توسل رزمندگان به جواد الائمه (ع) درعمليات

حسن توحيدي رزمنده گردان عمار در دوران دفاع مقدس روز يكشنبه در گفت وگو با خبرنگار ايرنا درباره برگزاري مراسم سوگواري سالروز شهادت امام جواد (ع) در جبهه و خط مقدم گفت: شهادت امام جواد به خاطر اينكه اين امام همام در ايام جواني به شهادت رسيد و فرزند حضرت علي ابن موسي الرضا عليه السلام بود، در ميان رزمندگان جوان بسيار خوب و باشكوه برگزار مي شد.
وي افزود: رزمندگان با توسل به حضرت جواد الائمه بسياري از موفقيت هاي جنگ را پي ريزي كردند و بارها در زمان هاي حساس و سخت دوران عمليات اين نام مقدس امام جواد بود كه به بچه ها روحيه مي داد و توسل به آن حضرت راهگشاي عمليات ها بود.
اين جانباز دوران دفاع هشت ساله با ياد كردي از شهيد مسعود ملا مداح اهل بيت در گردان عمار لشكر محمد رسول الله (ص) تصريح كرد: شهيد ملا با روضه حضرت جواد روح تازه اي به رزمندگان مي داد در زمان هايي كه سختي به سراغ ما مي آمد و توان رزمنده ها در دوران عمليات كم و كمتر مي شد، مسعود ملا با نواهاي عاشقانه و روضه امام جواد بار رواني را از روي دوش گردان برمي داشت و با تزريق روحيه اي مضاعف كار را راحت مي كرد.
سيد داود حسيني ديگر رزمنده گروهان باهنر گردان عمار درباره سالروز شهادت امام جواد در خط مقدم جبهه مي گويد: يادش به خير چه روزهايي را با روضه امام جواد بسر برديم و جواني امام نهم شيعيان در هنگام رزم با دشمن بعثي، روحيه اي مضاعف براي ما بود؛ به طوري كه فرماندهان ما هر زمان دستور حمله صادر مي كردند، با توسل به امام جواد الائمه كار دفاع آغاز مي شد و الحق كه بازدهي كار پس از توسل به امام نهم بسيار ارزشمند و قابل توجه بود.
حسيني با يادآوري يك شب از عمليات نصر 7 در ارتفاعات دوپازا در مرز شهرهاي سردشت ايران و قلعه ديزه عراق، گفت: آن شب مسعود ملا روضه خواني با صفايي را آغاز كرد و بچه ها در سنگرهاي قرارگاه تاكتيكي پس از استماع روضه و سينه زني با قدرت و صلابت آماده آغاز عمليات شدند و در حين كار عمليات هم به وضوح مشخص بود كه اين روحيه تنها از توسل به اهل بيت به ويژه جواد الائمه فرزند برومند امام هشتم شيعيان حضرت علي ابن موسي الرضا عليه السلام نشات گرفته است.
اسماعيل علوي رزمنده دوران دفاع مقدس نيز به مناسبت سالروز شهادت امام نهم شيعيان مي نويسد: «در دلگيرترين غروب واپسين روز ذي‌القعده سال 220 (ﻫ‌ ق) بار ديگر اوج تقابل حق و باطل در جنايت معتصم عباسي متجلي شد و طومار حيات چهره‌اي كه انديشه را درخشش بخشيده و چراغ خانه علم و فضيلت بود، درهم پيچيده شد.
نور وجود حضرت امام محمدتقي جوادالائمه (ع) نهمين خورشيد هدايت، آن هنگام خاموشي گرفت كه ابرهاي كينه و دشمني، بغداد، پايتخت ظلم و استبداد عباسيان را فراگرفته و با عنوان دين، نماد ديانت را به مسلخ كشاند و به شهادت رساند و از سر نفاق و دورويي نيز قاتل خود بر پيكر مقتول نماز گزارد.
آفتاب عمر امام جواد (ع) 25 سال بيشتر نپاييد كه 17 سال آن از برج امامت و رهبري بر امت تابيدن گرفت و به‌ تمامي صرف توسعه و تعميق ايمان و تقوي و دعوت مردمان به حلقه موحدان شد.»
دبير گروه پايداري روزنامه ايران اضافه مي كند: «آن حضرت تربيت يافته مكتب وحي بود و رسالت صيانت دين از فتنه حاكمان ستمگر و رياكار، جهل و گمراهي دينداران نادان و ممانعت از فروپاشي امت اسلامي را برعهده داشت.
در نتيجه تلاش و مجاهدت آن حضرت (ع) امت نيز از حيات و نشاط برخوردار شده و مشعل فرهنگ و تمدن اسلامي تا به امروز روشني بخش و گرماده باقي مانده است.
در دوران آن حضرت (ع) دين دستخوش صدمه‌هاي بزرگي شده بود و در باورهاي انحرافي تبلور داشت تا آنجا كه دستاورد‌هاي مهم امامان پيشين با پديده‌هاي انحرافي تازه‌اي مواجه گشت و در عرصه‌هاي اجتماعي رخ مي‌نمود و به تضعيف جبهه الهي راه مي‌برد.»
دوران 17 ساله امامت حضرت جواد (ع) همزمان با دو خليفه بني عباسي مامون و معتصم بود؛ به طوري كه 15 سال در دوره مامون از سال 203 هجري قمري سال شهادت حضرت رضا (ع) تا مرگ مامون در 218 هجري قمري و دو سال در دوره معتصم از سال مرگ مامون، 218 تا 220 هجري قمري در سال شهادت امام جواد (ع)، ايشان امامت شيعيان را عهده دار بود.
از: رضا رضايي مجد
اجتمام* 1095*1834