۱۵ شهریور ۱۳۹۷، ۱۱:۱۶
کد خبر: 83024614
T T
۰ نفر
راهكاري براي جلوگيري از كاهش حافظه بيماران مبتلا به لوپوس

تهران – ايرنا – مطالعات محققان موسسه تحقيقاتي فاينشتاين در نيويورك نشان مي دهد با استفاده از برخي داروهاي كاهش دهنده فشار خون مي توان از كاهش حافظه و اختلالات شناختي بيماران مبتلا به لوپوس جلوگيري كرد.

به گزارش روز پنجشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري مديكال ساينس، مطالعات نشان مي دهد فعاليت نوعي از سلول هاي مغزي به نام ميكروگليا منجر به كاهش حافظه و ديگر اختلالات شناختي در بسياري از بيماران مبتلا به لوپوس نوع SLE مي شود.
لوپوس يك بيماري خودايمني است كه 90 درصد مبتلايان را زنان تشكيل مي دهند. لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسيم بندي مي شود. نقطه هدف نوع DLE معمولا پوست است و روي ارگان هاي ديگر بدن تاثير نمي گذارد. نوع SLE جدي تر است و علاوه بر پوست، اندام هاي حياتي را نيز تحت تاثير قرار مي دهد.
نوع شديد بيماري موجب مي شود تا بافت مفاصل و عضلات و غشاي ريه، قلب، كليه ها و مغز آسيب ببيند. تشنج، افسردگي، گيجي و سكته مغزي، از عوارض لوپوس محسوب مي شوند.
براساس اين مطالعه با استفاده از گروهي از داروهاي كاهش دهنده فشار خون كه اصطلاحا مسدودكننده ACE نام دارند، ‌مي توان فرآيند كاهش حافظه در بيماران مبتلا به لوپوس را متوقف كرد. مراحل اوليه اين پژوهش در مدل هاي حيواني موفقيت آميز گزارش شده است.
مطالعات قبلي نشان داد بيماران مبتلا به لوپوسي كه از كاهش حافظه رنج مي برند، معمولا آنتي بادي هايي به نام DNRAb توليد مي كنند. آنتي بادي ها معمولا توانايي ورود به مغز را ندارند، ولي در صورت بروز آسيب يا عفونت، مي توانند وارد مغز شوند. در اين حالت آنتي بادي DNRAb به نورون هايي (سلول هاي عصبي) حمله مي كند كه مسئول بيان يك پروتئين حياتي در مغز به نام NMDAR هستند. منظور از بيان ژن فرآيندي است كه در آن زاطلاعات درون ژن براي دستيابي به محصولي ديگر استفاده مي شود.
ورود آنتي بادي به مغز موجب از بين رفتن سيناپس هايي مي شود كه مسئول اتصال سلول هاي عصبي مجاور هم هستند و اين امر عامل بروز كاهش حافظه و اختلال شناختي است. مطالعات جديد نشان مي دهد داروهاي مسدودكننده ACE كه براي كاهش فشار خون استفاده مي شوند، از اين فرآيند جلوگيري مي كنند و مي توانند در بيماران مبتلا به لوپوس مورد استفاده قرار گيرند.
به گزارش بنياد لوپوس آمريكا، خستگي و ناتواني از مهمترين و اولين نشانه هاي لوپوس است. در مراحل بعدي علايمي مانند سر درد، درد مفاصل، تب، كم خوني، ريزش مو، تورم در ناحيه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غير طبيعي خون، سفيد شدن يا آبي شدن انگشتان در سرما، حساسيت پوست نسبت به نور خورشيد و زخم هاي پروانه اي شكل روي بيني و گونه ديده مي شود. افراد مبتلا به لوپوس در ظاهر خوب ديده مي شوند، در حاليكه مبارزه سختي در بدنشان وجود دارد و همين امر منجر به منزوي شدن بيمار مي شود.
نتايج اين مطالعه در نشريه Experimental Medicine منتشر شده است.
علمي ** 9259 **1559
۰ نفر