالی نروژ در صورت مواجه شدن با تحریم‌های مشابه ایران در بخش انرژی اظهار داشت: مهم است كه ما بدانیم چقدر به انرژی وابسته هستیم. در حوزه وابستگی به درآمدهای انرژی وضعیت نروژ با ایران قابل مقایسه نیست.

** درآمدهای نفتی را به دارایی های مالی تبدیل كرده ایم
سفیر نروژ در تهران ادامه داد: چون نروژ تنها 40 تا 50 سال است كه در حوزه انرژی فعال شده است؛ بنابراین اگر نروژ در این خصوص تهدید شود، سخت است كه پیش‌بینی كنیم چه تغییرات اساسی در نروژ و اقتصاد آن ایجاد خواهد شد. با این حال نروژ درآمد نفت خود را به دارایی‌های مالی تبدیل كرده است تا خود را برای هر گونه تهدید آماده كند.
لارس نوردروم درباره انتقال فناوری از نروژ به ایران نیز گفت: انتقال فناوری میان نروژ و ایران سه دهه است كه جریان دارد، البته بعد از تحریم‌ها كاهش یافت. با این حال، بعد از برجام امیدواری‌ها افزایش یافت و برخی از شركت‌های نروژی نیز به ایران آمدند و به همكارهای سابق ادامه دادند. از دید نروژ و دولت این كشور هیچ مانعی برای انتقال فناوری انرژی به ایران وجود ندارد.
این دیپلمات نروژی درباره موضع نروژ در قبال خروج آمریكا از برجام گفت: نروژ تابع قانون اتحادیه اروپاست، بنابراین باید تعهدات نروژ در قبال برجام ادامه یابد. اگرچه دولت نروژ آشكارا تأسف خود را از تصمیم دولت آمریكا برای خروج از برجام اعلام كرده است، اما شركت‌های نروژی كه در آمریكا فعال هستند، دیگر از ترس تحریم‌های این كشور قادر به صادرات فناوری‌های خود به ایران نخواهند بود.
وی گفت: البته همچنان شركت‌های كوچك نروژی در ایران حضور دارند و امیدواریم كه آن‌ها حتی تحت رژیم تحریم‌ها به حضور خود ادامه دهند؛ اما در مجموع روابط ایران و نروژ به‌ویژه در حوزه انرژی تحت تأثیر تحریم‌ها قرار خواهد گرفت.
همچنین در این نشست عبدالرضا فرجی راد، مدیر كل شورای راهبردی روابط خارجی درباره تأثیر نفت بر بازی قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی گفت: امروز اهمیت انرژی به سمت ژئوپلیتیكی شدن حركت كرده است؛ یعنی انرژی تا حد زیادی سیاسی شده و كشورها از آن در راستای منافع خود بهره می‌برند؛ یعنی انرژی امروز نقش قدرت را در حوزه‌های سیاسی از جمله برای تضعیف رقبا یا پیروزی در انتخابات بازی می‌كند.
سفیر سابق ایران در نروژ خاطرنشان كرد: در همین راستا، دونالد ترامپ به‌شدت اوپك را تهدید می‌كند كه قیمت نفت را پایین بیاورد، چرا كه اگر قیمت نفت در اوپك بالا برود، قیمت بنزین در آمریكا افزایش خواهد یافت و این امر می‌تواند در انتخابات آینده آمریكا تأثیر بگذارد؛ بنابراین انرژی به‌عنوان یك عامل متغیر جغرافیایی در سیاست نقش بازی می‌كند.
این كارشناس مسائل بین المللی با بیان اینكه انرژی عامل اصلی تحولات در منطقه و عرصه بین‌المللی است اظهار داشت: امروز ایالات متحده با توجه به اینكه كنترل بیشتر كشورهای صادرات نفت را در اختیار دارد، درصدد است تا با كنترل انرژی به‌عنوان موتور توسعه چین مانع پیشرفت این كشور شود، اما از سوی دیگر چینی‌ها نیز برای نمونه، حاضر به توقف واردات انرژی خود از ایران نمی‌شوند.
این استاد ژئوپلیتیك دانشگاه درباره تغییر نگاه آمریكا به مؤلفه انرژی گفت: در حال حاضر برای ایالات متحده دیگر انرژی خلیج فارس اهمیت استراتژیك ندارد، بلكه از نظر اقتصادی مهم شده است؛ یعنی به پول انرژی موجود در كشورهای منطقه نیاز دارد تا بخشی از درآمد انرژی این كشورها، در قالب صادرات كالا و خرید اسلحه به آمریكا برگردد. همچنان كه این كشور با اختلاف‌افكنی میان ایران و كشورهای عربی پول‌های هنگفتی را تحت فروش سلاح كسب كرده است.
فرجی راد درباره نقش آینده اوپك در معادلات نفتی جهان اظهار داشت: اوپك در حال تحول است، چنانكه روس‌ها درصدد هستند تا با تحول اوپك نقش خود را در حوزه نفت افزایش دهند. از سوی دیگر نقش عربستان در آینده اوپك كاهش خواهد یافت و روسیه به‌عنوان یك تولیدكننده انرژی نقش بیشتری را در حوزه انرژی جهان ایفا خواهد كرد.
این استاد دانشگاه افزود:اروپا هم نمی‌خواهد در حوزه انرژی صرفاً وابسته به روسیه باشد و در این زمینه می‌خواهد تنوع ایجاد كند. همچنان كه آن‌ها می‌خواهند ایران به‌عنوان یكی از صادركنندگان انرژی به اروپا باقی بماند. خط لوله انتقال مورد نظر آن‌ها برای صادرات انرژی ایران نیز مسیر عبور لوله از ایران به عراق، سوریه و در نهایت حوزه مدیترانه است.
سیام**2021**1553